ги (зам.) - создаде (гл.)

Со најновиот позитивен развој на настаните, Јакшиќ се надева дека сега ќе се повтори граѓанската постапка 11 и дека овој пат правичноста конечно ќе победи, а тој ќе биде во состојба да ги подмири долговите кон своите роднини и пријатели кои ги создаде овие години за да го спаси видот на едното око, а и да добие средства за да може да отиде на операција за, со помош на трансплантација на рожница, да го поврати видот на окото и како порано да биде нормално способна личност.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во кривичниот процес (кој беше воден пред судскиот совет во состав В.Миновска судија-претседател, С.Михајловска и С.Петров), а и оштетениот Јакшиќ имаше свој полномошник (адвокат М.Петковска – поротници/членови) осудениот управител беше застапуван од својот бранител (адвокат В.Петров), а и оштетениот Јакшиќ имаше свој полномошник (адвокат М.Максимовска) кој, во завршните зборови, предјави имотно-правно побарување во вредност од 3.500.000 МКД (57.375 ЕУР) кое ќе го бара во друга постапка. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По Галилеј стана можно телото да се мисли како самодејствувачки механички склоп од елементи и Декарт тоа и го направи.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Телата на животните за него се комплицирани машини што ги создал бог, иако се беживотни.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Низ удолницата водеа двете остри врвови на веѓите кои се спушта надолу нагло, како стрели, но пред да се спуштат се искривува, горе на својот друг крај, набирајки се задолжително, на купче, една до друга, за да ги создадат двете црти на празниот простор помеѓу нив.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Да се штити козата, значеше да се заштитат овие неми, немоќни суштества што ги создал Бог и ги испратил, човекот со нивна помош да се заштити себеси.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Да и кажам дека ми треба и дека се уште не сум подготвена да живеам без неа!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Да ја молам да ми проти за сити грижи што и ги создадов.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Јехуда е едно од двете деца на Давид и Бенвениста кои ги создадоа и ги пораснаа двете деца, Јехуда и Рафаил, неговиот помлад брат.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Татко му беше познат по шиење облека по старата мода и стил.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И навистина, не само што Хичкоковите американски филмови добиваа сѐ поширока публика, тие во секој поглед беа и полични и позрели, поосмислени и пооригинални, повешто направени и посериозни дела од сите оние што ги создаде во „зрелото доба”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Токму за да ги создадеме чувствата што ги чувствуваме при реалниот коитус, истражувањата се свртеа во насока на самата електрична симулација на телото на примачот. Simonstudionyc's photostream 110 Margina #22 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Би можеле да се наоѓаме исто така и во некоја хотелска соба во Лондон, или било каде на друго место.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Така навистина и се појавија, иако уметничката немаше намера свесно да ги создаде, „одредените темни навестувања помеѓу светлите линии” и „турбуленциите кои само што не се пробиле” низ невината роса, како некој микроскопски засилувач да пренесува ек на нуклеарна енергија латентна во мирните молекули на универзалниот растворувач.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Една година подоцна, тој ги создаде најсјајните дела на раѓање и славење на животот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
- Господ ги создаде комунистите за полесно да се распознава доброто од злото.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Во исто време започнува и Кејџовото сѐ поголемо интересирање за источната филозофија во која на почетокот го привлекуваа “еротиката и мирот, двете во индиската традиција постојано присутни чувства”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Мислам дека денес е лесно да се исчитаат тие апстрактни шеми, зарем не? (Треба временски да се утврди нашиов разговор: воочи необично „земската“ фаза на војната).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во почетокот на четириесеттите години настануваат Кејџовите важни познанства со уметниците - Марсел Дишан, Марс Канингем, Вирџил Томсон, Ласло Мохоли- Наѓ, Макс Ернст, Пит Мондријан, Андре Бретон кои подоцна се прошируваа и според Кејџовото признание опфаќаа влијание од неговите учители, пијанистот Ричард Булиг и композиторот Хенри Кауел, Адолф Вајс и Арнолд Шенберг, потоа композиторите и уметниците, неговите современици и истомисленици, Лу Харисон, Алан Хоуханс, Мортон Фелдман, Ерл Браун, Кристијан Волф, Дејвид Тјудор, сликарите Роберт Раушенберг и Џаспер Џонс, скулпторот Роберт Липолд, зен-учителот Д. Т. Сузуки, ботаничарот Гиј Г. Неринг, својот татко, пронаоѓачот Џон Милтон Кејџ, интелектуалците и мислителите Норман О. Браун, Маршал МекЛуан и Бакминстер Фулер, па сѐ до оние кои ги познаваше преку нивните дела - Ерик Сати, Антон Веберн и Едгар Варезе.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но, природно, кога еднаш ќе го разбереме тој двоен императив (толку оптоварен со спротивности), кога еднаш ќе се придвижи неумоливата критика на политиките, на сите политики коишто, во далечното или непосредно минато, ги создале претпоставките за војна (одлуката која можела да се донесе нужно била само страотно стратешко обложување чијшто влог - еднаш кога трагедијата се ублажила, со тоа дека никогаш ништо нема да ги надокнади мртвите кои ѝ беа цена - е можноста да се сочува помнењето, извлекување поуки и подобро разбирање на тој двоен императив).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За балетскиот ансамбл на Марс Канингем, со кого во почетокот на 40-те започна долгогодишна соработка, Кејџ ги создаде Имагинативен пејсаж бр.2 (1942) и Имагинативен пејсаж бр.3 (1942) во кои го продолжи испитувањето на некои можности на електроакустичната музика “во живо”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Природните ги создал господ закони за довек, за мене не ги мени он!
