чека (гл.) - спас (имн.)

Го гледа Зајачето, исправено на нозе, чека спас од некаде.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
И долго гледаше само во една точка на ѕидот од лабораторијата како од неа да чекаше спас или како низ неа да сакаше да го протне и да го истисне своето мачно расположение.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Но беше доцна! Кога денот се озари во далечината, козичката веќе не чекаше спас, туку да се поврзе со сонцето, со вечноста.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Трските зашушкаа. И невидлив, Водомар пееше: Дојде де и дојде час, Пуфи Паф е меѓу нас, Шумшул- град го чека спас.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)