ги (зам.) - претстави (гл.)

Деструкциската уметност ги претставува односите меѓу болката и замислувањето.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ани, уметничката, и Ани проститутката го отелотворуваат единството меѓу субјектот и објектот, активниот и пасивниот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ани себеси на сцената се покажува како објект следејќи ја типично маскулизираната драматургија на едно порно шоу, но едновремено таа се покажува себе и како субјект коментирајќи ги карактерот или сликата што ги претставува.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Деструкциската уметност е повторно договарање на таа болка.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Само прашајте го својот партнер во креветот дали неговиот/нејзиниот може вам да ви ги претставува сите свои серијални претци!
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Ако прифатиме дека портокалот во кој уживавме утрово не е оној портокал во кој уживавме претходното утро и, понатаму, дека по природа на нештата, човек не може со бакнеж да се прости од портокалите во коишто уживал туку само од споменот на нив олицетворен во портокалот што го љуби и во кој допрва треба да ужива, освен во смисла на една носталгична антиципација (или во носталгија tout court ако на човекот веќе не му е дозволено да ужива во она од што се простил), можеби сепак може да се застапува ставот дека допуштањето на еден портокал да ги претставува сите значи да се занемарат не само чарлс и чикита портокалите, така да кажеме, туку и распознатливите задоволства на подвидот јафа наспроти мандарините, флориди, калифорнии и другите.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Дека еден сладок, со јазик допирлив папок со вкус на морска сол и масло за сончање ги претставува сите?
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Понатаму: Ловецот ги претставува сите животни, Водата сите риби, Готвачот е збир на кујнските работи, Царот е составен од атрибутите на Вертумно итн.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
1963 Изнајмува студио во стара по­ жар­ни­карска станица на 87-та улица,
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Летото - купува 16 мм. камера. Го прави својот прв филм „Тарзан и Џејн повторно родени... една верзија на нивната пропаст“ - оди во Лос Ангелес со Вин Чемберлен, Тејлор Мит и Жерар Маланга за втората изложба на Ферус галеријата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Купува цртеж на Џаспер Џонс во галеријата на Лео Кастели во Њујорк; ја покажува својата работа на Иван Карп.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Октомври - зема учество во важната изложба на поп-арт, „Новите реалисти“, одржана во Сидни Џанис галеријата, Њујорк.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ноември - Елеонор - Ворд ги претставува неговите слики во „Стејбл“ галеријата; изложбата предизвикува сензација. Почнува серијата несреќи.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
1962 Ги прави сликите од сериите на долари и супите-Кемпбел. Јули - Ирвин Блум ги претставува неговите слики со супите-Кампбел во Ферус галеријата. Август - го прави првото свилено сито со Мерлин.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кога Марсел Дишан ни тврди такво нешто, истовремено ни ги претставува и сликите и одразувањата кои се рефлектираат и повторно ја создаваат недофатливата уметност на величенствениот ум. превод: Леа MAURICIO CALVESI Дишан и Ученоста Бидејќи сум поттикнат на пишување за Дишан, мислам дека од мене се очекува накусо да го појаснам своето видување на овој исклучително сложен уметник, кој дотолку бара и комплексна интерпретација.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Со карактеристична иронија, Дишан ни ги претставил и играта со зборови и филмот, додека во исто време ја опишува својата сопствена уметничка активност како ништожност - “јас сум оној којшто дише” - и вели дека се откажал од своите проекти (нпр. сликањето и Големото стакло), поради тоа што сето тоа му станало здодевно.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Таквите посебности зар можам некому да му ги претставам како необични и не секојдневни?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Со други зборови, привремените агенциски работници имаат право на учество на свои претставници во телата кои ги претставуваат работниците, кои согласно со прописите се формираат кај работодавачот корисник на ист начин како тие да биле директно вработени од работодавачот корисник за истиот временски период. (чл. 3-ѓ од Законот за измена и дополнување на ЗАПВ).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Тој ги претставува дисидентските односи на еден геј-субјект кон главнотековното родово кодирање на стандардните културни вредности.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Иако Зонтаг навистина повикувала на опис и на анализа на формата, таа претпочитала да го обрати тој критички протокол и да ја нагласи потребата „подробно да се испитува формалната функција на предметното прашање“388 Но нејзината приврзаност кон формата и кон стилот требало да ја натера да ја види нужноста на еден поинаков потфат, на една херменевтика на стилот – херменевтика на „површините“ што не би била сомничава, туку описна – и да ја согледа можната важност на едно испитување на содржината на формата што би ја нагласило тематиката, односно настраната противтематика, на самиот стил.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа најпосле ја промовира визијата за љубов што ја крепи секој облик на посредство што таквата љубов може да го најде во кинематографијата (било како уметност, било како стока), во пријателството и во мелодрамата како емоционален и прагматичен жанр – иако не настојува дека една таква визија е остварлива.