Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Дури и паметниците подигнати од цврст материјал не ги издржуваат лутите промени на сезоните".

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Потоа ми текна колку пати од една огромна кофа што ми ја купи татко ми сме јаделе еурокрем со Мони и си реков дека можеби и не е срамота тоа што ми се јаде додека ја гледам.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Птиците во барата (претпоставувам, и момчињата во полициската станица) како да сфатија дека по оваа интерпретација е неопходна малечка пауза.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Таа ноќ тој сфати дека и самиот е сосем подготвен на саможртва.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Здраво, Пајо, му реков во себе.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Тогаш сфати дека мора да пишува не само за зборовите да му стигнат и таму каде што тој не успеал, туку и заради нешто друго.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Ете затоа, нашите политичари кога ќе сфатат дека го осиромашуваат јазикот со зборови што немаат значење, бараат поткрепа кај личности: меѓу политичарите од странските политички сцени, меѓу нашите неимари на уметноста (интерпретатори на народна, забавна и класична музика), меѓу луѓето од спортот (голгетери, кош забивачи и др).

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

И Димче наеднаш сфати дека има во себе некоја чудна моќ, дека е волшебник.

„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)

Според тврдењето на Господ на Службите сè им било познато до последна ситница, затоа требало да настапам искрено и да бидам кооперативен со нив.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Рози почувствува дека бурата кај Даниел стивнала, но исто така сфати дека еден вид борба продолжи и понатаму да се одвива во некој дел од неговото битие.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Откако излегов од циркусот, сфатив дека светот на Луција, на Партијата, на училиштето, на семејството, на нацијата, на државата е обичен провинциски неуреден двор; светот без циркусот изгледаше беден, смешен, нецелосен; произведуваше дробни грижи со кои ги плашеше бедните мушички заробени во неговата мрежа; тие мушички мислеа дека светот достига до оградите на тој мал двор, а не гледаа дека зад него има уште, и уште, и уште; во циркусот, по само неколку волшебни часови престој, сфатив дека светот е огромен.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Новодојдениот тука лесно го наоѓа влезот а којзнае дали некогаш ќе сфати дека излез нема.

„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)

Кога почна да не ми се живее Сфатив дека сѐ уште не сум се родила Кога ми се смачи од зборување Сфатив дека не знам ни да гугам Кога ми здодеаја луѓето и гужвите Сфатив дека всушност сум длабоко осамена Кога решив да променам сѐ Веќе беше доцна! 2008

„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)

Со право ме праша „а што ќе се случеше случајно да заѕвонев на влезната врата и Ѓурчин лично да ја отвореше?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Не знам колку време ни треба да сфатиме дека треба да се спроведуваат казнени мерки, санкции против сите што се однесуваат како вагабонти, да не кажам, како леванти со македонската драматургија.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Сфатив дека е спремен да окара и тоа само затоа зашто за момент бев изумил дека се има зафатено со доволно важни нешта за да можам јас да го разонодувам со непотребни прошетки!

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Од тој ден сѐ се измени. Таа сфати дека Хелвиг нешто преброди. Надмина.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Пиерот сфати дека Разбојник е потполно преобразен.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Но сега сфати дека тоа било само заблуда – тој само мислел дека во себе ги има вистинските зборови, но всушност немал ништо.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Главно се наоѓаше во состојба на распаѓање - посебно ѕидовите беа во лоша состојба.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Татко ѝ приоѓаше со отворени очи, во кои имаше матна неподвижност и мртвило.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Не може да се рече дека совеста воопшто не го гризеше, но откако сфати дека наутро може мирно да спие, да јаде каде сака, што сака, врз каков сака чаршаф и да носи каква било кошула, тежината во градите му исчезна и престана да слуша Бетовен кога одеше на работа.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

И таткото на тие деца како да сфатил дека токму таа жена ќе може да се грижи за нив, да ги засака.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Започнувајќи ја песната со зборовите од насловот и рецитирајќи ги со сопствениот глас, тој активно (односно, пасивно – односно со активна пасивност) ја зазема положбата на субјект што трачерскион наслов му ја натура на неотпорниот читател.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Србин не знаеше што да му одговори иако сфати дека прашањето по малку се однесува на него. Туку- така рече: - Кажи му.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Раката потклекна, и сфатив дека не можам да убијам ни од сочувство, а камоли од омраза!

„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)

Кога сфативме дека таа овој пат нема да се врати (татко ми и сестра ми малку пред мене) почнавме да разговараме за тоа што нѐ мачи. За неа.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Во расветлувањето на тајната, што не беше спремна да ми ја открие, не ми помогна многу ни прашањето што уследи, бидејќи и тоа беше исполнето со двоумење: „За да можеш да се наречеш нечиј син зар не е поважно да бидеш сигурен дека таткото ти е спремен да те прифати?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Најпосле, сфатив дека тој ден, оној петок, оној 17 март, 2000 година, Службата за студентски прашања на Универзитетот на Мичиген во Ен Арбор, каде што, всушност, предавам англиски, ја активирала информативната страница со распоредот, на која ги објавила предметите што ќе се нудат во зимскиот семестар од учебната 2000/2001 година.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Во моментот кога нецрниот човек ќе стане свесен за тоа, тој единствено може да види дека битката ја изгубил пред да сфати дека воопшто влегол во битка.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Сфатив дека сум имала право што не излегов да го гледам тој циркус кој што Лима и Ило го третираа сосема спротивно, како знак дека треба да си останам токму таму каде што сум.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Марија сфати дека многу е вознемирен од нејзиното присуство.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

„Вакви студени беа и зимите кога бев дете“, си помисли кога сфати дека и клепките му подмрзнале од студот.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Сакате да ме натерате да сфатам дека она што го кажувате не е нужно вистинито, дека Желките си играат со јазикот, дека вашите изјави и стварноста не секогаш се сложуваат, дека...

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

Изгледа сфати дека тоа е негова обврска и послушно еден по еден ги мести куферите во багажникот и на крај проверува дали добро се наместени.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Во сето тоа потсвесно сфатив дека мама и тато се отидени на работа и нема кој да ми помогне.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Оставени сами на себе, тие ќе продолжат од генерација во генерација и од столетие во столетие да работат, да се раѓаат и да умираат, не само без секаков нагон да се бунтуваат, туку и неспособни да сфатат дека светот би можел да биде поинаков од она што е.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„Удобно се смести!” беше неговиот кус коментар.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Тоа не значи дека делото е градено врз спротивставени или различни гледања.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Сфати дека партиите сакаат ослободителната војна да се води само до таму до каде што зафаќа предвоената гранична линија и ако нема да се придржуваат на ова, тогаш ќе бидат осудени како автономисти и така би.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Важно е човеков да сфати дека живее во две кожи.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

После сфати дека таа го прави тоа намерно, за да избегне било што да се зборува за болницата.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Господ морал потврдно да одговори на прашањево и притоа да го спомене и моето име а притоа сфатил дека е негова должност да ги спомене и разговорите што ги имавме водено ние двајцата.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Најпосле, меѓутоа, сфатив дека дури и да можам да изнесам сѐ, да си ги објаснам и да си ги оправдам методите, да ги предвидам и претпазливо да се осврнам на сите можни приговори против мојов проект, да ја разгледам и критикувам работата на моите претходници и да изградам единствена, кохерентна, кумулативна расправа, никој не би истрпил еден таков сложен, волуменозен потфат и не би сакал докрај да го прочита грамадниот том што би произлегол од тоа.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Го презираше повторувањето, принцип што се провлекуваше низ сите негови дела, зошто тоа е клуч за раѓањето на вкусот, и поради тоа лесно би можело да ја упропасти онаа апстрактна замисла каква што е концепцијата за редимејд, која треба да биде неоскверната и оддалечена од сферата на сегашните или идни теории и формули, „што се темелат на повторувањето“.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Сега доаѓа Ледри-Ролен и Фроадерб-Шалињи, на тие станици без вкрстување Мари- Клод знае дека не можам да ја следам и не се помрднува, играта мора да се одигра на Реи-Дидро или на Доменил; додека возот влегува во Реи-Дидро го вртам погледот, не сакам да дознае, не сакам да сфати дека не е тука.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Одлично! Ме наведоа да сфатам дека тоа длабоко сум го имал во себе - оти тивкото брстење на тревата не те води само на гибел.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Кога се сретнаа пред стоковната куќа, по изразот на Елена, по тоа како го гледаше нејзиниот сакан, по сè што не доискажа, Марија сфати дека Елена на него гледа како на прекрасен избор. Не само за Марија...

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Така Сатурн Волшебникот следната сабота дојде во санаториумот за душевно болни, со циркуското камионче подготвено за прослава заради враќањето на Марија.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Не сум сигурен во врска со светлината што сега ќе ја спомнам, (мене сѐ ми се чини дека ја видов) затоа некој од моите блиски ако потврди дека чудна светлина огреала од лицето на тетка Боса Сотирова во моментот кога сфатила дека син ѝ нејзе ѝ се обраќа од темнината на ноќта, јас сум спремен да прифатам дека несомнено беше така.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Мило ми е, ви велам, што Билјана сфати дека фалењето не е најубава работа.

„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)

Не сфатил дека она нејзино негодување во врска со несигурната претпоставка, дека можело да се случи нивната врска и да успее, било само еден вид малечка итрина со која се служат девојките кога ќе сфатат дека некому му се потребни.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Настојував всушност да сфати дека не располагаме со денови и со години, туку само со часови.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Но, во исто време, со својот јасен поглед за нештата, Гоце Делчев беше доволно предвидлив да сфати дека не треба да се мирува, т.е. да се работи само за организирањето и вооружувањето на населението, туку треба системно да се преземаат редица акции, со кои, без дури да се објави какво и да е востание, турската власт да се држи во една напната состојба, да се истоштува преку нанесување на материјални загуби, коишто не можеа да не влијаат врз внатрешната и надворешната политика на некои од големите сили што имаа интереси во Турција, одделно во нејзиниот балкански дел.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Дејан го сретнав во дворчето. По два дена од мојот притвор сфатив дека можам да шетам низ тоа дворче заедно со другите мумии од одделот.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Но уште тогаш сфати дека цената на успехот мора да се плаќа со она што во однос на другите го викаше лицемерие.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

„First, I want to say that I am glad to be here, in a Europian country of great cultural and historical tradition, which, appart from Hungary, is the only one where I could come without a vis. In this period of transition, when western Europe is building the silk wall between the Europian community and the Balkans. I had a chanse to pass that wall easily…by plane, of course… “

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Сфати дека со години веќе медиумите лесно го манипулирале да размислува на еден или на друг начин, па дури и му налагале да се чувствува вака или онака.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Го сочекаа кога излезе од станот и со вештина на рибари кога ја фрлаат во вода својата мрежа го сплеткаа во долг платнен оклоп, а тој, пред да се почувствува како мумија, сфати сѐ што може да сфати здрав човек и крикна, се разбесни, пожали што не му се рацете слободни со громови да ги милува ниските чела и полните бели усни, сфати дека му е наместена игра и дека е волк в стапица.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Дали е тоа поради пријателството со Зоки, или поради тоа што најпосле сфатил дека во големите градови е подобро да бидеш на таван отколку на улица?

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

ДЕЛ ПЕТТИ Kоли за пички 15 ГЕЈ-ЖЕНСТВЕНОСТ ‌Објаснувањето за конкретните облици што ги добила културната практика на машката хомосексуалност во поновите англоамерикански општества би било навидум очигледно.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Малкупати го сретнав, но и од тие малку средби сфатив дека никогаш ништо не бара.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Сепак, тој направи повеќе обиди служејќи се со разни итрини, но мораше да сфати дека нема да може да го надитри.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Тој ми кажа до солзи смешна приказна, тој, Глупавиот Август од еден пропаднат циркус, и јас сфатив дека сите кловнови на светот се тажни.

