ги (зам.) - исхрани (гл.)

Нагонот го одржуваше дивиот род: волчицата се бореше да ги исхрани малите и да ѝ ги подари на шумата.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Синовите, мажите, роднините исчезнаа без трага или умреа од пегавец, или се најдоа во гостопримливото странство, од кое што не знаат како да се извлечат назад, или се отпуштени “заради укинување на работното место”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тие старици не им се потребни на никакви комитети за помош, никакво социјално не може да ги исхрани, затоа што социјалното не е институција што има пари.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Некои, пак, имаат мајки што, откако ги родиле, доброволно ги оставиле по домовите затоа што не можеле да ги исхрануваат, нечии родители прерано умреле, нечии виле тешки алкохоличари, или...
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)