тепа (гл.) - и (сврз.)

„Куќата ни е срушена, немаме веќе ништо, не знаеме каде нѐ водат, толку нѐ тепаа и нè бомбардираа што ни се чини дека сите го изгубивме разумот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Знаеш дека некој отепан те тепа и незгодно ти доаѓа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Зошто? Те тепаа? - Ме тепаа и ме затворија. - А Аким те попари, а?
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Казната на џезата, на тој див закон (отсекогаш право на неколцина старци) да се глоби, дури и да се тепа и да се претепува виновникот па и со негова крв да се мие срамотата што му тежи на селото, ја зел во свои раце Онисифор Мечкојад.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Пак? - Што пак? со очи на желка погледнал Гавруш Пребонд во старешината на селото.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Веќе еднаш си го тепал и си му ја кубел брадата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Вујко сум ти, Онисифоре. Не смееш да кренеш рака на набожниот Јаков.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Фатените старци и баби ги тераа врзани под тврдината и таму ги тепаа и мачеа на очиглед на бунтовниците – нивните деца и браќа, терајќи ги да ги наговоруваат да се предадат.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Тешко ми беше, но својата вина ја признав дури десетина години подоцна, кога веќе не дозволував да бидам тепан и кога на случката можеше да се гледа само како на еден безначаен, смешен настан од детството.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Кога го фатиле дедо ти, го тепале, го тепале и тој се онесвестил.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Да му речам на Луис Марија: „Да се земеме и да ме однесеш во Будимпешта, на еден мост каде што има снег и некој“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Велам: и ако сум таму? (Зашто сето ова го мислам со тајната предност да не сакам всушност да поверувам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Останува само Будимпешта, зашто таму е студот, таму ме тепаат и ме навредуваат.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Таму (сонував, не е повеќе од сон, но како да го вмешува и да му се прилепува на јавето) има некој што се вика Род – или Ерод, или Родо – и тој ме тепа и јас го љубам, не знам дали го љубам, ама допуштам да бидам тепана, и така од ден на ден, тогаш сигурно го љубам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Само пијат, само тепаат и само тргаат цигари. Се расфрлаат со сѐ.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А Капинка и Ѕвездан ми плачат за јадење. Јас ги тепам и ги бркам од собата на Здравка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)