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

Прво побара работа во неговото училиште па во другите, но никаде не го примаа или пак му го одлагаа одговорот додека тој не сфатеше дека е негативен.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Границите, налик на нивната бодликава жица, се глупави. Осаменоста бара нешто поголемо.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Еднаш јас ќе дојдам до последното оружје, полковникот ќе ја донесе актовката со шифри, знам дека ќе може, и тогаш светот ќе сфати дека ние сме богови, кои посакаа повторно да останат сами.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Ако ковчестата рака не ѝ беше извадена над чаршафот, да го стега и да го тутка во болка, таа немаше да сфати дека таму лежи мајка ѝ.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Сфати дека не е расположена да зборува ниту за зимување, ниту за летување.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

А: Ракот значи на крајот сфати дека нема такво нешто такво како Совршен Грамофон.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Дури тогаш сфатиле дека граматикот умрел уште по првата средба со буквите од натписот, и дека, најверојатно буквите имаат смртоносна, отровна моќ за секој кој ќе влезе во одајата.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

По нападот, дури и оние групации кои најчесто се противеа на Рузвелтовата надворешиа политика, сфатија дека е дојден крајот на бескрајните дебати.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Кога останаа сами, докторот не сфати дека е тоа најголемата грешка во неговиот долг, добродушен живот.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

- Сфати дека за тебе сум само Ведран! - и почна лудо да се смее, но смеење за кое и самиот не се надевал.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Мигот со тебе И повторно талкам во овие доцни часови до твојот ум, и никако да сфатам дека и да стигнам таму, ти пак ќе ме болиш...

„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)

А нему раката на гитарата му се стресе од страв оти тогаш за првпат сфати дека навистина ќе го загуби пријателот.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Автомобилот сè повеќе ѝ се приближуваше и од неговата бучава сфати дека тој се движи побавно и дека ќе застане. „Сакаш ли да се качиш?”

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

А потоа сфатив дека е предоцна и - се откажав.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Тој не можеше да сфати дека дури подоцна ќе биде разработено и дооформено четивото кое ќе послужи како материјал за откривање на вистината и како лектира во натамошните стручни расправи.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Винстон сфати дека тој би прифатил и три, или дури и два долара.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Сфатив дека ми останува само да се согласам со него дека е потребно да се создадат такви околности што ќе оневозможуваат секоја помисла за постапки што водат кон несреќи и слични окончувања.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Баба ми чека да се јавам по пет минути, исто така.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Но ако тапчото е за еден степен поумен, момчето би размислувало вака: ’Овој виде дека првиот пат кажав непар, па вториот пат инстинктивно ќе направи проста промена од непар во пар, како што играше првиот тапчо; но кога ќе подразмисли, ќе сфати дека тоа е премногу проста промена и конечно ќе реши да игра со пар, како и претходно.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Бреза брзо сфати дека нешто чудно се случува во куќата, внимателно испитувајќи ги со поглед тетка Ана, Тета, мама и Јорданка кои постојано нешто работеа низ собите имајќи вцрвенети очи од плачење и потечени очни капаци.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

И Димче наеднаш сфати дека има во себе некоја чудна моќ, дека е волшебник.

„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)

Кој знае дали во овој живот ќе имаме можност повторно да се видиме?

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Или нешто криеш? - го дополни своето веќе изречено прашање Даскалов.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Веќе беше на излегување кога сфати дека може неповратно да ја пропушти оваа неповторлива шанса.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Родителите сфатија дека се случи тоа што не го сакаа, што најмалку го очекуваа од синот.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

- Можев и самата - рече додека ме откриваше.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Тогаш сфатив што сакаше пред стемнување да ми каже Арсо Арнаутче и сфатив дека не можам како Никола Влашки да се пикам по голото старче во огниште и да се покривам со пепел и со надеж дека ќе си поживеам незабележан од душманите.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

И доцна сфати дека палењето на сламата е неговата грешка.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

При самата помисла за една ваква можност сиот се наежавив!) Всушност Б.С. беше сфатил дека и јас барам причина да си заминам и уживаше во сознанието дека немам храбост да го повторам она што тој веќе најави дека ќе го стори.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Но кога гостите го погледнаа со дисторзирани очи, сфати дека денеска не смее да смета на бакшиш. 2000.

„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)

Но, кога пред своето духовно око виде како се збогува со своето тело и со душата, сфати дека не смее ни да офка ни да се предаде.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Без да размислува што прави, остави пушката да му се лизне низ прстите и се стрча надолу по ридот.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Подоцна се сфати дека сум бил жртва на женската жестокост.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Се обидуваше, испотен и треперлив, достано јак за да сфати дека сето тоа е само бесконечна игра, прогаѓање во непознати простори на чие недогледно дно лежи големата тајна: арапски букви на златни плочки, зелени портрети на некој Линколн, рудари - ударници.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

А што се однесуваше за знаците што ми ги испраќаше, мислам дека се беше зафатила да опоменува погрешен човек.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Тие се толку многу солени, што можам да сфатам дека долго време не излегле од мене.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Да и ја соопштиш в лице таа твоја одлука!

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Чичо Диониш, како што таа го викаше старчето, никако да сфати дека се вратија во Македонија, постојано прашуваше, на влашки Кој ни ја зеде куќата?

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Тоа лето не само што сфати дека таа и тој не се брат и сестра, туку сфати и зошто Дончо на Чана го викаше Големиот Бато.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Таа вештина им овозможува толку брзо дејствување, што нападнатиот бидува совладан пред да сфати дека воопшто бил нападнат.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

А бидејќи не се заинтересира кого во играта го промовирав за татко сфатив дека за неа играва не претставува ништо посебно.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Овој пат навистина ми стана непријатно, но бргу потоа сфатив дека ова семејство, покрај другите чудни навики, има и необичен распоред на спиење, поради тоа што мајката и девојчето и онака секогаш спијат заедно, тетин ми спие во собата на ќерката, а синот си спие во собата којашто сега беше "моја".

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Марија сфати дека непријателството на родителите на Хелвиг кон неа има многу длабоки корени.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Малку подоцна ми се јави Хенри Гелдзалер и ми кажа дека ја чул веста во некој ресторан додека ручал. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 165

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ми беше потребна минута да сфатам дека зборува за бизнисот со чевли.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Но, да бил Хегел ноќта на закопот на Џуди Гарланд оној петок, на 27 јуни во 1969 година, меѓу кралиците што се насобрале пред гостилницата Стоунвол кога онаму полицијата правела рација, можеби ќе пеел друга песна – под претпоставка, се разбира, дека воопшто знаел да пее.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Таа изгледа не сфати дека верата ја носиме во нас, во душите, а не во положбата што ја заземаме.?

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Приспособувајќи се на него, на гласот, Мусли бег лека полека сфати дека зборувањето се однесува на орлите, и воопшто на штавувањето и напрегнувајќи се да открие кој е тој што зборува стутулен понастрана од другите, е ли некој од неговите раетини или е туѓ, си помисли дека тоа може да биде добар изговор да се намами Арслан бег да не ги тера христијаните да му даваат сол па разврза за некој соколар што постапувал така, со сол што ги штавувал убиените птици, тоа било и поевтино и посигурно.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Сфатив дека тој го пуштил мачето за да се подотвори вратата и дека ме видел пред огледалото.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Доцна сфатив дека срамот е нишката што нѐ поврзува сите и знакот според кој се разликуваме едни од други. Според некаков морал.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Како му го лиже лицето на бебето.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Очите ѝ беа полни со солзи кога сфати дека пред неа стои нејзината другарка Елена.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Содржината на романот „Додека трагав по татко ми“ ја раскажуваат нејзините херои.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Загледан во вреќата со зрна, замаен од своите фантазии, сфати дека вреќата е намалена; почна да се прашува што е со неа.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Дури подоцна сфати дека тоа што се случи тогаш беше само вовед, само рутинско сослушување на кое беа подложувани речиси сите затвореници.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Полицајците сфатија дека некој се крие во детската соба на младиот гардист.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Виновна е онаа глупачка твојата глава која и покрај сите предупредувања не сфати дека треба да си ја затне муцката.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Не му требаше многу да сфати дека молчеливоста, проследена со воздржаната љубезност е најдобар начин да се остане безбеден.

„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)

Но кога се сретнав со нејзиниот поглед веднаш сфатив дека не сум во право.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Веднаш виде дека телефонските броеви во земјата, како што можеше и да очекува, беа поделени по градови и сфати дека сепак ќе мора да го купи.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Некогашните и современите писатели стануваат наредени под знамињата на своите нации, татковината на Монтењ станува против татковината на Кант, па затоа е сосем природно што еден француски студент, запрашан за препородот на националното чувство, ќе напише: „Истрезнет од занесот во кој ме фрли веќе првото читање на германските и словенските писатели, сфатив дека сето тоа е мошне убаво, но дека тоа не сум јас.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Јас дотогаш понекогаш и си помислував дека и мене може да ми се случи да морам да заминам негде џенем, се разбира ако одлучи татко ти да си замине дома, во Новодеревјановское; жената секогаш е врзана со некој невидлив конец за мажот; ние сме сенки на чекорите на мажите; иако јас и не го прифаќав којзнае колку тоа; мислам на женското почитување ; но не зборувам само за себеси; зборувам за жените; за нивните среќи и несреќи; да, дотогаш помислував оти може да се случи и тоа, да заминеме некогаш заедно кон тоа негово Новодеревјановское; но тој ден, кога на чардакот кај дед Павел ја видов сета онаа церемонија, и оние глави без шапки што се веднеа пред Истокот како пред кандило, сфатив дека на Козаците и на другите Белогардејци им нема враќање, дека тоа никогаш нема да се случи, и дека стојам помеѓу луѓе откорнати од некоја огромна далечина и којзнае како довтасани дури до овде, до чифликот на некој си Турчин кој исто така е откорнат одовде и е фрлен којзнае каде, негде во Азија ли, во Анадолија ли, и тогаш навистина повторно помислив на Војните и повторно во ушите ги слушав проклетите војнички труби без да знам кој со кого војува, кој на кого му копа гроб, кој кого го черечи.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Реши дека мора да направи план за наредниот ден.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Но Роман Гигов Грофот сега веќе изигруваше некоја чудна отсуност.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

„Кога ќе ти затребам ти само викни Ведране!“ ми довикуваше тој со таков глас како да се нашол наеднаш во далечните далечини.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Еразмо сфати дека ако не го задева јастребот, тој нема да го колве, ќе се спријатели со него.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Веројатно погодувате за каква соработка стануваше збор, едноставно стоев и не можев да сфатам дека сето ова мене ми се случуваше, ја гледав сопствената беда на само две метра од себе и ептем си го занеќив животот, верувајте ми.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Можеби ќе сфати дека предметите ми се лути затоа што и тој ми е лут, ако му кажам така.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Тогаш сфати дека има не една, ами илјада и една причина засекогаш да остане тука, оти за првпат го сети стравот од сопствената осаменост, оти му се причини не како да е сам на светот, туку како да е сам меѓу луѓе кои не се негови, во самотија на Мохиканец, на оној што останал последен од својот род.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Зборува насмеан и ние насмеани само мрдаме со глава, а ништо не разбираме, но сфативме дека тој е сопственикот на кафеанчето и не личи на постар од триесетина години.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Дека ние сме заслужните за нејзиното воведување па затоа и нам треба да ни припаднат привилегиите што доаѓаат со нејзиното постоење.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Таа кон мене се однесуваше како Конан Варваринот и беше убедена дека е нова Лиз Тејлор. Каква заблуда, Тики.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Но, се случи чудо: скалата стоеше, и јас на неа; сфатив дека идеално ја контролирам тежината, и полека ги отпуштив рацете од скалата, и ги раширив; потем со внимание ја кренав десната нога и ја качив втората гредичка, а потем и левата, и пак ги раширив рацете; скалата си стоеше како да е забодена во земјата.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Ж: О, не! Зачудувачки, но г-дин Ракот мислеше дека следниот модел ќе биде вистинскиот. Тој...

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Тој најпрво помислил дека брзите нозе ќе го спасат од трагедијата да биде наденат на рог од крава, ама после сто-двесте метри стипл-чес, сфатил дека куршумот насочен кон кравата, а испукан од пиштолот кој случајно го имал кај себе, ќе му овозможи да поживее малку повеќе од годините што си ги носел на плеќите.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Тогаш сфати дека толпата селани се натискаа во земјанката.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Додека не сфатив дека работата не е во слушањето Ами во пренесувањето на туѓите муабети во надлежните служби А мене тоа ниту ми паднало ниту ќе ми падне на ум Што чув не чув што видов не видов Ако некој баш запне да се интересира Може само да му додадам дека тој за кого прашува Тукушто помина оттука и воопшто не го видов и точка Така било така и ќе биде до последната коала Оти во нашиот род никогаш немало и нема ни да има кодоши Објективните биолошки околности се такви

„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)

Братучедите, прво, за секој случај, се сачеа сѐ понастрана додека не сфатија дека во ова несфатливо сновање може да се случи да ги разделат.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Пред да се симне од креветот неколкупати тресна со челото од ѕидот.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Ќе сфати дека е некој најблизок, свој...

