фати (гл.) - рака (имн.)

Промената, наружана, како што беше на оро, влезе и на сите со ред, почнувајќи од стариот мудур, им стори здраво живо и фати рака, со секого па дури и со ќелавиот Сула ..
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Така стори и Ристе, фати рака со сите и отиде дома — в куќи, на вратата се појави Бојана, со сите денешни накити.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Од грижа за моралното и менталното здравје на децата, уште од мали нозе ги воспитуваа, поточно ги заплашуваа, да не убиваат птици: Ќе ти умре мајка, некој од најмилата рода, ќе онемееш, ќе ослепиш, ќе ги се фатат рацете и нозете ако убиеш птица.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ги ловеа и ги убиваа, и тоа само во врска со божиќните празници, врапците.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
— Но кога Толе се приближи да фати рака и направи здраво живо, секој од присутните гледаше да биде поназад, мислејќи дека со тоа ќе му биде утре полесно наказанието од агите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се провикна Толе и се замеша во купот, поздравувајќи се и со најмладите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Пак Марко Попов прв фати рака со Толета, како угич прв што скака во реката а по него сите овци и јагниња.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Султана застана меѓу нив и на Никола му ги фати рацете.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Мојот адвокат Стојко Руменов ја отвори папката со материјали и, распостилајќи ја на масата, под десната корица ми ја фати раката и силно ми ја притисна, сакајќи да ме врати во мигот во кој сум и да ме подготви за оној што следуваше: нејзиното влегување во судницата.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Дедо стефан, којзнае зошто, каков што му беше табиетот, се налути и се пресегна, му ја фати раката на Екрема: - Ај не погани го детето- му рече наосилавено, а притоа вадејќи ја раката од под гуната, си ја откри поткусената пушка.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Им олесна на касапите зашто знаеја, ако кренат рака на вакво живинче, Ангелот пак ќе им ги фатеше рацете, како што му ја фати раката на Аврама кога сакаше да го принесе сина си на жртвеник.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Си ја избриша десната дланка од предниот дел на кошулата и ја фати раката на девојката за да ѝ помогне да помине преку калта, која сѐ уште беше леплива од вчерашниот дожд.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Се фатија рака под рака со овие другиве да градат релаксирани меѓуетнички односи.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Вур отурма!“ викна некој. Некој се насмеа, некој опцу, ама попот Ставре му ја фати раката на сејменот што се беше устремил кон него.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Глигор му ја фати раката: - Топла е уште, топлината те задолжува...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Му ја фати раката тешка, млитаво опуштена.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Што може да се случи? Газиш по истите стапки и фаќаш на истите места каде веќе еднаш ти фатила раката.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Му ја затна устата на Зисо Делевски, што се вели, му ја фати раката да не фрла кал по мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Му ги фати рацете со двете раце. Само што не заплака...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
А токму во тој момент, можеби поттикнат од измислиците што ги бев изнарекол , Зрновски ја фати раката на Јана, ја приближи до усните за да ја бакне а потоа ја потсети: - Еј, заборави да ми одговориш, дали ти се допаѓа овој млад човек или не?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кога стаса автобусот, Богуле затрепери: ја фати раката од татка си и цврсто ја стегна.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)