успева (гл.) - да (сврз.)

Спорот настанува кога новопоставениот директор на Центарот – по доаѓањето на својата функција, а сакајќи да си задоволи некои лични хирови – почнува селективно да ги укинува патните трошоци на неколкумина вработени, меѓу кои и Р.М.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Оваа одлука којашто се коси со важечките закони, новопечениот директор успева да ја издејствува преку надлежниот орган –  стручниот колегиум на МЦ, во кои седеа неговите истомисленици.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Успеваше да се скрие од царинарникот, но сигурно за тоа сепак плаќала висока царина, веројатно на некој друг начин.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Костас Гаврас, синеаст Времето на козите претставува идеална реализација на бунтот на Мирослав Крлежа против канонизираната иконографија на соц-реализмот, тоа е дело кое на­станува во процепот на таа идеологија, дело кое успева да се извлече од премногу ограниченото помнење на реалноста, на првата реалност, онаа што е наоколу, помалку и здодевна во својата рационална димензија.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во Диселдорф купувала стари алишта, телевизори и друго и речиси секогаш успевала да ја мине границата а да не биде забележана од цариниците.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Фаќаше од око најнеочекувани рекурси, се наведнуваше и се искачуваше со камерата како со џебен фотоапарат за семејни фотографии, ги ловеше последните зраци на сонцето по брановите преку камењата, правеше смели швенкови од карпестите врвови до распенетите вирови, се задржуваше со крупни планови по брановите бистра вода што ги преплавуваа изделканите белутраци по свиоците, успеваше да фати и по некој растреперен цвет на колонеж или скриена циклама во цепнатинките на скрките.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Така Татко и успеваше да остане спокоен, орен за работа, и покрај брзото ширење на болеста која, подмолно, навлегуваше во сите негови дамари.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Не се сакаше таков, бараше во себе сили да ѝ се противстави на таа зачмаеност, но не успеваше да ги најде.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Жените ги бришеа солзите, дедо Димо го гмечеше луленцето, а прстите му трепереа и никако не успеваше да го запали, а Денко и Бојан, главните јунаци на оваа свеченост, не успеваа да ја скријат својата голема возбуда.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во летните денови, кога Бојан ја имаше грижата за овците, тој не пропушташе ден, а да не се сретне со дедо Иван, кој исто така, иако стар, успеваше да оди по своето малубројно стадо.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ако во Париз бев растргана и едвај успевав да стигнам секаде-одење на часеви по француски јазик во Алиансата, брзање низ ходниците на метрото да стигнам на време за да се грижам за Патрик, одење во паркот со него, читање на литература за претстоечките испити на факултетот, тука во Бретања уживав во летото со сите негови убавини.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Таа брзо се смири, зашто јас се насмевнав, успевајќи да се совладам.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Едно попладне на почетокот од јуни, кога Матилда го остави јас да го причувам додека таа бараше лекови за Зигмунд низ Виена, Хајнерле ми рече дека мора да е многу убаво сега во парковите, а јас само климнав со главата, „И цветовите сигурно чудесно мирисаат,“ продолжуваше, јас промрморев нешто, потврдувајќи, додаде дека и птиците сигурно пеат поубаво отсекогаш и двапати свирна со устата, имитирајќи птица.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сите мислевме на Зигмунд – Ана се грижеше дали му заздравува оперираното место, мајка ми се плашеше да не е тоа некоја поопасна болест а не обичен израсток, Мина внимаваше тој да има мир за може да се посвети на своето пишување, Марта не му дозволуваше да се преморува во работата со пациентите, Матилда постојано набавуваше нови лекови, јас правев сѐ да не бидам премногу упадлива во настојувањето да бидам што е можно почесто кај него, придружувајќи ја мајка ми, и така не успевавме да забележиме дека Хајнерле сѐ повеќе и повеќе слабее, дека главчето му се претвора во неколку прамени руса коса под која светкаат испакнатите очи и темнее зеленикавата кожа, никој не помисли дека му треба разговор кога го слушавме како, додека разговаравме за Зигмунд, си шепоти некои зборови самиот за себе, не го прашавме од што сѐ има страв, кога видовме дека го плаши чаша превртена со дното нагоре а отворот поклопен на масата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