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

VI. Кога почувствува дека почнал да му се кочи и вратот, сфати дека поминало уште време и дека се заборавил пишувајќи и размислувајќи седнат така во една поза, наведнат над папирусот.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

По звукот на утринската тишина и по светлината што влегуваше во собата сфати дека надвор заврнал снег.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

- Постапив според нашиот договор од вчера - ми објасни во еден момент Даскалов.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Нему сега, ако е паметен, му останува да ја рационализира оваа своја љубов додека конечно не сфати дека е таа со потрошена вредност бидејќи калориите не ѝ се неисцрпни.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Можеби поради тоа не можевме да сфатиме дека некаде на друго место во градот се случуваше нешто уште пострашно.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Се обѕрнав наоколу, немаше жив човек. Само кокошки, мачки и кучиња шетаа низ дворот, а според тоа како изгледаше околината, веднаш сфатив дека селото е сиромашно и дека тука луѓето скромно живеат.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

И нерасонетиот да сфати дека си го барале домот.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Кога се подисправив, со двете дланки ја фатив за задникот одоздола и почнав да се стегам во неа без да сфатам дека доаѓа крајот на моето еротско патување.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Сѐ уште не сум му рекол на Пачев дека и Загорка Пеперутката, слично на него не може да сфати дека убиството е убиство. И од љубов, и од омраза.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Со години веќе се немаше сетено на тој настан, на шлаканицата по образот на девојчето, на запалениот братучед, на стравот што го почувствува тогаш кога сфати дека човекот со лузната него го сметаше за свој, сличен на себе.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Да ѝ ги помилува образите и да ја бакне во големата уста.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Но, четири години подоцна, колку што време беше потребно законодавецот да сфати дека погрешил, со четвртата измена на ЗРО (2005), од октомври 2009, оваа чудна и нелогична законска одредба комплетно беше избришана (чл. 27, ЗИДЗРО/окт.09); в) за прв пат се воведоа и одредби за престанокот на дејствувањето на овие асоцијации, и тоа поради следниве правни основи: (1) ако така одлучи извршното тело на синдикатот, односно здружението на работодавачите, кое со статутот е овластено да одлучува за престанок; (2) ако од одржувањето на седницата на највисокото извршно тело на асоцијацијата, без посебно важни и оправдани причини, поминало двојно повеќе време од времето со кое со статутот е определено дека таква седница мора да се одржи; (3) ако бројот на членовите на синдикатот, односно здружението се намали под бројот определен со овој закон за основање на синдикатот, односно здружението; 31 и (4) ако му е изречена забрана на дејствување на синдикатот т.е. на здружението, со одлука на редовниот суд. 32 Постапката за забрана на дејствувањето на асоцијацијата се покренува на барање на органот овластен за регистрација или, пак, надлежниот суд. 33 Изреката на правосилната пресуда за забрана на дејствувањето на синдикатот, односно здружението, се објавува во Службен весник на РМ (чл. 201-202, ЗРО/05).

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Тој сфати дека гласовите доаѓаат одозгора во кулата и, погледнувајќи нагоре, над главата виде ногарки од дрвени клинови, греди, диреци и потпорници.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Или пак беше само случајност во неговото случајно патување кон непознатото, во оној миг кога сфати дека најосамени сме тогаш кога упорно го бараме токму она што сме го оставиле зад себе токму тогаш кога сме тргнале во таа залудна потрага?

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Веројатно алудира на нејасниот крај на двајцата првоборци, помислив, но коментарот го задржав за себе си иако сфатив дека ме беше поканила да играме само за да ми го каже она што изгледа не смееше пред Раде.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Стоев сам во пиџами на вратата, го чувствував топлиот ноќен ветер, и тогаш сфатив дека Тате седи на механичката лулка на терасата и полека се ниша.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Се колнам во ѕвездите кои веќе отпатуваа некаде дека копнеев мојата душа да ме придружува на сите кораби и галии и по сите мориња по кои пловев, но, дури сега сфатив дека мојата душа се пресоздала во сенка, а сенката веќе ја - нема.

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

Седел со пушка на коленици и наведнат, некако чудно и длабоко под превезот на свои тајни, што бездруго не можело а да не се поверува дека веќе и не сонува да ѝ стане чауш на дружината ако некогаш некој занес го подбуцнувал кон таква славољубивост.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

И сфати дека носталгијата што сè почесто ја мачи е потребата повторно да го вкуси токму тоа чувство – вториот прв бакнеж, навестување без форсирање, божји знак дека таму има цел еден свет што полека почнува да ѝ се отвора, природен, совршено погоден само за нејзината форма.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

По изразот на неговото лице сфати дека нема да зборува...

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Лекарот се плашеше од моментот кога таа ќе сфати дека повторно е во болница.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Лекот за напуштање на онаа сосотојба е влевање оптимизам, позитивни мисли, мисли емоционално насочени кон добро, за да може човекот да сфати дека секој има моќ, и тоа двапати поголема отколку што мисли дека има.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Најужасно е да се сфати дека психијатарот не го гледа вашето вистинско јас, дека не сфаќа што чувствувате и дека само си тера напред по однапред скроен план.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Шумарот дури тогаш сфати дека нема да може да се ослободи од него и реши да го однесе дома.

„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)

Дури откако ќе се откачеа ќе сфатев дека ми биле на ногата”.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

А за неговите изгледи не знам речиси ништо.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Сфативме дека никој ништо не знае за црквата.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Од белиот завој уште повеќе му се истакнуваат.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Тогаш, кога најпосле сфатив дека тоа што го гледам е можеби одлика на геј-детството, ме заинтересира овој тренд на родова нетипичност...

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

- Зарем не сфати дека знам сосема малку за незгодата што го снајде Иван?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Но, дури и така растревожен тој сфати дека не сакаше да ја размачка белата хартија со тоа што ќе ја затвореше тетратката додека мастилото беше сѐ уште мокро.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Преку Германија стигна во Белгија и пејзажот некако изгуби од својата ариевска организираност – бушавите шуми на Белгија ги заменија средените германски полиња, а гласните провинцијалци од европската работничка класа, кои во возот се довикуваа на некој јазик неразбирлив за него (дури подоцна сфати дека бил фламански), почнаа да му ги нарушуваат размислувањата.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Никогаш претходно го немаше чуено, но од вцрвенетото луто лице на неговото дотогашно другарче сфати дека се работи за навреда.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Во тој миг не можеше да сфати дека тој е само еден ситен атом зависен од целокупната енергија.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Некој рече дека отаде е Грција и многу од нас сфатија дека на некое место ќе не растоварат, ќе ни поделат оружје и ќе тргнеме во нови победи.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Но, набрзо сфатија дека Марија сака да јаде со нив заедно, и се согласија.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Трагичното кај нас е во тоа што многу учиме за да не научиме, односно за да сфатиме дека не сме за школо.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Марија сфати дека на тој начин ѝ става до знаење дека треба да си замине.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Најпосле влегоа во едно бучно, преполно место за кое тој сфати дека е станица на подземната железница.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„Ние сега гледаме нејасно, како во замаглено огледало, но набргу ќе бидеме лице в лице со Бога и сè ќе ни стане јасно“, повторно прозборе овој.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Но Петар, како човек кој во душата никогаш не го засака пишувањето, оти се раѓаш или како писател или како рибар, не сфати дека не е важно дали сите тие луѓе кои жедно ги голтаа нивните проповеди и поуки ќе им ги разберат зборовите токму онака како што тие, проповедниците на Радосната Вест, сакаа да бидат разбрани.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Устата ѝ беше постојано поднамуртена и не разговараше со нас многу.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Се разбира, животот одвреме навреме ќе им одреди на овие свои избраници кога да го изведат казнувањето и со какви средства.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Јас знаев дека таа девојка лесно се заљубуваше, ама во тој момент не можев да сфатам дека до таму дошла работата.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Ренди сфати дека му се приближува на татка си дури кога тој му се насмевна.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

- Господи, ние жените, ние жените! (Но наеднаш сфати дека ѝ недостасува вистинскиот збор што нуди објаснување).

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

И без неа, и со неа, тој не можеше да сфати дека љубовта, всушност, живее така, во ретките мигови на откровение што не треба да се забораваат.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Праќаше абери да се сретне со познатите на кои можеше да им верува, го побара и Каламатија кај кого беше останала благајната со народните пари со кои беше и тој задолжен, но набрзо сфати дека многу работи се измениле додека беше отсутен па речиси неволно заклучи дека за жал нивната Организација потсетува на откачена карпа што се тркала од Исарот и никој веќе не може ниту да ја запре ниту да управува со нејзиното паѓање.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Никој неа не можеше да ја разубеди во тоа. Еве и сега се случува истото!

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Зборував, зборував и наеднаш сфатив дека Иван спие.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Сфатив дека сум се заљубила во илузијата од слаткоречивоста на еден добар наратор.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Кога тој при ракувањето го изговори името, Елена сфати дека е странец.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Марија сфати дека барем засега ќе живеат скитнички живот.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

И додека следев некои познати гласови од службената просторија на Грофот наеднаш сфатив дека во соседната соба всушност се беше разбашкарил Мирко Бунде, и тоа на софата, а Катерина и Јана му седеа во скутот!

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Сфатив дека некој ја отворил вратата зад нас и се завртев.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Во тој момент наеднаш сфати дека се сосем сами.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Ако сфатил дека Марша нема да роди.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Не сум допрел ниедно стапало од својата шеснаесета година.“

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Зборуваше по телефон и беше насмеан: - Еј, кај си?! Надвор си? Ајде, почекај ме, одма доаѓам!

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Однесувањето на луѓето во случајот со Кошевски а потоа и во мојот случај ми помогна да сфатам дека многумина од нас, борците, кои бевме спремни да си ги дадеме и животите за оваа слобода, сметаа а и уште сметаат дека ние сме авторите и создателите на праведноста.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Господи колкаво рачиште има, ќе си речев! (Сето ова ми се случуваше пред да ги отворам очите и пред да сфатам дека сè уште сум долу во најцрната темница). Бегав, лудо бегав.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

По радосното лице на сестра ѝ, Марија сфати дека сите потајно страхувале - зошто не доаѓаше писмо од Хелвиг. Тоа не го покажувале пред неа.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Томо од овие зборови сфати дека голем број од зборовите пред да ги каже треба да ги одмери.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Мислело момчето дека следењето од далеку и влегувањето во туѓ двор не е никаков престап.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Чудно, притоа не чувствуваше никакво задоволство!

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Појде по нив како мачка со скршена нога. „Јасно“, шепна претпазливо и сфати дека неговиот шепот се разбива од нешто невидливо што го делеше од тие сенки.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Сам сфати дека не е подготвен за таква врска.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Не бев дораснат да сфатам дека суровоста е правдина на обесправени луѓе.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Лекарот сфати дека сакаше да каже - и да го земам со себе - но, не се осмели...

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Желбите секогаш беа скриени помеѓу зборовите со кои го кажуваше своето забележување, воодушевување или несогласување.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

За првпат сфати дека ако сака да сочува некоја тајна, мора да ја крие и од самиот себе.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Само сфатив дека Марина ќе живее не само без мајка, но, сѐ повеќе и повеќе и без татко.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

По срдечноста на поздравувањето и тапкањето по рамо, сфативме дека добро се познаваат или се многу блиски.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

И таму сфатил дека сѐ било попусто.

„Или“ од Александар Прокопиев (1987)

Но не бев сигурен дека Иван ги следи моите упатства.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Кај овој човек ја откри величината на искреноста, сфати дека само едноставноста во човека може да биде света.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Видов дека и другите се по влечки, па чекав проблемот сам да се разреши додека сите тргнавме еден по друг кон вратата од која дента мистериозно исчезнуваа и се појавуваа моите братучеди носејќи тенџериња и садови.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

- Треба да го тужиш. Како може така? - рече Елена и веднаш сфати дека избрзала.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

А мене совршено ми е јасно дека секој којшто се напил чашка бел рум со Хемингвеј сфатил дека и со стар харпун се фаќа нова риба ама кога-тогаш ќе стане старец без море.

