тргне (гл.) - глава (имн.)

Беше толку изненадена што немаше време ни да се обиде да ја тргне главата кога тој ја бакна.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Тоа ја тргна главата протестирајќи.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ја тргна главата со гадење. Почна да мавта со рацете, удирајќи му тупаници на невидливиот душман.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Се сопнал а можеби и сакал така да се случи, не знаел (најпосле тој трик можел да го научи во лесновската шума од неуморниот заведувач Арсо Арнаутче), паднал повлекувајќи ја и девојката со себе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Болката во непцето од кое му биле истерани забите со удар на беговски кундак го раздразнувала и се враќала при најмал допир, и тој ја пуштил, се обидел да ја тргне главата од нејзиното рамо и веќе не знаел ја прегрнува ли или ја бута од себе; нејзините раце, како таа да барала заштита во паѓањето, останале склопени во топла алка околу неговиот врат додека топлината на женското движење му го заплиснувала издолженото лице.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)