фаќа (гл.) - јазик (имн.)

И пак проговори: — Ногу ли ве стра од муљазимот, бре луѓе?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Дали Толе им беше висок, голем, страшен; дали не то разбраа што праша, или се плашеа од неговата сила, тоа никој не знаеше да објасни, но секој осеќаше дека му се фаќа јазикот, та не може да одговори на вака прости и јасни прашања.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)