„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)

Александар подоцна сфати дека тоа е униформата на логорашите.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Братучедите се свртеа кон војниците, ги погледнаа и сфатија дека ќе мораат да продолжат.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Да сфати дека долго ќе мора да гледа на овие ридови кои треба да им станат кошмар и на јаве и на сон.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Оздола од патот го здогледаа сењакот на Алекса Ѕвездин па се поколебаа дали да се засолнат под него, ама сфатија дека сега веќе кога се живо топило, а на неколку чекори од дома, нема смисла да се задржуваат.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

- Кое зрно – прашав јас, очигледно изненаден? – Она, за кое веруваш дека ќе успееш да го скриеш. – Грофот изгледа сфати дека не го разбрав.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

„Мора да сфатите дека лудите, каде и да се, се чувствуваат затвореници – можеби првиот чекор кон лудилото е чувството дека светот е затвор, светот со своите закони – не мислам само на општествените, туку и на природните - е доживеан како затвор; оттаму можеби потекнуваат и креациите на сопствени светови, со свои законитости, но чувството на заробеност останува вечно.“

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Не беше ни свесен дека спиел додека не сфати дека само малку пред тој ненадеен миг на освестување не ни знаел оти чекори.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Сепак, би ми било навистина многу драго ако успеа да сфатиш дека не бевме ниту деспоти, ниту ненаситни посесивци, туку дека се трудевме да ти овозможиме најдобри услови за безгрижен, самостоен развиток, да ти всадиме широки и хумани погледи кон светот, да ти дадеме скапоцени совети за што побезболно да ги минеш младешките кризи.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Но истовремено и сфати дека тоа не доаѓаше во предвид со оглед на бранот вознемиреност што му надоаѓаше, од којшто почувствува уплав, опасност да попадне во паника.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

И, наеднаш сфатив дека сеќавањето најпрвин ми подзапре на оваа постојка.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Пту, си присторив кога сфатив дека сум во Македонија.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Веднаш сфатив дека таа го знаеше моментот на моето пристигање бидејќи во истиот момент додека влегував таа го крена погледот од масата и се сврти кон мене.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Можеби ти ќе го натераш да сфати дека тој самиот од мал конец си направил јаже за бесење, и дека снопот светлина што го гледа тој е само една раска во неговото око.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Тогаш сфатила дека останала не само без деца, туку сега и без саканиот човек.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

“Зошто не земат хероин?, дрндаше Пол, сите добри музичари земаат хероин”.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Авторот сфати дека Едо не би имал што повеќе да рече.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

„Сите ние сфативме дека вие постапувате погрешно, но тоа кај нас не предизвика катарза,“ рече Клара.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

По тоа што тој се насмевнуваше, сфати дека не е нешто лошо.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Се сепна кога сфати дека сите околу него стануваат.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

И тогаш сфатив дека меѓу уката на чинењето мозаик и уката на преподавањето сказанија – нема разлика, дека и за двете важи истото правило, закон ист: дека не можеш да видиш, да узнаеш, да го созерцаш целото додека сѐ не си дојде на свое место, додека не стигне времето за целото, додека од малото да сочиниш поголемо, а од многуте – едно.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Затоа мора да те убедам да сфатиш дека духот е секаде наоколу, сеприсутен.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Ми изгледа кутриот како оние „Зорле моми“ кои се дотеруваат до бессвест, а откако тоа ќе го направат ќе сфатат дека така дотерани нема каде да одат.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Но уште веднаш сфати дека сам се порази.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Ми беше страв дека Мони ќе ги чуе и ќе сфати дека ми се јаде.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Мама Злата ги гледаше, сфати дека и минатата година ја работеле оваа работа, па се максимално снаодливи.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Или грешам?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Можеби тоа било онака како што се случува завидливите да се тешат со својата морална чистота, иако, од кажувањата на Методија, можев да сфатам дека Симон не бил обземен од чувство на неуспех.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Да потпораснеш, да се напласти снег повисок од твојот бој, утринум рано со бадник и со торбуле да чукнеш на вратата на дета ти, тетка ти, да ги затечеш покрај огниште, да им бакнеш рака, да те благословат; нешто потоа, како во сон да видиш една огромна смрзната река во која се фрла крстот и по него се фрлаат и неколкумина за да и на овие свои години пак да не можеш да сфатиш дека сето тоа било една обична рекичка, мал јаз, еден поп и еден огромен крст и молитви што се издигаат до небесата...

„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)

Непријателскиот водач бил интелигентен и сфатил дека од заљубената девојка ќе дознае доволно за да може да влезе во тврдината.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Му рече Марин Крусиќ, кога момчакот на враќање ги растовари рибите, излезе од чунот, и кога сфати дека го чекал, му пријде, како на нешто неминовно, како на судбина: „Ти Влав ли си?“ го праша овој.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Но по избликот на радост на лицето на Марија, сфати дека тоа многу ќе ѝ значи.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

На 8 декември 1941 година, Конгресот објави дека Соединетите Американски Држави се во војна со Јапонија, а три дена подоцна и Германија и Италија ѝ објавија војна на САД.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Сфатив дека дошло времето, типот почна да го покажува вистинското лице.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Александар гледајќи ги бесните лица на гардистите, сфати дека барем на кратко ќе биде безбеден. А потоа...

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Долго ми требаше да сфатам дека вујко ми никогаш повеќе нема да седне на него.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Здогледувајќи го татка си во тој секојдневен амбиент, на светлината на сѐ уште неисчезнатиот ден, Наташа одеднаш инстинктивно сфати дека тоа е стварност а не „халуцинација“ и онака истоштена викна со сета сила што ѝ беше преостаната: -Татенце, татенце, што правиш?!

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Од разговорот сфати дека поради економската криза средствата за научно- истражувачка работа биле минимални...

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Тој беше доволно отсутен за да не може да сфати дека поради некои необјасниви ситуации не може да не собере сите на иста софра.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Тогаш Акакиј Акакиевич сфати дека не ќе може да избегне нов шинел и сосема му опадна духот.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Далеку од тоа дека се иззема од хистеричната возбуда што дречливион наслов сака да ѝ ја внесе на масовната публика на која ѝ е упатен, тој радо се асимилира себеси во таа публика, присвојувајќи си ја мелодраматичната реторика на насловот, го цитира и го репродуцира со подбивна сериозност.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Накратко, сфатив дека тој, нормално, ќе биде натеран на едноставност, ако не и свесно наведен на тоа по сопствен избор.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Таа веднаш сфати дека вистински го љуби.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Со векови таа го чекаше да се покаже зоографот а кога сфати дека тој е безнадежно отпатувал таа само ја допре неговата четка обесена на ѕидот и некаде пладнето крај неа оживеа русокосо момче со пеги на лицето.

„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)

Навистина сфатив дека подобро е да ги прифаќам луѓето онака, само површно, без предрасуди и без анализи, отколку да знам дека со сигурност нема да ми се допаднат откако темелно ќе ги проанализирам.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Се поздравивме со мир дита и од неговото зборување на албански сфатив дека за нешто не прашува.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Тој многу добро сфати дека неговата уметност во суштина е психосоцијална и дека во исто толкава мера е производ на искуството од неговото несреќно детство и фантазиите колку што е и од потребите на моментот.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Можеби забележа дека сета таа ситуација ми е привлечна и сфати дека со тоа полесно ќе ме освои.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

На другата страна од линијата за момент завладеа мачна, ужасна тишина и гласот вжештен од љубомора го исплука зборот: – Курво! Потоа слушалката тресна.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Штом сфати дека се загубиле, Кетрин многу се вознемири.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

А кога почна почесто да се огледува на огледалцето што го носеше во џебот и да забележува некои промени на лицето: мали влакненца израснати под носот и на врвот од брадата, мов и расцветани мозолчиња по лицето и кога почесто го вадеше чешлето да се чешла - сфати дека му стасало времето што неговите домашни толку нестрпливо го чекаа.

„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)

- Ајде – рече и ми ја подаде раката за да ми помогне да станам. – Ќе те одведам на една прошетка.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

За кратко време сфатив дека и кај поетите она што тие го опејуваат не е плод на нивната мудрост, туку на некоја природна дарба или вдахновение, како што е случајот кај врачевите и пророците...“.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Со време, Струма умрела.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Навистина бев исполнет со ентузијазам.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Турците, додека не сфатија дека се недосегливи бунтовниците, ќе донесоа војска од Прилеп и Битола и ќе удреа на нив.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

- Некои твои колеги сфатија дека парите се во Митко, и тоа не пари, туку марки и зелени хартии, - му довикна Спасе-Грав.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Неколкупати налета и на куќата.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Гледавме само руски воени филмови. На почетокот, додека не сфативме дека сето тоа е платно, бегавме или се криевме под столовите.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Но зашто и тој не рече дека навистина треба да му се „пресретне“ патот на Хаџи Ташку, и сам Боше и сите другите сфатија дека Боше лавна штогоде и повеќе никој не отвори уста.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Додека чека, времето за Невена стои: откако ќе слушне што се бара од неа, со зборот „смрт“ во средиштето, таа ќе сфати дека „невестинската надеж“ поминала како и самиот живот.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Кога се доближи до куќата, Милан сфати дека Кети не беше дома.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Му реков: „Имај на ум, се случува и тоа, а и мене ми се има случено, дури кога ќе згрешиш да сфатиш дека животот има задолжено специјални избраници и помеѓу луѓето за кои сметаш дека посебно те ценат.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Доколку не беше усраниот провајдер да ми го исклучи нетот, немаше да сфатам дека и јас спаѓам во групата на интернет џанкери.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Најпосле сфати дека стои пред еден огромен предизвик за што треба и добро да се подготви.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Дури си имав и хипотеза за причините поради кои Џуди Гарланд ги привлекува геј-мажите. (Но, бидејќи Ричард Дајер веќе се имаше толку добро осврнато на неа, мислев дека нема потреба од мои натамошни шпекулации, иако сметам дека Дајер пропуштил по нешто овде-онде и дека има уште за кажување).

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Сфати дека на човека со сила можеш да му земеш но не и да му дадеш.

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

Затоа ѝ беше потребно по неколкупати да му повторуваш што си рекол, ако сакаш да сфати дека му се обраќаш токму нему, а потоа ќе требаше да му објасниш која ти е намерата или што сакаш да дознаеш.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Чувството за доживеаниот пораз уште повеќе го зголемува тоа што кога тој ќе сфати дека бил вовлечен во некаква битка, црниот човек веќе ја има свршено сета своја работа, па можниот набљудувач нема време ни да помисли дека некој некого нападнал.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Страв дека сè што дотогаш учел и сè што сакал да научи било само бледа сенка на Вистинското Знаење, оти тогаш сфати дека ова не доаѓа со познавањето на историјата, на законите и на обичаите, туку со Спознанието.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Знам дека се прашував, бидејќи паметам дека лично се воздржував од каков и да е одговор, иако далеку во мислите наслушнував нешто како шепотење од кое можев да сфатам дека на ниту еден настан не може да му се стави точка и да се прогласи за звршен.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Кога фатија да бараат место каде да приседнат сфатија дека се нашле во црвјалник од војска.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Кога Мирон Донски ѝ рече на својата секретарка да не му ги пренесува телефонските повици, Татко веднаш сфати дека не се работи за обична, туку за многу сериозна средба.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

И ќе речам веднаш: знаев зошто Господ Саздов не ми се допаѓа но не знаев зошто не го мразам.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Сфатив дека на тој начин ќе можам помирно да се олеснам, па го оставив тушот да тече цело време - што и да биде, си помислив, тетка ми ќе мисли дека се туширам.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Сфати дека тешко ги метка зборовите низ устата кога стјуардесите му прозбореа на српски.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

-Најсетне и Иван самиот сфати дека згрешил. Ми рече дека непотребно избрзал.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Во еден миг сфатив дека сум навистина далеку од брегот.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Сакав да речам како досега да не се омажи, но сфатив дека така не треба да се зборува и замолчев.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Сосема бев заборавил на советите на Катерина.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Откако стана, се зами и испуши една цигара, одеднаш сфати дека нема што да прави и му стана здодевно, а не можеше ни да помисли да се врати в постела да прелегне и да се обиде да презаспие.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

- И додека ја чувствував онака висината на мојот врат јас во себе се прашував Зар можело да се случи тетка Боса да се посомнева или да сфати дека во мене сѐ повеќе се намалува вербата во вистинитоста на она што се случуваше?

