сумира (гл.) - во (предл.)

Денешното искуство, коешто може да се сумира во зборот Босна, нѐ става лице в лице со стварноста на таа утопија.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Ова Декарт го сумира во:“... телото на човекот не е ништо друго туку статуа или машина создадена од земја“, гледиште што подоцна ќе биде потврдено во мислењето изречено од Лајбниц: „Сè што се содржи во телото на човекот или во животното е исто толку механичко како и она што се содржи во еден часовник.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
“3 Во таа насока живото тело или „машина“ се разликува од неæивото не во основата, туку едноставно во тоа што е послоæено во однос на распоредот и функцијата на неговите делови и има поголема хетерогеност меѓу неговите најмали делови (атоми).
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)