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Настраниот свет на припадноста кој го замислува, попрво, е проекција на геј-желбата. ‌„Мелодрамата“ и „трагедијата“, тогаш, не се однесуваат само на разни видови драма туку и на разни прагматични жанрови на дискурс, на разни начини на чувствување и на разни стилови на емоционално изразување, како и на диференцијални степени на општествена достојност и на различно вреднувани општествени изведби – а сите тие, пак, корелираат со разликата меѓу женственоста и мажественоста.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Намерата не ми беше да ја багателизирам постоунволската геј-култура, туку да ги крепам облиците на општествен отпор против хетеронормативноста кои ги претставуваше и кои и понатаму ги претставува голем дел од претстоунволската култура, а истовремено да ги истражувам причините поради кои официјалната, паланечка, идентитетски заснована и виножитно забарјачена геј-култура што ја замени, изгледа, на онолку многу геј-мажи им е крајно незадоволителна и фалична.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Токму во таа смисла самиот бродвејски мјузикл почнал да ги претставува, како што тоа го срочи Милер, „самотијата, срамот, таинственоста со кои најпрвин се интернализирала невозможноста на општествената интеграција“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Штом ќе се изместат од задолжителната, конвенционална мажествена позиционираност која им се должи на тоа што имаат истополова желба, машките геј-субјекти развиваат нетипични родови идентитети преку изнаоѓање различни видови дисидентски односи кон стандардните родови вредности што се врзуваат со културните облици. ‌Ајде да разгледаме еден претставителен, навистина прочуен пример.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но само додека не се сретнат, на пример, со политика, движење или литература заснована на идентитет – литература, напишана од геј-автори, која, всушност, ги претставува геј-луѓето во вистинскиот живот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Изгледа дека на денешните геј-луѓе им е тешко да го разграничат навистина оригиналното, иновативно настрано творештво од релативно литите, политички ревносни, внатрегрупови културни созданија што ќе ги видиш на каналот Лого.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А она што се обидувала да го конкретизира е точното значење на тој стил.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Бидејќи систематската меѓусебна поврзаност и хиерархиска распределеност на општествените вредности што придонесуваат кон утврдувањето на тие генерички разлики се формативни за човечкиот субјективитет кога тој се обликува во рамките на некои конкретни културни контексти, не е изненадување тоа што дури и мошне младите деца се ориентираат, и однатре и нанадвор, во однос на таа основна културна поетика – на конвенциите на дискурсот, на чувствувањето и на изразувањето што тие жанрови ги претставуваат. ‌Со други зборови, долго пред воопшто да имаат секс, младите имаат жанр.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Преземајќи ја како колективен субјект на изговореното персоната на пленицата, на предосудената принцеза што трагично се вљубила во јунак војник и рекапитулирајќи ја хетеросексуалната театралност на љубовната приказна, цитатот иронично им конструира на обожавателите на тимот една женствена субјектна положба на страсна, занесена, очајничка и престапничка сексуална желба, во која се комбинираат женствената родова улога, хомосексуалната желба, мелодраматичната театралност, расната различност и субверзивната остроумност. ‌Поконкретно, оперскиот цитат упатува на возможната еротска поврзаност меѓу обожавателите, кои го изговараат поздравот, и припадниците на тимот, кои на турнирот ќе ја претставуваат спортската сала не само како протагонисти туку и како сексуални партнери (или можеби како посакуваните сексуални партнери) на (некои од) нејзините членови.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Предметите од културата што не содржат експлицитни геј-теми, кои не ги претставуваат геј-мажите, туку им даваат на геј-мажите можности да ги колонизираат и да ги претворат во преносители на настрана афирмација за нив се неминовно заводливи: нив геј-машката геј-култура постојано си ги присвојува и ги преобразува за настрани потреби.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, таа вистински инвентивна геј-култура ја снајде истата судбина што ја снајде идентитетски заснованата култура која се појави во истиот период, во смисла на тоа дека обете изгледа предизвикуваат кај геј-публиката слично чувство на здодевност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зборувам за една песна од Френк О’Хара, геј-поет кој одигра средишна улога во формирањето на таканаречената њујоршка школа на поети, сликари и музичари.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа несразмерност, укажува, е истовремено и последица на човечката смртност и генеративен извор на симболичните општествени норми чие обештетувачко фунционирање ги дава единствените средства за премостување (но не и за затворање) на јазот помеѓу човечкиот субјективитет и човечката општественост: … и од убиецот зар на братот ќе земе или за своето дете убиено откуп си прима; та си останува оној, што отплатил многу, во градот, овој пак срцето своје и гордиот дух ќе го смири, кога ќе добие откуп; а бозите в градите тебе лош и непомирлив дух ти ставиле... (Хомер, Илијада 9. 633-637; прев.