трга (гл.) - рака (имн.)

Ги тргам рацете и се потфаќам за некои крајчиња од блузата, од ременот, од рамената.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Оти дури го кршев нешто како да ми ја тргаше раката, како да ми ја враќаше назад. Го кршам, а мислам дека прстите си ги кршам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тоа по детали го имав разработено како случка која би се случила, си реков чудејќи се зошто никако не ја тргам раката од гениталиите иако во дланката ги чуствувам како некоја сува крпа.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Јас ги тргам рацете од неговите рамена, се премислувам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Му ја зема дланката на Богдан за да му види уште колку ќе живее, но тој ѝ ја трга раката.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
— Мори, имаш уста или немаш, ѝ велам и ѝ ги тргам рацете откај мене, ја седнувам до ѕидот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)