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Не таму чашата! - ми требаше малку време да сфатам дека погледот ѝ е упатен кон мојата чаша ставена врз шанкот, а не кон вратата зад мене, од која замислив како некој мештанин влегува со секира да го искасапи семејството, па и јас случајно настрадувам.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Нивна задача е да спроведуваат некои важни упатства и да ги штитат интересите на нарачателот.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Се разбира, знаел дека неговата одлука не е в ред, и таквата помисла многу придонесувала да се чувствува виновен, но сепак оценил дека разделбата е најдобриот крај за оваа врска.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Индивидуата иако со мало задоцнување сепак сфати дека не смее да ме пречекува застанат мирно, како што се пречекуваат големците.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Можеш и млад слон да сместиш во оваа празнотија. „Колку можете да добиете утре за него?“ ги праша и сфати дека понекогаш и боговите клекнуваат пред упорноста на безначајните верници а можеа да бидат богови само затоа што ги сакаа необичностите.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Во заслепувачки блесок на инспирација, сфатив дека овој израз „интерактивен“ е погрешен.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Пребарувајќи така по своите сеќавања, не можеше да го најде оној момент кога сфатил дека неговиот живот, тој албум од зачувани сликички во неговата глава, засекогаш се заплеткал со судбината на оваа земја.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Да спасиш значи да бидеш спасен за вечноста.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Калето под западната страна е засечен со голем нож земјата е жолта и врз неа ништо не расте ама под тој засек во пеесетипрвата бегалците кои нагрвалија од Војводина најдоа една голема куќа што ги заплашуваше со својата грмадност ама имаше ѕидови од тули една или две бетонски плочи што не одеа од крај накрај и тие што успеаја да се напикаат во неа беа спастрени од ветровите што дуваа од кај француските гробишта оти удираа во калето поминуваа врз куќата долу во засекот поминуваа преку реката и им ги мрсеа косите на луѓето во уличките околу плоштадот оти тие во своите влакнести гради донесоа други ветрови и јас кога прв пат дојдов да го барам братучедот кој садеше дрвца по падините на водно со страв влегов во отскриените делови на куќата низ отворот од источната страна се обидов да влезам и ги видов диреците бетонските диреци се губеа во темницата и којзнае дали таму потпираа нешто и освен што слушнав многу гласови не успеав никого да видам само претчувстував како срцето сака да ми избега па избегав јас назад по патчето што го следеше насипот од песок од врби од магарешки трн крпи гуми стари опинци и вјасајќи така во песокот завидов тројца за кои не знам дали беа запретани во неа или таа поминуваше преку нив преку старецот со долга коса и брада виткана во тркалца реку буштравата туфка за која во истиот миг сфатив дека е дете кое му лежеше преку нозете и преку младичот за кој не знам дали му седеше на раката на старецот дали само главата му беше ставена врз неа како врз перница или пак навистина само горниот дел му се подаваше од песокот и незаинтересирано фрлаше камчиња во водата и којзнае зошто јас потрчав по насипот не обѕрнувајќи се и кај театарот ја скокнав реката по дрвеното мовче нурнав во уличињата околу офицерскиот и после не знам што стана се задржав негде низ град или се вратив во предградието на насипот okno.mk 59

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

„Не можев да сфатам дека низ ветерот сме ги фрлиле сите надежи!

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Какви расудувања се кријат зад ваквите зборови? ‌А пријателот што, кога ќе сфати дека одлично шизиш или готвиш, дека ги обожаваш Шер или Мадона, Бјонсе или Бјорк, Витни Хјустон или Кајли Миног, Кристина Агилера или Мараја Кери, Тори Амос или Гвен Стефани (за Леди Гага ни збор), дека ти е слабост модерната од средината на векот, дека ни во бунило не би се облекол само комотно или дека возиш фолксваген голфче или мини купер кабриолетче или понтијак ге-шестка, ќе ти рече: „Еј, па ти стварно си бил геј, човече!“15

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

„Самоубиство од некој кој насмеано го живееше факултетскиот систем?!“ - се запрашав бојазливо и потоа сфатив дека самоубиството не успевав сликовито да го поврзам со систем: отскокнуваа алки и кукачки кои ме поткачуваа.

„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)

Официјалната верзија беше дека таа црна овца е од една позната, стара фамилија и дека имала бурна историја на сомнителни несреќи во неколку лудници во Шпанија.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Тогаш Димче сфати дека Павле имал причина што не сакал да го пушти внатре.

„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)

И треба да се сфати дека животот е токму тоа, движење напред, совладување на тешкотиите.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Трчаа по мене и стрелаа додека јас се занимавав со својата сенка и сфатив дека не ме следи сенката туку гревот. Темниот грев.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Сфатив дека таму длабоко под вода е гробот на неговата жена и на мајка му и татко му.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Тој ден, уште штом ја видов другарка ми Марина при влегувањето во класот, по изразот на нејзиното лице сфатив дека се случило пак нешто, ново, нерадосно во нејзиниот живот.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

И тогаш, кога веќе почна на моменти од болка да ја губи свеста за себе, сфати дека излегол од шумата и дека светлината што ја гледа на некои стотина метри пред себе не е ѕвезда, туку прозорец на осамена колиба.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

За неколку мига, додека најпосле не дојде на себе, остана заробен во сонот, не можеше да сфати дека тоа било сон, му се чинеше дека и разбуден продолжи да сонува и тоа го доиспрепали.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Многу јасен ми беше: мајка ми сфатила дека згрешила со мојот прстен, што не го ставила веднаш и ми ја уништила радоста на подарувањето, па ѝ било многу криво и жал, и седнала, го напишала сето тоа. Од збор до збор, цела вистина.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Мислиш дека ако ја напуштиш работата и отидеш на друго место, ќе ти биде поинаку, но каде и да отидеш, проблемот не е во местото, сакаш да отидеш на некое друго место, и кога ќе отидеш таму, ќе сфатиш дека работата не е во местото.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Кога ќе сфатиш дека во тоа е суштината, полесно ќе опстанеш. ***

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Стјуардесата сфати дека Марија е во уште поголема криза. Од тоа најмногу се плашеше.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Јас ништо не разбрав за душата за Рајот Божји каде што е сега Наум, но сфатив дека мора да е некаде многу далеку и дека старичката одамна го нема видено.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Од првите искуства, сфати дека најважно од сè е да ја стекнува нивната доверба.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Во неа се зборува за Карабеќерица која живеела со својот син Демир - убаво, свидно момче на седумнаесет години.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

ЧЕШМАТА НА КАРАБЕЌЕРИЦА

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

“Kinderbadewane” (Детската када, 1960) ги потврдува Бојсовите живи сеќавања на детството и okno.mk | Margina #11-12 [1994] 95 уметноста како еден вид на детска лековита игра.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

На крај, кога за последен пат удри по жиците таа вечер, а девојчињата во публиката скокаа, пискаа и ракоплескаа, а тапанот сè уште се слушаше, тој сфати дека тоа е тапанот на неговото сопствено срце, расчукан само во неговите уши.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Домашните сфатија дека таа се плаши некој да не ѝ го одземе насилно.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

После перцепцијата на претставата, сфатив дека режисерот и не морал многу да се труди околу каузалитетот.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Најверојатно познавал секакви пијачки и напивки со кои се пречистувала крвта и секако по несреќа залутал меѓу шуплоглав свет што не можел да сфати дека по такви екими каков што е тој копнееле далечни калифи и нешто поблиски везири.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Сетив како ме тегне за рамото и сфатив дека се разденува.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Всушност сакав да сфати дека не сме сами.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Игбал седеше крај мене и тогаш сфатив дека бил цело време тука, само што не сакал да ме вознемирува.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Додека механички чекореше и притоа се трудеше да се сети како се нашол таму каде што никогаш не сакал да се најде, сфати дека во тој миг не знае каде оди.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

„Керам, бегу. Пушти ја. Таа е нема.“ Залипа и повтори: „Таа е нема.“ Не-ма!

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Зарем не можеш да сфатиш дека смртта на единката не е смрт ?

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Вратите на куќите почнаа да се отвораат, слушаше растрчани чекори, нервозни и уплашени гласови се довикуваа, и сфати дека во секој миг ќе дојдат и другите.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Нема подобро објаснување од она што го имал тогаш, нема нова вистина која во меѓувреме ја сфатил, нема поука, нема насока, нема големо просветлување во душата што може да го сподели со оние на кои цел ден им пишуваше.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

„Ах, и ти си овде!” свика Самоников кога сфати дека седам во фотелјата што доскора нему му припаѓала.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

А она што најмногу ме погоди, беше тоа што сфатив дека ме сакаш и многу ти значам, иако во последно време беше некако груб со мене, како да имаше некоја пречка меѓу нас двајцата, како да имаше поставено некој невидлив ѕид, па не можев да допрам до тебе, не дозволуваше да те жалам. да те тешам, да те прашувам како ти е.

„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)

Не го видов топломерот кога го изваде, но, по изразот на лицето сфатив дека Вера уште повеќе се исплаши. Ели не престануваше да повраќа. Се измени во лицето.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Се грчел и се обидувал, згрбавен и сличен на голема желка фатена во круг на пламен да се извлече од својата несреќа и да ја види крвта на душманот пред неговата да истине во жедните пори на збрчканата земја.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Тој веднаш сфати дека станува збор за некаква пресметка за содржината на некаков сад.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Кутрата Катерина! Не можеше да сфати дека секој збор, гест или мимика, па дури и насмевката што обично ја раздаваме од учтивост, можеше да го убрза извршувањето на она што и без тоа не смееше да се одложува.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Истовремено, цитатот на О’Хара ја разголува превжештената реторика на новинарскиот дискурс, исмевајќи го насловот поради мелодраматичната претераност, поради напнатиот напор да нѐ натера да внесеме толку многу горливо и заблудено значење во поситните дробности на животот на некоја ѕвезда која, всушност, не ја ни познаваме – иако жолтиот печат можеби нѐ навел да мислиме дека ја познаваме – особено кога сопствените животи не ни се квалификуваат за исто такво грижливо размислување и сочувство. ‌О’Хара му се придружува на извикот од насловот, го повторува небаре ги искажува сопствената шокираност и потресеност и си го присвојува исказот пред читателот на песната воопшто да сфати дека О’Хара само го цитира жолтиот печат.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Зарем не можеш да сфатиш дека токму поради ова твое решение немаш храброст да ја погледнеш в очи?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Кога за момент го тргна погледот од папирусот, сфати дека надвор веќе паднала ноќ.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Трчаа по мене и стрелаа додека јас се занимавав со својата сенка и сфатив дека не ме следи сенката туку гревот. Темниот грев.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Не напала во неа нешто „необично или лудо“, како што се изрази Даскалов.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

За неа Дончо на Чана како да ѝ беше братче, го викаше Големиот Бато, не се ни обидуваше да сфати дека не е возможно деца од две мајки да бидат брат и сестра.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Зошто да кријам, бев задоволен кога ми помогна да сфатам дека треба да постапувам според важечките правила што многу одамна се воведени за ваквите настани.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Притоа двете луди женски глави не престануваа да се кикотат над мојата наивност и да ме исмејуваат.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Проповедникот На д-р Ѓорѓи Зафировски Никогаш и никаде Тој не спомна нешто што ние живите го поимаме како време, и ете, во суштина, ние се разликуваме од Проповедникот не сакавме или пак не можевме да сфатиме дека нам не ни одминува времето туку - животот.