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Можеби ќе излезе дека геј-женственоста се состои од културна идентификација со одредени обродени начини на чувствување и на изразување или од привлеченост кон нив, како и од одбивност кон други.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Повикувајќи се на стандардната поделба меѓу кралици и трејдови, тој ги задева членовите на салата, повикувајќи ги да се идентификуваат со говорничката што ги изрекла зборовите, а со тоа и самите да се постават како кралици, а спортските јунаци од одбојкарскиот тим да ги идентификуваат со нејзиниот бучовски воинствен предмет на љубовта и така да ги претстават како трејдови.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Што, можеби, е сѐ што им треба за да изградат одредени нестандардни односи кон нормативните сексуални и родови идентитети.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тоа незадоволство е стварно, а понекогаш политичкиот приговор кој штотуку го артикулирав само служи како алиби за геј-хомофобија.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Машкото геј-присвојување на Ritorna vincitor! имплицира не само меѓуродова идентификација туку и истополова еротска желба, не само женствена субјектна положба туку и хомосексуална и мелодраматична положба – став на очајничка, забранета желба за воин јунак.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
На пример, ги претставува своите „Белешки за ‘кампот’“ како опис на „сензибилитетот или вкусот“.389 Но она што навистина го опишувала во тој есеј е стилот на однос кон разни културни предмети.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Петрушевски; кај Халперин анг. прев. Lattimore) Беседичката на Ајант за институтот крвнина истакнува дека човековата општественост зависи од одржливоста на трансакциите што не ги изразуваат чувствата на општествените дејци, туку дека само ги претставуваат, ги симболизираат или инаку ги вообличуваат. ‌Зашто, ако семејството на некој убиен маж прифати откуп во пари од убиецот и, во замена за тој износ, се откаже од секаква надеж и од секаква намера да се одмазди, тоа не е затоа што зделката емоционално ги задоволила ужалените роднини ниту затоа што парите им ја надоместиле загубата, а камоли затоа што им го оживуваат убиениот роднина.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нејзината оригиналност, нејзината уметничка експерименталност и нејзината сушта сјајност се многу скраја од стандардната политика на геј-идентитетот на главнотековното геј-движење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во најдобар случај, токму тоа е она што успеала да го постигне Зонтаг, иако склона да го помати.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Михаил Д.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И така, во контекстот на одбојкарскиот турнир, геј-присвојувањето на тие зборови му вбризгуваат имплицитно сексуален елемент на односот меѓу тимот и клубот што го поддржува.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Напротив, токму затоа што ништо нема да им ја надомести загубата, зашто ништо на светов не соодветствува со она што ужаленото и гневно семејство го сака, затоа што ништо што би сториле (ниту одмаздата) нема да биде доволно за да им се преведат чувствата во соодветен облик на личен и јавен израз, ете токму затоа можат да се согласат – колку и да е тоа неволно – да се помират со чисто симболично обесштетување (во вид на пари).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Коцев ги претставува гемиџиите како луѓе коишто биле живо заинтересирани за што поскоро дигање на востание, што, исто така, не било точно. 88 Александаръ Кипровъ, Стигналътъ на революцията - Ил.Илиндень, III, 24, София, 1930. 89 Истото, 5. 90 П.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Компјутерските екрани се волшебни огледала, кои на дадена команда (повик) ги претставуваат алтернативните реалности на различни степени на апстрактност.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Маусот или електронскиот молив се магичното стапче што го контролира огнот на мониторскиот дисплеј и ја зауздува креативната сила на операторот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Снеже очигледно не се снаоѓаше во состојбата. Побрза на Виктор да му ги претстави гостите.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но математичарите по навика дискутираат, од позиција на своите конечни вистини, како тие да се апсолутно општоприменливи – какви што светот навистина си ги претставува.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Новиот современ и модерен (постмодернистички) расказ го оставивме за една друга пригода, кога ќе биде резервиран повеќе простор за таквото претставување; - Со ова издание е направено едно поместување на (практичните) критериуми за избор на расказите, а имено во ова издание се вклучени неколку раскази во коишто е видлива постапката на постмодернистичка естетска игра, на наративен лудизам, во исто време кога се прави и поигрување со очекувањата на читателот и се користи слободно резервоарот на човечката имагинација; - Во ова издание е внесен и еден расказ од големиот латиноамерикански нобеловец Габриел Гарсија Маркес, прекрасен расказ кој ја покажува потресно гротескноста на некои животни ситуации, кога од некои обични мали човечки постапки, се прават крупни и драматични пресврти во животот, како последица на интересите и заблудите на општествените институции и институциите на моќ; - Покрај тоа, неколку раскажувачи ги претставив со нови раскази, поилустративни за нивната поетика и вредност, а кои се илустративни и за некои раскажувачки постапки (дневнички и мемоарски записи, или писма, на пример).
