ги (зам.) - разигра (гл.)

Ние не го пцуеме (како што правите вие) ниту српскиот народ, ниту српската интелегенција, ниту свесните српски патриоти, а го напаѓаме само оној патриотски џган (во чии катуни се клоцаат коњите на Душана и чија цел е да ги разигра тие коњи секаде каде што само ќе го чуе српското (Драгашичевото) „помози бог“.) Ние не сме виновни што во тоа патриотско ѓубре се вбројувате и вие и вашата влада и еден достатно голем дел од вашите „изображени мужеви“.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ги одбираше Тој зборовите, ги лачеше еден од друг, ги довикуваше од просторот од тишината и од вековите, од облеката и од празниците, од сите пештери и од сите жетви ги собираше, им се умилкуваше, ги галеше, им шептеше, ги средуваше во мали врзопчиња, ги подучуваше и им се подналутуваше, им зборуваше и им појаснуваше дека за сите нив има голем порив да ги разигра, да им открие поинакви и поинакви значења за да не талкаат расфрлани и неразбрани низ сечија свест и низ сечии копнежи.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Ги одбираше Тој зборовите На Јасмина Шопова
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Таа им ги насити душите, првпат, откако се родени им ги развесели рацете, нозете им ги разигра, усните им ги распеа.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Еве, сега мислеа тие - гавазите ќе ги разиграат камшиците и палите, што им висеа по појасите.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)