144. Браќата Асен I (?-1196), Петар II (? – 1197) и Калојан (? – 1207) се обновувачи на бугарското царство, кои успеваат да ѝ нанесат тешки порази на Византија и да ја прошират својата држава.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
144. Браќата Асен I (?-1196), Петар II (? – 1197) и Калојан (? – 1207) се обновувачи на бугарското царство, кои успеваат да ѝ нанесат тешки порази на Византија и да ја прошират својата држава.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Кон крајот на 1905 год. Другарството е неутрализирано, а од 1912 г. се појавува под нови имиња, но не успева да добие официјално признание од руските надлежни власти.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Посетите кај мене беа забранети за да се намали на минимум факторот возбуда од каква било причина, но успеваа да ми протнат исушено цвеќенце со „волшебна моќ“ и вода од Урошевац во пивско шише со кончиња што носат среќа.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Холанд ги симулира процесите на прилагодување на економските и на биолошките системи и првите резултати ги собира нумерички: „Јас можам да направам карикатура на некој процес и да добијам модел што е скоро сигурно премногу едноставен но кој сепак зафаќа некои особини на ист начин на кој една политичка карикатура успева да улови дел од вистината.“
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Никако не успеваше да се прилагоди на животот во велеград каков што беше Белград.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Со споменувањето на оваа установа, која и во писмото на Јана беше споменувана како појдовна точка, Рада ги користеше последните атоми од својата сила и одвај успеваше да се одржи на столот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А тој успеваше да се додржи на својот провев благодарејќи само на својата дигната пушка, за која продолжуваше да се додржува како за некоја сѐ уште цврста гранка.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И секогаш, и на сув камен, му успевало да создаде леб, постојано верен на сите оние клетви, заедно со кои и беше создаден, таков, немајќи потреба да ги оттурнува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А се сеќаваше и за оние некоку случаи, кога само за еден дел од секундата успевал да се потргне в страна пред нивните извиени остри заби, грди со својата поникнатост од чуричката настрана и страшни.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беше нешто, што можеше да се премавнува, и тој успеваше да ја бори и додека си го наместуваше леглото, и додека го палеше огнот, а и после, кога го хранеше своето срнче.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Понекогаш тој ден успеваше да ја заплисне со својата белина и да ја стопли со своите одблесоци целата Бела Долина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Затоа, и покрај сета нивна ненаситна морничавост, Змејко секоја вечер наново ги исчекуваше токму нив, да ги чуе, да ја здружи со нивната исконска самотија и својата, бидејќи само со нив тој успеваше да заборави на себе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Почна да тоне во некаква млакост, во која сите работи добиваат некоја чудна извртеност, некоја лудечка испреметканост, а пред некој негов внатрешен поглед, кој остануваше постојано да дебне и во тој полусон, кој беше исто така негов и исто онака вистинит, тој се прегрнуваше со некои двајца луѓе, што требаа да заминат, а веднаш потоа ги гледаше оние двајца како застануваат крај патеката, како дрвјата, пренатрупани со окит, од кого веѓите им беа сосема бели, а со него се прегрнуваа сега и исчезнуваа полека по снегот нагоре, едно по друго, сите тие дрвја, а тој им намавнуваше ним со рацете, со сите свои десетина раце, од кои како бели перници се стреснуваше некаков окит, а за сето време некој некаде продолжуваше да го дупчи тоа, да го пробива, се мачи постојано да го пробие, со некаква долга шилка, бела и цврста како заб, како од слонова коска, но она се надига пред таа шилка и таа ниеднаш не успева да го продупчи...