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Можете да си ги претставите детските срца во тој проклет час.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Арафат вознесено го следеше Бургиба и во тоа не виде ништо посебно, тоа беше и неговото мислење кое го делеа сите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бургиба ја забележа зачуденоста на Арафат и продолжи: Но јас овде денес дојден да ви кажам, во името на мојата организација, Ослободителната палестинска организација, која ги претставува Палестинците и ги брани нивните интереси дека јас сепак ја прифаќам поделбата за да се избегнат новите страдања на мојот народ и на нашите соседи...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Елоквентниот Месади, откако ја отвори свечената седница и го поздрави со избрани зборови врховниот борец Хабиб Бургиба, ги претстави и претседателите на дваесетина стари и нови партии, кои требаше да се претстават со своите нови програми.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
На Татко, чиј ред беше да ги претстави најтипичните заемки од областа на историјата, администрацијата, оружјето и воените звања, географијата, временските појави и другото на коешто ќе наидеше, додека според договорот, Камилски требаше да ги издвои и најкарактеристичните заемки со најдолговечна и најширока употреба на Балканот и во неговите граници.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа по што човештвото се разликува од животните е неговата моќ да создаде систем на звучни знаци кои ги претставуваат не само неговите чувства и идеите за надворешниот свет туку и неговиот внатрешен свет.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Со таква задача беше задолжен и Камилски, којшто овие зборови требаше да ги извлече од областа на архитектурата, урбанизмот, трговијата и занаетите, земјоделската терминологија, алатите, парите, мерките.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Јавноста, како таква, е вклучена само спорадично во овој круг на моќта, па дури и тогаш е донесена само за да го обезбеди аплаузот“.98 Во капитализмот на социјалната држава и масовна демократија, јавното мислење повеќе не се формира низ отворена и слободна критичка дебата, со користење на рационална аргументација за да се постигне консензус; наместо тоа, тоа е администрирано и управувано од политичките и медиумските елити.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Оттаму тоа повеќе не ги претставува заедничките интереси на јавноста како целина, туку посебните приватни интереси на елитите.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
— Да ви ги претставам другарите, вели, и покажува со раката.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- И секогаш е подобро прво да се разјаснуваат со родителите, одошто со врсниците, кои од незнаење нештата можат да ги претстават такви какви што не се.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Еве како јас ги претставив вашите книги: Минаа три или четири години, од времето на емисијата, која сега за жалење ја нема, Panorama na France-Culture од 12.00 до 13.30 во која во кус осврт беше претставена една книга под наслов Времето на козите, напишана, се прецизираше, од амбасадорот на Рерублика Македонија во Париз од албанско потекло.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Дека има дивјаци или луѓе кои се однесуваат како такви, би било тешко да се спори.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во однос на воените сили на Дража Михаиловиќ, тој истакнал дека нивниот број изнесувал "35-45.000 луѓе кои, по сојузничкото истоварување, би можеле да мобилизираат најмалку 400.000 способни за борба".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
За таа цел тој организирал конференција за печатот, на која Борислав Тодоровиќ направил обид да ја минимизира улогата на НОВ и ПО на Југославија, одејќи дури и дотаму што партизаните ги претставил и како соработници на окупаторот, дека во ослободените територии од единиците на НОВ и ПО на Југославија "владее терор и комунизам".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Така, тој не зема во предвид дека конструктите се, изразени со нивните интензионални димензии, во меѓусебен дисконтинуитет, и поради тоа, „сведувањето” на еден конструкт под друг е логично, како и практично, невозможно. Husain (1983, стр. 20) концизно вака го резимира проблемот: Природните биполарности, од кои секоја ги претставува екстремите на диференцијација за кои е способна квалитативната генеричка природа, не се во хиерархиски систем... бидејќи ниедна од нив нема поголема или помала опфатеност од другата.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)