ги (зам.) - потсобере (гл.)

Мртвиот си ги потсоберува рацете и еден дел од небото како пепел му налегнува на лицето, му заседнува на образите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Зад неа завеа ветар, ги потсобра сламките, ги подигна и ги расфрли по селското сокаче.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)