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Имено, гледајќи како калуѓерите од различни тревки прават лекарства за себе и за селаните кои доаѓаат да бараат помош од нив, еднаш се запраша зошто бог кога ги создал луѓето не им ги открил и лекарствените тајни на билките?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ги сметав за богови; нивните соло партии ги свиркав со устата воодушевувајќи ѝ се на инспирацијата што ги создала; но кога научив да свирам саксофон, кога технологијата на свирење (на дишење и работа со прсти) веќе сосема беше совладана, таа магична аура околу нивните солоделници сосема исчезна: јас видов дека таа совршеност во огромен дел се должела на техниката на свирењето и дека некаде, токму техничкиот потег на прстите, уиграната техника на дишење (неможноста да вдишеш двапати по ред без да издишеш) била таа што решавала цели пасажи од мелодиските линии.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во други случаи, односите меѓу стилот, вкусот, класата, родот, сексуалноста и идентитетот остануваат збунувачки недофатни, барем со оглед на сегашната палета од расположливи инструменти за критичка, општествена и семиотска анализа.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во некои случаи можеби би била доволна некоја контекстуална студија на стиловите на дизајните и на нивната историја за да се расчисти мистеријата на нашите инстинктивни реакции кон поединечни предмети така што ќе се укаже на културните традиции на кои алудираат тие предмети, на родословието на претставувањата од кои потекнуваат и на мрежата од асоцијации на кои се надоврзуваат за да ги создадат своите значења и за да се здобијат со конкретните општествени значења што ги изразуваат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зошто не можеме да ги распознаеме вредностите за кои се работи кога нешто ни се допаѓа и не ни се допаѓа и кои изгледа играат толку пресудна улога кога се дефинира кои сме?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зошто не можеме разбирливо и систематски да опишеме што е тоа што тој предмет значи за нас, сосе точните влогови во нашата реакција на него?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кога Господ го создавал светот кршејќи го космичкото јајце, ги создал небото и земјата.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Туку, нека им е, такви ги создал Господ и тој ги трпи иако син му и мајката на син му најмногу ги пцујат...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Црквата ги величи зашто сама ги создала и ги хранела со иудашки сребереници од нејзината азна, а државата без срам се гордее со кодошлакот, шпионството и одродништвото и како пример на храброст за дечињата уште првиот ден на пречекорување на прагот од градинката, во нивните чисти души го истура отровот на отуѓеноста од родот и во тефтерите ги запишува со грчка пена. 3 ***
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Овој факт, интересот што за проблемот го покажувале големите сили и посебно усогласената интервенција на руските и австроунгарските пратеници, како и тешкотиите што ги создал толкавиот голем број затвореници, ги принудиле турските власти да ослободат поголем број од уапсените.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Од другата страна, на планината Кара Дак кај што обитува мојата сенка, постои село Бродец, а во селото Бродец постои Брод, во кој се собрани сите животни кои Господ ги создал поред Потопот, а со Бродот управува Утнапиштим дален, а кој вие го знаете како Ное.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ако нормалноста внимателно се загледа во лудилото, таму ќе ги согледа неподносливите вистини не само за лудилото туку и за себе, па ќе напукне нејзината фасада, ќе исчезне оклопот, и ќе се наѕрат сите ненормалности кои во себе ги носи она што себе се нарекува нормалност, па на местото на разорената нормалност ќе завладее лудилото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ако лудилото ја прифати реалноста на нормалноста - ќе ги увиди не-реалностите кои ги создало, и тие ќе исчезнат а со нивното исчезнување ќе исчезне и самото лудило.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Има и такви кои воопшто не се обидуваат да си ја објаснат својата нестварност.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Некои од нив веруваат дека се само измислени од некој друг, други - дека се дел од нечиј сон, трети мислат дека некој ги создал како што се создава предмет.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во тоа време Европа, ако знае дека се поминати шест или седум години откако Американецот Јозеф Хенри ги создал електромагнетите со голема сила (електричен мотор!), не знае дека во еден дел на Македонија мажите се впрегнуваат во рала и во двоколки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
