ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

На една од своите трпези, со десетици имиња на монаси издлабени врз трпезата, во зографскиот манастир на Света Гора, седат монасите, дрвена паница велигденска чорба и бокалче црно вино пред секого и откако ќе ги испеат сите молитви и удри камбаната за да ги здружи морето и ѕвездите на прозорецот болснува секавица колку за миг да се види сенката Исусова додека воскреснува.

Во тој миг на влезната врата некој силно затропа.

Таа седеше на креветот и кога ги средив цедињата и седнав до неа, ми ја стави десната рака преку рамото, со левата рака ми помина под брадата, ги здружи двете дланки на мојата десна надлактица и силно ме притисна кон себе.

Останатите, кои ја претставуваа демократијата, сѐ уште не можеа да се најдат заедно, сѐ уште не можеа да ги здружат силите.

•Хичкок: „Тоа е мојата најомилена улога и морам да признам дека поминав многу мачни моменти за да го решам тој проблем.

Во овој циклус се застапени само неколку наслови од еден пообемен поетски ракопис во кој се обидов да ги здружам македонските именки и придавки на начин кој ми се гледа за интересен за нашите натамошни истражувања.

Зеде од свеќите што гореа во свеќникот, ги здружи за посилно да светат и одеше од фреска на фреска.

2. ЧОВЕК АКО САМ НЕ СЕ БЕНДИСА, ЌЕ СЕ УБИЕ ВЕДНАШ - еј, нарциси, самољупци, да се обединиме е редно, задачата многуцветна се наложува и пред нас: сите свои бендисувања да ги здружиме во едно!...

Во есејот 'Subject-Object: body art' Циндѕ Немсер смета дека соочени со болката и ризикот на коишто е изложен уметникот можеме само да се повлечеме. (Со тоа сигурно ќе се согласат оние двајца што по појадок се беа онесвестиле за време на презентацијата на Орлан на конференцијата Virtual Futures во Ворвик, UK, 1995.) Немсер ја согледува уметниковата телесна нелагода како она што е во несклад со нивната цел да ги здружат субјективното и објективното јаство во еден интегриран ентитет.

Фотографиите на Шварцкоглер се инсценирани фикции.

- Ме повикува врсникот Неделко Шијак, пак шепотел со стиснати шепи на градите божем држи рабови на миросано платно со кое си ја штити душата од отровни повити, но Богоја Гулабарин, Пане Долгманов, Цветко Грнар и Илчо Просинек, веќе се здоговориле ојуначени од ракија да ги здружат сурите волиња во две двоколки и пак во ново јунаштво се клештеле и се подбуцнувале со лакти превесели и за свадба; со сладосни гласови од кои и птици ќе се разбуделе го распрашувале старецот кога ќе се стрчне подмладен и избричен кон цицлестата Фиданка да ѝ го покаже мускулестиот стомак и сѐ друго што е машко на неговата ластареста става; им говорел со ѓаконска самоувереност - Ќе дојде потоп, господ ќе ме држи да не потонам а вие ќе пекате по мене и ќе ме молите ропски рачињата извалкани да ви се држат за учкуров, да ве влечам по бранови и пени.

- И слепо и чкулаво подава рака по змиско јаболко, се лутел Симон Наконтик како осамен светец на семожни гревови позамрсени и од волчи црева, всушност повеќе исплашен отколку величествен набожник зашто го потресол крик на див петел од лесковата шума на селото, предупредување на смртта што брза кон такви каков што бил тој, за кого женското милување претскажувало почеток на пропаѓањето на светот.

Не можеше да се рече дека по волја ги здружил животот, очевидно голема борба, големи спомени беа во тоа пријателство на Аритон Јаковлески и песот. (Пес со човек лесно не се врзува).