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

Но штом војската ќе излезеше од шумата, или штом ќе се завкачеше по острите падини на врвот, од тополечка страна или од кај страната на Битолско Џаде, веднаш бидуваше косена.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

„Но јас не работам со било чии стапала - јас работам во канцеларија. Како и ти. Со клима-уред и блиндирани прозорци.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Токму таков ироничен однос кон машката власт, имплицирал Хегел, бил подлога на Антигониниот отпор кон законот и ѝ овозможил да си го оправда, без потреба да се повикува на никакво поопшто начело, пркосот кон државата. ‌Џуди Гарланд не е Антигона.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

За жал со задоцнување болничките службеници сфатиле дека командантот го обеспокојувале ариите на лирскиот тенор.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Сеќавав како стапалата ми пропаѓаат во меката влажна трева и како неговите долги суви прсти ми го стегаат вратот и како наеднаш нозете ми се ослободуваат од земјата иако и понатаму продолжуваа да го сечат воздухот (моите проклети нозе како да си играа ножички во рацете на многу умешен бербер) а проклетиот воздух сè потешко втасуваше до градите.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Проклета да си ти, издајничке на татка си!“

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Наместо да си го поставам прашањето каков е овој календар за годините што поминале, сфатив дека календарот на Коваќевиќ е оној што ги мери периодите од други причини.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Притоа, по правило, секогаш тој го избира вистинскиот момент.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Веднаш сфатил дека е тоа неговиот син.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Со текот на годините сфатив дека Раушенберг беше еден од оние кои сакаа да им помогнат на помладите. (...) Недолго потоа, Хенри го донесе и Џаспер кај мене.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Но кој ќе излезе накрај со таа питомост која и ни овозможува да преживееме, речиси во истиот момент си реков себеси дека можеби Ана (дека можеби Маргарита) нема да се симне на Монпарнас-Бјенвени (и не се симна), дека нема да се симне на Вавен, и не се симна, дека можеби ќе се симне на Распај бидејќи тоа е првата од двете преостанати можности, па кога ни тука не се симна и кога сфатив дека останува уште само една станица каде што би можел да ја следам наспроти последните три каде што веќе сѐ би било сеедно, пак ги побарав очите на Маргарита на прозорското стакло, ја повикав од таква тишина и неподвижност што тоа мораше да допре до неа како зов, како бран, ѝ се насмевнав со онаа насмевка која веќе ни Ана не можеше да ја занемари, која Маргарита мораше да ја прифати иако не го гледаше мојот одблесок камшикуван со полусветлото на тунелот што веќе избиваше на Данфер-Рошро.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Но, Вера како тоа да ја крена, како да сфати дека состојбата на Ели е таква што ние двете со неа не можеме да ѝ помогнеме, стана брзо, ја завитка Ели во тенко ќебе, ја крена в раце и заедно потрчавме кон болницата.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Кога потоа се запраша зошто е толку нервозен, сфати дека си мисли „Гадот се ожени и не живее веќе со мајка му“.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

И кога мислев дека веќе го нема и дека се изјасни се наеднаш сфатив дека неговата сенка се скрила под моето чело да притиска глуво како во кошмарна бессоница.

„Липа“ од Матеја Матевски (1980)

Во собата, рекоа двајцата.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Сфатив дека веројатно по третпат ѕидот бил премачкуван.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

И сфатив дека во ова време на грозомора, нејзината душа е како мелем на отворена рана... И тие нејзини очи!!!

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

И затоа сменив правец, си ги олеснив проектот и прозата, посебно објавив некои делови од пошироката расправа,422 а изоставив редица интуиции кои не можеше да се поткрепат со релативно ограничената анализа што се помирив да ја направам наместо првобитната – макар што се обидов овде-онде да опфатам неколку од тие интуиции, понекогаш преку навестување или преку инсинуации, иако тоа подразбираше попатни искази што не знаев како ќе ги бранам.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Вистината пред сѐ, оти тој беше длабоко убеден дека кога ќе се разбере вистината, кога ќе се сфати дека тој не ја предизвика и не ја започна оваа војна, кога светот ќе успее да види низ лагите со кои го беа обвиле луѓето каков што беше неговиот пријател, таа вистина ќе го ослободи и него.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Ѓорѓи помисли да го продолжи патот, но сфати дека за него е побезбедно да се држи до колоната.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Како не можат да сфатат дека овде никого не ќе намамат?

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Тој сфати дека е прерано за разговор...

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

- (Она визити го нагласив. Иако веднаш сфатив дека се служам со ефтини трикови за да ги осудам неговите методи).

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Сакав да се штипнам и да почувствувам болка за да сфатам дека не сонувам, не верував дека ми се случува ова, толку убава среќа.

„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)

Сакаше тој да сфати дека нејзината одлука да замине, не произлезе од моменталната расправија со неговите родители.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Ова се случувало во јасен пролетен ден, еден од првите во април, поточно на вториот или трет ден од кусата априлска војна во 1941 година што го означи крајот на кралството Југославија.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Сфатете дека и дома треба да се грижите.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Тој застана зад Филозофот и слушаше што говори. Во еден миг Филозофот го улови мојот поглед зад него и сфати дека некој стои одзади.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Преку корици и страници на стари класици. Пред да сфатиме дека зборовите можат да се исушат побрзо од мастилото со кое се пишувани.

„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)

Се разбира, мислев на сè она што веќе го спомнав: на гласовите; на претрчувањата; па дури и на сите оние коридори што одвреме навреме заличуава на темни сокачиња од некое не осветлено гратче.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Филозофот се насмевна и праша сосема непритворно: „Зарем треба да се испие цело море за да се сфати дека неговата вода е солена?“

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Бескрајно растажен од големата загуба и безбројните жртви, навреден како татко и цар и бесен од болка, тој ја проколнал Струма: „Те проколнувам тебе, која до овој миг беше мое сонце и смисла на мојот живот: земјата да не те прими.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Кога потпорасна сфати дека татко му работи и студира.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

И со насмевка што им била својствена само на најблагородните левантински филозофи што во своите мисли го ставале човекот над верите и над расите, бавно, со свиркање на воздухот од неговите гради помеѓу секој збор, објаснувал дека ниедна болештина не е посилна од возвишеноста на духот.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Да зборуваш со сопствен глас, ако си онаков културен простодушник за каков отпрвин се претставува самиот О’Хара, значи да ги усвоиш ветвиот јазик и склоноста кон мелодраматично претерување кои се одлика на новинарскиот дискурс.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Клопчето волна се стркала од скутот на доктор Гете и падна на подот.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Потоа повторно ги отвори очите и кога сфати дека сликата е иста, го погледна старецот со очај.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

„Се исплашив дека може да ми напакости“ се трудеше да ја разјасни паниката кога сфати дека сторила глупост.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

„Треба да научиш да молчиш за да покажеш оти си сфатил дека и на онаа страна, многу што зборува, и даваш можност самата да се досети оти претерува“.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Дури кога меѓу дланките му излезе од грутката иловица нешто како глава, сфати дека нешто прави и што сака да направи.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

„Да, како театар. Оние кои би сфатиле дека таа реагира погрешно, од тоа сознание би доживеале нешто како катарза, што би можело да им помогне да излезат од својата состојба.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Подоцна сфатив дека одредницата - Наш јазик- не е така едноставна работа.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Погледот на лицето од болничарката беше доволен за да сфати дека никаква молба нема да ѝ помогне пред таа џиновска жена во униформа која, поради нејзината извонредна сила, ја викаа Херкулина.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Кога се поврати од бунилото, сиот испотен, како да претрчал планини и планини, и додека си ги собираше душата и силите, наеднаш сфати дека денеска можеше да биде убиен; во гневот заборавил да ја наполни пушката и така, со празна пушка, се истопори пред Дамческите.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

По звуците што доаѓаа од онаа страна на поточето, сфати дека кучињата веќе се фатиле со волците.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

„Кога ќе сфати дека чини - ја крева главата...“

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Прекалениот римјанин веднаш сфатил дека е предаденн, а дознал и кој го предал.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Сите сфатија дека зборува за вчерашната битка и никој не се обиде да му се вмеша во зборот, ами слушаат: - Од осакатените борови ко солза тече смола и од лисје лепи венци и ветерот ги постелува врз земјата што гори...

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Навреме сфати дека не се станува туку-така писател.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

И дури тогаш сфатив дека уште ја држам за половината, без потреба.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Но неочекувано сфати дека во целиот свет постои само една личност на која тој може да ја пренесе својата казна - едно тело што може да го постави меѓу себе и стаорците.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Она што се случувало во минатото го исклучува вметнувањето нови учесници во тие случувања, ми објаснуваше Пачев.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Кога ѝ кажуваше Чана како Пелагија ѝ пишува за нивата и за семето таа веднаш сфати дека во кутрата Пелагија има веќе лошо семе, само да не крене рака на себе или на тоа во неа!

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

А тоа сега нѐ очекува“, рече, и сите сфативме дека нѐ очекува работа сурова и опасна по живот: требаше да се сочини препис на чудниот запис, умножение негово на книга!

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Веројатно тој веќе беше сфатил дека страста на Јана тргнала во некоја друга насока!

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Тоа не се однесува на вас, вие сте во одлична состојба.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

По првиот истрел, Бојан сфати дека цврсто ќе треба да ја држи пушката в раце, зашто не знаејќи дека при истрелот таа се затресува, Бојан лесно можеше да ја испушти.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Потоа сфати дека Елена нешто смислила.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Ефрејторот ги стегна забите, но кога сфати дека ништо од она што сега би можел да му направи не ќе го задоволи, реши да го запамети.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Сигурно онаму има, си мислев, многумина геј-мажи кои своевремено биле прави, родово типични момци земјоделци...

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Сега тој стоеше негде над мене, или поблизу!

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Но набрзо и самиот ќе сфати дека нема место за незадоволство и разочарување.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Но сепак сфатив дека многу нешта во човекот се менуваат со текот на времето.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Токму така направи шинтерот Ф во ноќта дотогаш непозната за него; во ноќта кога со чудна помиреност го прифати прогонството во пределот каде кучињата се плашат од луѓето-скитници; во ноќта кога сфати дека дење гулабите се сиви колку и небото, па не се гледаат, исто како да не постојат.

„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)

Сфатив дека станува збор за Роза. Сознаниево ме порази.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

И во разговорот што го водев со Таша, (сиот протече низ прашања на кои таа божем бараше одговори), некако наеднаш, веројатно откако сфати дека разговорот се најде отскитан на седмиот колосек, таа отворено праша: дали откривањето на непознати детали немало да поттикнат кај синот нови, уште понепријатни прашања?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Мајка убаво сфати дека Татко не сакаше да расчисти со своето или со Мајкиното минато туку, едноставно, да ни го покажат нам патот на нивното минување низ лавиринтот на балканскиот егзил чиј излез за нас, децата, требаше да биде пресуден за продолжувањето на нашите животи.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Повраќањето ми помогна да сфатам дека сум гладна навистина, и кој знае колку денови, гладна.

„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)

Млекарки со полни ведра кога се враќаат од молзење и разбој и на него мајка ти врз бесконечната ливада на веленцето што го ткае спроти Велигден да гледаш постапно како никнуваат на милиони цвеќиња, тревки, плодови и незаборавна, точно во тие години, во пределот на првиот допир, да почне една војна, постапно да го изумуваш својот татко, тој да исчезнува низ времето, да потече и крв од твојата нога за да сфатиш дека твоето детство стои допрено како божјак до војна и молчи...

„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)

И сфатив дека за нас други патишта веќе не постоеја освен патиштата што водеа кон нашето искоренување... и во тој миг се слушнаа гласови и викања да продолжиме кон Албанија.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Требало да сфатам дека за жал ние сме само обични слуги на околностите. (Кој знае по којпат тие проклети околности!).

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Погледна наоколу и сфати дека не сонува, туку оти заспала на цветот во градината.

„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)

Нашата тврдоглавост сѐ повеќе се оклопуваше со бездушност.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

- Кому му го продаде столчето? - праша Остап со ѕвонлив шепот. Овде Паша Емиљевич, имајќи натприродни сетила, сфати дека сега ќе го тепаат, можеби дури и со нозе ќе го газат. - На прекупец, - одговори тој.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Тогаш лисицата сфати дека нејзините две лисичиња цврсто решиле да не ги јадат зајачињата и божем се согласи.

„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)

Наеднаш почнаа да ми се мешаат гласови.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

- Не ме бива чичо - рече!

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Ја најде пурата на Ризо и ја запали; лицето ѝ трепереше на светлината од пламенот и имаше нешто во нејзините очи што можеби беше ужасувачко и задоцнето сознание дека она што го засега овој особен орач беше подлабоко од сезонските промени или сомнителната плодност, особено откако претходно сфати дека нејзината моќ на давање не вклучува ништо над или под следниов список на предмети: ножици, сатови, ножови, ленти, врвци; и затоа кон неа го имаше истото она сочувство како кон хероините на секси-романчињата, или кон исончаните но импотентни ранчери-позитивци од вестерните.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Тој се зачуди: О! Вие сте единствена што носи домашно, така рече.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Тие удари ми помогнаа најпосле да сфатам дека извесни злосторници-нинџи намерно ја преместиле светата вазна за да можат да ми наместат. И ова сознание се чинеше незадоволително.