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Успеваше да го избегне ударот од сите нив само по некое чудо, затрчан слепо и без здив по снегот што тонеше.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Но, никој не успеваше да заспие, зашто секого од тие изморени ѕидари и во сонот го настигнуваше она, што се случуваше на старите гробишта.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
– Чудно – рече Сатурн. – Таа секогаш имаше цврст карактер, со многу самоконтрола.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тој ден тој носеше фланелска кошула со тен боја, ако не се сметаат оние големи потемнети делови од пот, предизвикани од летното сонце.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И секогаш му успеваше да се изнафали, а што повеќе врева правеше, толку поопасен стануваше.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Не знам како осигурувањето успева да дознае сѐ“, рече.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ширината на зафатот е толку голема што се чини, дека со една малку позадлабочена анализа, авторот би можел од секое поглавје да изработи по една книга.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Можеби еден од главните приговори кон оваа книга би бил дека многу нешта загатнува а дека сосема малку од нив успева да ги објасни.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Иако не е така, успеваат да влезат во социјалниот оддел за ништожници со средства.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Оваа стара и сложена трансформација одново и одново успеваше да ги збунува тигрите, разлутени од својата инсинуација.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Што не стори татенцето да дојде до сликовницата, што не истрга од појасот, речиси сета трговија ни ја опљачка, но до сексот никако не успеваше да стигне.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Некако успеваше да ја врати пак кај еден од браќата, таму, под прозорецот со нечисти пердиња, не можејќи да заспие од нејзиното мешколење и од лутите комарци.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тие што успеваат да се ослободат од притисокот на амбициите во нивната свест, сигурно го имаат клучот на спокојната среќа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во својата медитеранска екстаза, како некогаш Албер Ками, Дарвиш ќе потврди дека јазикот и метафората не се доволни на пределот да му се наложи друг предел.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Успевајќи да најдам излез од пеколот, јас можев да се доближам до вистината зошто татковата Историја на Балканот низ падовите на империите остана незавршена и отворена.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Поетот не успевајќи да му се наложи на другиот предел, барајќи одговор од историјата и разбирајќи дека таа не може да биде компензација за изгубената земја, одговорот ќе продолжи да го бара на неизвесните патишта на универзалниот егзил, на некој можен премин на минливоста, на премин меѓу материјалното и метафизичкото.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но и тој не можеше да се ослободи од макијавелистичкото заложништво: целта да го спаси Тунис во текот на неговото триесетгодишно апсолутистичко владеење со оваа земја, не успевајќи да му одолее на неизбежното негување на култот на личноста, на арбитрарната автократија, на балетот на властољубивите куртизани околу него, најголемите, еден ден, да му ја преземат власта.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но Камилски не мислеше да ја шири оваа дебата, сакајќи и тој, како Татко, на крајот да ја завршат својата мисија, да ги опфатат и другите планирани и замислени ориентализми, се разбира, оставајќи простор, на некој посебен кој би го оправдал заедничкото внимание!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Му се восхитуваше на тоа мало човештво составено од толку различни луѓе, кои живеат со векови заедно, без многу да се мразат, успевајќи да ги совладаат разликите, кои во другите предели на некогашното царство толку тешко се хармонизирале.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Кај некои од нив тоа што беше останало од детството, и се развиваше во посилно битие од другото, накалеменото, успеваше да се помести во минатото и да ја објави битката на спасот. Битката на пробудениот јаничар.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко беше тивок, стрплив, методичен, но тешко успеваше да го преточи своето знаење на македонски јазик, којшто не го владееше толку добро.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Или пак затоа што станувале глупави и арогантни и не успевале да се приспособат на променетите околности, па биле соборувани; или пак станувале либерални и плашливи, правеле отстапки кога требало да употребат сила и повторно биле соборувани.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Само емоционално не успеваш да напредуваш.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Од трите групи, само ниската никогаш, дури ни привремено, не успевала да ја постигне својата цел.