ги (зам.) - имитира (гл.)

Џејмс Џонс, на пример, кој се запишал на курс кај некоја образована дама чии студенти ги имитирале стиловите на многу познатите писатели... еден месец Хемингвеј, еден месец Грахам Грин, итн. Мислам дека ова е добра вежба.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Додека оваа пошлост’во чист облик предизвикува само добронамерен потсмев, онаа другата - која што, како што вели Набоков, е особено снажна и опака, кога лажноста не е очигледна и кога се смета дека вредностите кои таа ги имитира му припаѓаат, со право или не, на највисокото ниво на уметноста, мислите или чувствата - се чини, предизвикува тегобност. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 161
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Толе проведувајќи го времето постојано во природата меѓу животните и птиците, им го знаеше нивниот немушт говор и ги имитираше: кога ќе зарикаше како магаре, сите магариња што ќе го чуеа во селото рикаа; кога ќе замукаше, како крава, сите крави мукаа; кога ќе залаеше како куче, се одѕвиваа кучињата; кога ќе замјаукаше, се одѕвиваа мачките; кога ќе закукаше, му се јавуваше кукавица.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Едните пеат, другите рецитираат, едните раскажуваат приказни, другите ги имитираат едните...
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Слушајќи го нивното кричење, полковниците сѐ уште убаво не истрезнати, започнаа да ги имитираат, да викаат и тие како нив, да им ги поддржуваат гласовите; грабеа со грстите вода, се стркаа еден со друг, силејќи се кој подобро ќе гракне, ќе запрпори како птиците.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Нејзе ѝ е перверзно што не го поднесувам лепетот на градските птици, „другарите на Чико, кои толку добро ги имитира“.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Да видиш како тој ги имитира пејачите, да умреш од смеа, како нив да ги гледаш и да ги слушаш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се нервира што Саше е занесен по нив и што ништо друго не го интересира.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А Тета се нервира. Не кога ги имитира, тогаш и нејзе ѝ е забавно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сите ги знае напамет, да ги пее, одлично умее да ги имитира, а што албуми има излепено со нивни сликички и со текстови за нивните настапи и нивниот живот, чудо едно!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
За тие што му се најомилени знае во детали сè за нивниот живот и не може да се случи да не оди на концерт на таква музика, или да пропушти емисија на телевизија со нив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сиот текст го знае напамет и многу интересно ги имитира артистите. Но, тоа не е сѐ.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Курт Лифман од универзитетот во Мелбурн неодамна успеал да развие “електронски куп песок” во својот компјутер чија единствена намена е да ги имитира реалните песочни дини што биле изучувани од Шмит и Новосад.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Научи наутро неколку туѓи шеги и умеј да ги кажеш во погодно време... 122 okno.mk Има и друг начин да се говори забавно без памет, само нека јазикот ти е виток и жилав; но, тоа е тешка наука, која само од жените може да се научи.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Обидувај се да ги имитираш, обидувај се во твоите зборови да нема ниту врска, ниту смисла, твојот разговор на минута да менува по пет теми, пцостите, пофалбите, смеата, сожалувањето, обичниот расказ - сето тоа, речиси помешано заедно, нека лета покрај ушите што те слушаат, обидувај се, како барабанот, зад себе да оставаш само пријатна бучава во ушите... без да оставиш каква и да е смисла.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
На тој начин, штом одбереш еден автор за свој љубимец, толку повеќе чест ќе имаш, особено ако тој е странски, напаѓај ги другите и зборувај само за него, припишувај му ги оние грешки, што тој ги нема, додавај му ги оние одлики, кои тој никогаш ниту ги имал: нема ништо попривлечно од глетката на двајца млади, како спорат за своите автори, кои не ги читале; мене честопати ми се случуваше да бидам сведок како епиграмите на Русо ги победуваа “Ноќите” на Јунг, а победата секогаш остануваше на страната на младиот човек чие грло е поздраво.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Кога луѓето ги учат звуците (или фонемите) на Англискиот јазик на пример, тие не ги имитираат, туку се обидуваат да ја достигнат нормата, да го повторат стандардниот звук, и мораат да успеат во тоа ако сакаат да бидат интелигибилни во заедницата на говорниците на англиски јазик.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Малите деца сега мошне умесно учат да си ги имитираат родителите, и ако не им се попречува таа пријатна вежба, со текот на времето може да се очекува од тоа дете да израсне забавен за општеството млад човек; таквите деца обично имаат нестрашлив дух и на петнаесет години веќе се во состојба да си го претепаат таткото или да го протераат од дома.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)