ги (зам.) - пипа (гл.)

Ристе оди кај нозете на коњот, ги пипа коските, и, среќен констатира дека добичето не е повредено.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Арсо ги пипаше со прсти зарастените лузни на дланките, останати од јажето.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Токо, кај вати Андон? — праша Толе и почна да ги пипа дисагите на коњот од авалеџијата, па му вели на Јована: — Овде се побратиме, овде.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Дури потоа притрчува кај нас и некако виновно прашува што да прави.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)