„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)

Самиот тој најдобро сфати дека вистинската слобода доаѓа тогаш кога човек ќе сознае дека Бог му го открил својот лик и му дал избор – да поверува во Него и во Радосната Вест и така верувајќи да се врати кон духовноста, кон божјата суштина на својата човечка природа.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Тоа ѝ предизвика треска која ја онеспособи за движење и Марија сфати дека не постои ништо на светот што не е решена да го направи за да побегне од тој пекол.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Југоносталгичарот кој сунчал гз по 3 месеца на море, нишал врата и ја задужил наредната генерација за неколку милијарди сè уште не може да сфати дека Тито е умрен пред 30 години, а на сите изборни циклуси постојано гласа за посткомунистите кои му ги затворија сите фабрики.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Можеби барем ќе сфател дека политиката на иронија не се ограничува само на жените, односно на биолошките жени, и дека неа не ја отелотворува најдобро трагедијата, туку токму дисидентските односи на публиката на мелодрамата, конкретно односите на геј-машката публика кон женската мелодрама, а со тоа и настраната, инклузивна, благонаклонета идентификација на машката геј-култура со неа.328 ‌Во секој случај, ако некаква иронична позиција е она што им е на геј-мажите заедничко со жените и ако ироничното идентификување со жените е она што ни овозможува да извлечеме поуки за политичкиот пркос од гламурозната изведба со која Џоан Крафорд ги одигрува мајчинските мачеништво и абјектност, тогаш можеби тие наши женски идентификувања се идентификувања што не само што не треба да се обидуваме да ги скриеме в плакар туку треба и ревносно да си ги прогласиме за свои – да ги сфатиме, да ги цениме и да ги негуваме.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Некои од нив не можат да сфатат дека се Македонци, а не Бугари, Срби или Грци.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Во истиот момент кога сфати дека таа ја разоткри суштината.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

И додека најмалиот со зачуденост на детински невиното лице му притрчувал да му помогне и да го исправи на нозе, фрлајќи ја пушката во недораснатоста да сфати дека нечија невидлива цевка внимателно му го бара челото покриено со густа коса или лицето или градите ослободени од секаква тежина на зимска облека, другите шестмина од скок се фрлиле на земја и заревеле или одмазднички или охрабрувајќи се меѓусебно без заштита и на најмало камче пред очите.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Не ми беше тешко да сфатам дека повеќе никој со ништо не ќе може да ми плати за создаденото, за напишаното, за кажаното.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

По изразот на лицето од Елза, Марија сфати дека ја погодила во некое осетливо за неа прашање.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Дека сепак се повел по своите инстинкти.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Заклучокот на Меклин бил дека треба да се почека и да се види дали донесеното решение за федерација подразбирало формирање балканска федерација или "само некое спојување со Бугарија во советската орбита".

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Сфатив дека тој не сака ние да ја видиме таа книга и можеби затоа станав уште пољубопитна да видам што е.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Тој формално сфати дека ја пие крвта на сопствената ќерка, но тоа сознание беше толку оддалечено и непотребно, како кога би знаел дека некаде во Австралија паѓа дожд.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

- Додека ги читав расказите на Марта, сфатив дека на нејзината идна книга не ѝ требаат такви „вообичаени“ рецензии.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Станува значи збор за водотек пополнуван од повеќе извори.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Таа сфати дека само гледа во неговите редови, а мисли на нешто сосема друго.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Ама што беше беше - вели жената со сета сериозност со која располага - на твојата несреќа ѝ се виде крајот, идниот пат и ако дојде до страдања тоа ќе му се случи на друго ајванче.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Како седи на сонцето во зоолошката градина, на една клупа покрај езерце со мовест водопад во центарот.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Веројатно помислил дека таквото однесување можеше да биде погрешно протолкувано.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Освен тоа, вкусот кој е роден сам по себе зависи од набљудувачот: „Тогаш сфатив дека на гледачот, повеќе отколку на уметникот, уметноста му е дрога од навика, и затоа сакав да ги заштитам своите редимејди од тоа сквернавење“.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Имаше многу песок и сфативме дека сме многу далеку од дома.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Тогаш дома, пред телевизорот, немаше ни сфатено дека мозокот му е сосема испран од хаосот во кој, како и целата земја, се наоѓаше и тој.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Тогаш мртов, напукнат ѕид му го затвори патот и тој сфати дека е ова стапица, не она на улица кога стрелаше и кога стрелаа.

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

Тој сфати дека машината ги чекаше инструкциите за видот на цигарите што се бараа и го притисна копчето што се наоѓаше пред назнаката за видот на цигарите што сакаше да ги добие.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Се смееше мојот Човек, довикуваше, а знаев дека срцето му плаче.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Божјата волја ме тера да сфатам дека апостолите исплакуваат тешки солзи.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

И одеднаш кога така размислував сфатив дека кутриот мој добар татко воопшто немаше време да се одмори, ниту некаде да излезе.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Марката на цигарите малку ме збуни, но дури кога почнав да ги слушам неговите додворувања (ги кажуваше гласно, иако не толку јасно како жената Монолог во авионот), сфатив дека сум утнал.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Андриќ сфатил дека ѓаволот го повикува на кавга, па му рекол дека во литературата, исто како и кај парите, има едри и ситни.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Тој одамна сфати дека не може животот да го оддели од напишаното, та затоа секогаш, во секое свое писмо, зборуваше не само за Радосната Вест туку и за својот живот.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Младата Г-ца Робертсон ќе биде силно трогната од ова и ќе сфати дека ништо не е поважно од љубовта по што се смирува со Г-н Стјуарт.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Од себе го извади она што му се чинеше како последна сила и со тежок чекор, со раката сè уште притисната на градите, веќе сосема влажна од топла крв, се упати кон оџакот што чадеше...

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Тогаш таа сфати дека секој ден ќе треба да биде посебен и втиснат во нејзината меморија.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Засилените удари од Блиската роднина ми ја разбиструваа главата сѐ подобро за конечно да сфатам дека тоа самата јас сум ја преместила семејната вазна подалеку од нејзиното место, и тоа без да можам да се присетам на целиот настан.

„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)

Мојот млад пријател, Жолтко, беше и премногу вљубен за да сфати дека резигнацијата е најлошиот сојузник на отфрлените.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Едниот штрк дури и на брегот на Пребег слетал, веројатно за да провери дали и понатаму водата е онаа старата, или и неа ја смениле.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Се свртев, го погледнав и сфатив дека е исплашен; за првпат го видов Земанек, Големиот Гетсби исплашен до смрт.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

А тој отсекогаш се згрозуваше од насилство и подеднакво му беа одбивни и шлаканиците, и клоците, и пушките.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

И јас сфатив дека Луција е главната во тој мал судски процес.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Одамна беше сфатено дека единствена сигурна основа на олигархијата е колективизмот.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Но штом ќе сфатеше дека станал нивни заробеник, бргу-бргу се соземаше.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Зашто, ако слободното време и сигурноста беа уживани од сите подеднакво, големата маса човечки суштества, кои обично заглупавуваат од сиромаштија, ќе се описменеа и ќе научеа сами да мислат; и кога еднаш ќе го стореа тоа, порано или подоцна тие ќе сфатеа дека привилегираното малцинство нема никаква функција и ќе го отстранеа.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Јас дури сега, благодарение на вујка ми Германа, сфатив дека во ова прашање може да се навлегува единствено со една поцелосна спокојност и без губење на смислата за забава.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Во моментот кога човек ќе сфатеше дека е веќе неспособен да ги разликува зборовите по вид, род и број, кога ќе станеше свесен дека тие се претвораат во лигав куп бесмислени звуци кои за него немаат никакво значење, тогаш знаеше дека нема враќање.

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

Едни вела: експлозијата му е настаната по грешка - се занимава со работи што добро не ги познава; други велеа: можеби експлозијата намерно ја има предизвикано во едно очајание, во една криза, бидејќи најпосле сфатил дека попусто се мачи, дека не може да ја оствари желбата - да создаде жива материја.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

И врз основа на тие нејзини раскажувања одамна имам сфатено дека нејзе и недостасувало доволно храброст синот да го упати кон вистината.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Сфативме дека далеку сме од нашите места и кога по железниот пат затракаа железните тркала на возот, сфативме дека одиме сѐ подалеку.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Престана да џогира по часовите затоа што сфати дека таму нема кој да го види.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Но набргу сфатија дека нема да се збогатат.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Било неизбежно да се сфати дека тврдоглавоста можела да победи здружено и никако поинаку, најмалку со заемно гризење на кавгаџиите.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Дура кога на првиот час учителката вршеше прозивка, таа во прв момент не стана кога изговори „Груда Дојчиновска”, па откако никоја не стана туку сите погледнаа во неа, најпосле сфати дека тоа е таа.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Петел кој веќе беше до својата кола и ја отвораше вратата, сфати дека времето истече.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Сфатив дека со молкот и немата загледаност во просторот пред себе си го раскажуваа заеднички изминатиот пат – патот на големите мечти и надежи, патот на изгубената младост во тешките, нерамни и крвави битки, во долгите ноќни маршеви, во студените бункери и земјанки, во болниците и под небото на далечни земји; долг пат што сега е претворен во рој од спомени кои како мониста се нижат на свилен конец.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Тешко, без да сфатам дека јас го поседувам тоа што го имам внатре, внатре во мене.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Сфатила дека тоа дете му припаѓа нему - на неговиот татко и нејзе - на неговата мајка.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Па така, менувајќи го својот живот, ја најде целта на своето постоење, си ја виде смртта и сфати дека неговото постоење од тој момент може да биде само такво, а целиот негов живот ќе го води само кон таква смрт, преку која тој конечно ќе му биде близок Нему, ќе биде до Него, без овој параван на земниот живот меѓу нив двајцата.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Бргу сфати дека комитите му мислат добро на деда му.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Софроние брзо сфати дека тоа не се однесува на него, ниту, пак, на некого од неговите, туку на некого таму, па успеа да се успокои.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Тој не ни видел дека се стемнило оти право пред него беше полната месечина, влегуваше низ тесното прозорче и со некој отсјај на наврнатиот снег, кој само го насетуваше овде во собава, некако пригушено, а сепак јасно му ги осветлуваше зборовите што ги напишал.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Бојс сакаше да им помогне.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

И кога го составив со мозаикот, кога целото стана Едно, и кога се укажа целата слика на царевата ќерка под колената мои (оти на колена клечев додека чинев невидливото да стане видливо), сфатив дека сум пајак средето на своето завршено дело, дека ме заробила целината, завршеното, дека самиот сум центар на сочинението од рацете мои, дека сам сум се затворил, сум се заѕидал во тоа чудно здание, храм пајажинест.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Стравот дека вакво нешто би можело повторно да се случи ме натера да сфатам дека повеќе никогаш нема да можам да уживам во друштвото на оние кои имаат необичен поглед.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Сето тоа ме наведе да се запрашам: Ако од стрејт-мажите се разликуваме само по сексуалната ориентација, а не на некој друг суштински начин, зошто ja откривам оваа претежност на геј-мажи што биле видливо настрани уште од детството, обично со години пред да им започне сексуалниот живот? (ix–x) Ваквото размислување го наведува Фелоуса на заклучокот дека „гејството подразбира многу повеќе од само сексуални партнери и практики“ (262).

