фрла (гл.) - насекаде (прил.)

Или самите му паѓаат.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дури и сламки од метла. Си ги чисти со нив забите и ги фрла насекаде.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)