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Поголемите зла, без исклучок, не успеваа да ги забележат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И у целава оваа фрка, некако ти успева да најдеш време да подработиш нешто низ куќа, и кога – динг/донг, некој ѕвони.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Успеваше да извлече, од верувањата, од себе, чудесна внатрешна светлина која ни беше толку драгоцена во темнината на егзилот, во животот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Успевајќи да ја постигне целосната лаицизација во семејството, која хронично недостигаше во балканските кревки институции на владеењето, на верувањето, таа остануваше немоќна да го разбере постоењето на границите помеѓу луѓето.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко не успеваше да донесе ниту пара повеќе од постојано истата плата, а повеќе ја немаше ниту вреќата брашно.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Таа, иако исчезната одамна, успеваше да живее и да го оживува моето детство, со истите илузии.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Големите мисионери успеваа да изделат мали оази на надежта.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајка ја беше оставила отворена, пред да замине засекогаш, својата книга на животот, каталогот Ла Ринашенте за италијанската пролетна мода од 1949 година, која успеваше да се носи со сите Таткови книги, да ја одржува рамнотежата со нив.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но не успеваше да ги задржи солзите кои светкаа во неговите сини очи.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ние не успевавме да ја разбереме нејзината суштина, често станувајќи заложници на нашата вина поради нејзиното постоење.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Воспоставувајќи хармонија меѓу комбинациите на временскиот и просторниот агол на гледање, а во чија внатрешност е сместен настанот, авторот успева да ги сугерира влезните кодови на пораката...
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Секој час двајцата смислуваа нови различии комбинации но секогаш планот одвај успеваше да се одлепи од почетокот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
А името на ветерот беше, најочекувано – женски! - речиси секоја година, некаде околу средината на мај, навечер ми се појавува уртикарија по нозете и по рацете, страшно ме чеша и ме присилува, барем три пати, да се будам преку ноќ и да се драскам како луд, долго не успевајќи да заспијам, со нервозна топлина внатре, во телото.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Го држев во внатрешниот џеб од палтото.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Врвевме по алејата на великаните. Се наслушнуваа лелекања на тажачките кои никако не успеваа да пронајдат доволно ветки за да ги спрострат своите црни платна на болката.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Затоа и ми се стори невкусно кога токму овде Катерина избрза три-четири чекори пред мене за да ја изведе онаа заводлива игра со колковите.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кратка, но каква блажена е тишината кога престануваат лелеците, кога од пред окото се тргнува грозотијата на смртта и кога на небото светнува некоја ѕвездичка, кога одвај успеваш да го доловиш тивкиот морски бран.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Надвор дуваше ветер. Слабата светлина од борината ставена во еден тас над огништето, одвај успеваше да ја осветли одајата некаде до половината, така што снаата ја криеше мракот.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Во неговиот став се препознава пред сѐ раниот дух на дадата (рецитирање на поезија во Кабаре Волтер), овде обновен во начинот на повоената тенденција за деперсонализирање на уметноста и проширување на медијот, но таквата употреба на јазикот не успева да го избегне токму она што се обидува да го спречи: субјективната манипулација, претворањето на еден инструмент или преносник каков што е јазикот во нов метафизички објект.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Најпосле навалицата ги протуркува низ вратата, раката на мајка ѝ го пушта нејзиното раче оти треба да се отклони малце и ене ја купува еден заграб свеќи и успева да се добере до нив.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Тие, пак, го толкуваа плачот на С сосема поинаку: - Глеј го, се лигави зашто не успева да му закачи цицки на снешкото!
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Прашината подигната од развлечениот чекор не успева да ги покрие трагите што како лишај се втиснати во селската калдрма.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Понекогаш со часови ја виснував главата над нив, а ниту една буква не успеваше да допре до мојата свест.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Добро е што од сѐ некако успевав да се извлечам без многу крв.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Одвај успевав да држам чекор со нејзиниот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)