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Но, од друга страна, со тоа што ми заповедаше да тргнам со неа, таа покажуваше бесна немоќ, и тоа беше симпатично. (Боже, можно ли е да сум бил толку незрел и глупав за да не сфатам што сакаше Луција да каже со тоа, и дека бараше да бидам со неа на еден општествено дозволен начин, како другар од партијата; зарем бев толку глупав да не сфатам дека тоа беше единствената форма под која можевме тогаш да бидеме заедно, тогаш кога партиската свест беше посилна и од свеста за физиолошките потреби?) За да ја развеселам, реков дека ќе потпишам.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

На крајот и двајцата сфатија дека сета таа таинственост нема никаква смисла.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Додека газеше низ плевелот, си го слушаше дишењето, како му свири низ носниците, и тогаш сфати дека целото негово тело е во еден вид бунт.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Се искачивме на насипот и јас, без никаква видлива причина јурнав да трчам код мостот; зад мене Земанек викаше да застанам, да го почекам; јас не застанував, јурев кон тунелот, влетав во него, трчав и пеев: „Учи ме мајко, карај ме, како да земам Луција“; трчав кон светлината, но експресот веќе беше поминат и не можев да сфатам дека веќе нема ништо пред мене, освен светлина; и во моментот кога излегов на светлина, кога градите ми се полнеа со воздух (каква страшна болка во градите!), видов дека Земанек допрва влегува во тунелот.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Одеднаш сфати дека тоа му е единствената сламка за која може да се фати во пребродувањето на тешкотиите што го траќаа и кои допрва наидуваа со уплавот да го потопат.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Керадер тоа го зборува како вистина по ѓаволите сакам да речам тој ја уважува таа свиња - дури беше еден од главните педери заборавив како ги викаат таму преку со оние Италијаните после големата војна замисли ги само тие дибеци кога го здогледале како го мота тоа црево долго пет стапки еден ден - само сакал да го извади проклетиот боздоган вели Керадер - па тие помислиле мора да е педерски бог-на-боговите или такво нешто и сакаа да го вработат или како тоа се вика добога е па Морт сфатил дека тоа не е толку бедна работа знаеш подобро отколку со него да вадиш нафта по Арабија или да затнуваш дупки по холандските насипи како што досега правеше таа свиња останува таму некое време и тие момичиња таму во тоа италијанско место го мачкаат со ежова маст и маслиново масло и сите заедно работат како весталки девици го соблекуваат таму на полињата и ги прскаат нивите и го истакнуваат Морт вели дека тој вели тогаш најмногу се приближил до онаа вистинската работа жими сѐ! да умреш од смеење! и тие му носат сѐ некакви остарени тетки и пензионери тој ги распорува како со некаква зачудувачка еутаназија за стари госпоѓи и ги благословува сите нивни ебани раѓања гмечејќи го својот член дури по малку и копајќи од страна на бунарот но ќе се распичка со римокатолиците затоа што не е обрежан па тие сакаат да го млатат но Морт вели не и тие не можат да му пријдат кога го има тој огромен овен па со него изведуваат чудо и му го збрчкуваат стариот стојко со света водичка и му го загреваат семето па тоа ги спржува полињата а еден ден дури запалува некој проклет вулкан и тој мој боже! не губи време стварта да ја префрли преку рамо и оттаму фаќа магла жими сѐ! но сега ко што велам таа ситна лирика е покојна и отпеала и тој се вози горе-долу со лифтот како и сите ние еве сега влегува во тој проклет кафез покрај нас куп гадови што се заебаваме со онаа малечката што управува со тој смртно опасен лифт некако чешајќи го својот набрекнат задник кобојаги случајно и мил боже како само се унервозува и пренемага белки пола од нас се брани пола привлекува играјќи се со тоа зуење на рачкат и летејќи угоре низ тоа зградиште и баш тогаш стариот Керадер жими сѐ тој понекогаш стварно изненадува таа шизната свиња ја мерка нејзината пурпурна сукњичка и што велиш! малечката воопшто не носи гаќички! нешто преубаво батка сакам да кажам слатка праска распукана пред туѓ овоштарник и кутриот стар Морт тој кобојаги малку се клешти малку навредува и за момент ние другите не гледаме во што е работата околу што целата узбуна меѓутоа тогаш таа неверојатна работа одеднаш испаѓа и се ниша токму под неговата брада како ебено божјо око жими мајка а тогаш ете тој голем откачен боздоган и мој батка се грчи тој и кине како проклетата секвоја кога паѓа богаму и го погодува стариот Керадер трас! и тој паѓа право на подот! неговиот најдобар пријател и таа мала бедна момичка таа фрла поглед кон тој невозможен член што кружи наоколу и удира по ѕидовите па таа сосема паѓа во несвест и жими мајка се струполува право врз онаа рачка на лифтот и за секунда батка помислив сите отидовме по ѓаволите 15

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Сфатив дека треба да се спасувам што поскоро додека матните води не надошле.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Повторно испушти еден од оние крикови во кои имаше значење, од кои Милан сфати дека мачорот беше вознемирен заедно со него.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Не можев да сфатам во што сум живеел, во каков кафез; не можев да сфатам дека таа лажна граница на космосот што ја поставаат системот, политиката, општеството, сведувајќи го целиот раскошен космос на три зони: секс, политика и економија, може до толку да ги затапи сетилата на човекот, та овој да престане да го гледа невидливото: подвигот, она зад онаа страна на нештата.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Можеби требаше да подзастанам и да си ја наместам блузата, за да сфати дека ме навредил, па потоа да му биде непријатно, да му биде жал.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Но Меклин, како искусен политичар, од разговорот со Тито сфатил дека сите прашања во однос на федерацијата биле решени меѓу Москва и Тито и дека само се подготвува јавното мислење за прифаќање на промените.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Кога го загледав сфатив дека пантоланите од шајак му беа целите изгорени, а тој ми велеше: Другарке, јас сум ранет.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Тогаш всушност и сфати дека навистина таа и е причината поради која тој ќе се зафати со учење на јазик, па се посрами пред себеси.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Толку го погодило тоа кога чул дека жртвата бил Кенеди, што веднаш отишол дома; а сега сакаше да знае како јас можам да бидам толку мирен, иако сум му ја раскажувал приказната за Индија каде видов многу луѓе како лудо се забавуваат бидејќи починал некој што навистина многу го сакале, и дека тогаш сфатив дека всушност сѐ зависи од тоа како ти самиот ќе ја прифатиш ситуацијата.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Се уплаши кога сфати дека чувството кон него не е само пријателско.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Кога потоа ги гледам тие артисти во некој филм на телевизија не можам да сфатам дека навистина тоа со своја рака го напишале специјално за нас и често ја гњавам мајка ми да ми раскажува кој од нив каков е во живо.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

За среќа, мајка ѝ постепено гледајќи ме мене, сфати дека тајната е во тоа да се движиш што повеќе.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Ги видоа работите врз сандакот, ја видоа празната кутија и на неа марките и печатите, не се распрашаа - едноставно знаеја и сфатија дека Димостен е веќе на слобода.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Не знаеше колку веќе чекори вака – откако сфати дека беше заспал, се трудеше да оди и да остане буден, оти знаеше дека слаткиот сон на овој студ не е ништо друго туку слатка смрт.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Сакав да вградам сѐ во една единствена сеопфатна теорија.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Но истовремено сфатив дека имам при рака и многу оправдувања.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Отпрвин, овој изразито нетипичен родов тренд ми бодеше очи...

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Неговиот ден изгледа беше пократок од мојот.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

- Не! Ханс мислеше како да го започне својот најнов расказ, но сфати дека темата на која прво се сети е премногу тривијална.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Ги споредив сите тие моменти со моменталната ситуација и сфатив дека настана од играчка плачка.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

- Роза зеде здив. (Мислам дека за момент и таа сфати дека се наоѓа во кафеаната).

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Мајка ѝ на Чана сфати дека Петра не сака да кажува што сонувала, Ама навистина Петра цала нојќ муабет прајше су некуј! си мисли во себе, дури сигурна е дека му го слушна и гласот на Костадин, та таа многу убаво знае какви писки имаше во неговото грло.

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Под пријатната тежина на покривките нејзиното тело беше благодарно топло, заштитено од навестувањето на студената белина, како бисер во школка.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

А којзнае, можеби и самиот наеднаш се виде престрашен од својата моќ бидејќи изгледа сфати дека покрај другото таа негова моќ за жал ги скусува и посаскуваните вињаци.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Бабата: И што му правиш на ова кутро дете!

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Тој сфати дека таа во него гледа нешто повеќе одошто бил порано и дека поради тоа се смета недостојна да си игра со него.

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

Во вториот момент, сфати дека не е искрена со себе.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

- Секој со својата беља, така е во животот - рече Б.С. и дури тогаш сфатив дека ја имам извадено од џебот не заздравената рака.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Така со ракијата додека не сфатив дека и кога не ме нудат имам желба да префрлам чашка во себе - па си реков дека ако се откажувам од љубовта, тогаш треба и од неа да се тргнам.

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Колку е висок, какви му се очите, дали е силен, дали таа и таа артистка убаво е облечена и нашминкана...

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Најсетне и тој сфатил дека бракот и сличните глупости можеле многу неповолно да се одразат на неговата кариера; дека ова можеби звучело по малку и неодмерено па дури и себично но тој бил уверен дека правилно ќе ги сфатела неговите причини бидејќи била полна со разбирање.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Танасица остана така стаписана едно време и полека сфати дека не ѝ останува ништо друго освен да побрза да му каже на мажот што се случило.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

„Тоа е затоа што вашето сфаќање било погрешно,“ рече доктор Гете, и уште еднаш ја испружи раката пред девојката која брзо чекореше по просторијата.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Таа не знаеше за фабриката, но се обиде да му објасни каде се наоѓа населбата што ја бара. Сфати дека тој не разбра.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Сега сфатив дека тие два дела од мене си недостасувале. Долго време се барале.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Братучедите сфатија дека верба во Љакета не можат да имаат.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Тој е сè уште малечок за да сфати дека неговата најдобра другарка е вештерка!

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Не знам како ми се најде во рака пенкалцето со коешто ме удри.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Многу е важно благовремено да сфатиш дека си идиот.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

За да се разбере природата на сегашната војна - зашто, и покрај прегрупирањето што се случува на секои неколку години тоа е секогаш истата војна - мора прво да се сфати дека е невозможно таа да биде решавачка.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Се сети и на оној миг кога не можеше да води љубов со онаа за која дури подоцна сфати дека била неговата единствена изгубена половина.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Најпосле сфатија дека ништо не знаеме.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Одеднаш сфати дека е во собата во хотелот.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Се изненади. „Каков потоп?“ И сфати дека заблудата е тапоглав полноглавец со долга опашка.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

- Добро, да бидеме уште појасни: ти можеби и не знаеш дека зрното е кај тебе. Но, ќе дојдеме до тоа подоцна.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Си пиел ли некогаш, другар брат? се сети пред тие клепки на млаката вода во бокалот и сфати дека во тој миг пука во него бездна на рамнодушност. Во неа, како лавина, неотпорно се тркалаше отпорот.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Таа сфати дека го навреди командирот.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Мајката и ќерката не беа останати без влага од чичето, ама бидејќи умни кучките, сфатија дека треба да бараат друг спонзор додека е време зашто парата е како водата, и така тие пак тргнаа по пазарите, сега и до Костур, да најдат маж за мајката, татко за ќерката и домаќин за куќата.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Ми помогна да сфатам дека се наоѓаме веќе во Пицеријата и дека најсетне можам да ја видам Ана како насмевната ни понудува во големите бели чинии барем дел од себеси.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Подзапре неколку моменти а потоа, наеднаш, бувна и распламте!

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Малку ми се чинеше без врска повторно да ги ставам неговите родители на трошок, меѓутоа сфатив дека се работи за нешто важно и затоа го прифатив предлогот.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Додека не ја претворив во прасе не можеше да сфати дека не вреди колку ни еден мој прдеж.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Наеднаш сфатив дека со талкањево по страничните нешта се обидувам да ја одбегнам суштината.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Пајакот малку се повлече. И, како да сфати дека немам лоши намери, пак ми се доближи.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Што има убаво во овој расказ? – си реков откако го прочитав целиот. – Не е убав, тажен е!

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Ја советуваше мајка му за да не му се влоши повеќе состојбата, да му дава слики од татко му да ги гледа, а добро е и Методија одвреме-навреме да навраќа сè додека на Бигуле не му помине депресијата и сфати дека татко му не е жив.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Грејем не рече ништо и Пол сфати дека го прободе во вистинската точка.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Сега требаше одново да го земам лостот и да се обидам да ја поткренам земјата но, вртејќи се кружно во собата, сфатив дека најпрвин треба да го поткренам својот дух.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Додека тој се плашеше дека ако остане, некое утро ќе се разбуди покрај неа и ќе сфати дека таа не е таа, и дека згрешил, и дека не успеал да ја најде вистинската љубов, таа мудро ја прочита пораката.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Мораш да сфатиш дека Господ ти го свртил грбот.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

- Мене ме чудат вашите беспредметни обвинувања, - забележа Паша Емиљевич, кој силно мирисаше на пенливите струи. 178 okno.mk

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Тогаш сфати дека секој човек мора сам да го најде патот кон своето спасение и оти тој, Павле, патот може само да му го покаже, а не и да го влече по него.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Церемонијата беше завршена.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Сфатив дека е само среќна околност тоа што до сега ништо лошо не се случи.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

сфати (гл.) - дека (сврз.)