По една година од париското издание на Мицкиевичевиот Пан Тадеуш и од Сонетниот венец на Словенецот Прешерн, Неофит Рилски ја создава првата бугарска граматика и ја објавува Јаков Грим својата Германска митологија.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Несомнено, Frere-Jones самиот ги создал своите фонтови.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Затоа вториот султан на Империјата Орхан ќе ги реорганизира постојните воени пешадиски единици и во 1334 ќе ги создаде јаничарите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Американското воздухопловство (US Air Force) ги создаде првите софистицирани симулатори на лет за да заштеди бензин на вистинските летови, тренирајќи ги пилотите на земја.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Мојот приод е многу попрагматичен. Филозофијата треба да создава можности, во рамките на тимовите научници, техничари, уметници, дизајнери, луѓе кои доаѓаат од различни области, за да ги создаде околностите на иднината. 116 Margina #17-18 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
А трети мислат дека сам Бог ги создал буквите.
„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)
Ако ги запрашаш, пак грчките книжевници: „Кој ви ги создал буквите и превел книгите?“ - Тоа малцина од нив и ретко знаат за тие работи.
„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)
Свети Константин наречен Кирил, сам и словенските книги и букви ги преведе за малку години, а оние мнозина и за многу години: седум души ги создадоа нивните букви, а седумдесет души преводот.
„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)
Ако, пак, ги запрашаш словенските книжевници: „Кој ви ги создал буквите и кој ви ги превел книгите?“ - сите знаат и одговарајќи ќе кажат: Свети Константин Философ, наречен Кирил, тој нам ни ги создаде буквите и книгите ги преведе, заедно со брата си Методија. Уште се живи оние што ги виделе нив.“
„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)
18. Додека се урнисуваа царствата како плочки за домино Со кои некои Македонци се залажуваа на стари години И се правеа дека ѓоа не знаат дека со секоја урната плочка домино Им се урива и дел од живеачката И дека живеачката всушност била партија домино Особено живеачката во транзиција во која луѓето се струполуваа И кога не беа љубители на домино Туку така се струполуваа и ничкосуваа Откако ќе ги дофатеше некоја од многуте агенции за глобална благосостојба Така демек досека се урнисуваа царствата како плочки за домино Се ничкосуваа и светските наслаги од темни кристали Секаде каде што ќе цапнеше Чарлс Дарвин Се распаѓаа кулите од темни кристали Колку што се смалуваа светските резерви од темни кристали Толку стануваше кристално јасно Дека преживувале и ќе преживуваат Само оние кои се во состојба да се прилагодат на средината И дека се изџвакани преживеани и надживеани прикаските За тоа дека билките и животинките ги создал Бог Макар што и век и половина после Дарвин остана навиката Некои тукушто испилени големци во Македонија и не само во Македонија Ептен да се извештат во техниката на прилагодувањето И најмногу да се прилагодат на крстењето во божјите храмови Па се крстеа ту со десна ту со лева рака Самите не си веруваа ама се прикажуваа како големци и големи богомолци И самите епитропи клисари попови владици Не им веруваа на големците дека се големи богомолци Ама катаден седеа со нив на големи софри Богохулие ќе беше да се рече какви големци такви великодостојници Но остана забележано во Транзицијата Дека со пари се прават и големи сојузи на лажните богомолци Парите дупчат и таму каде што и самиот Бог не може На Чарлс Дарвин му доаѓаше да стане од гроб Да земе еден бастум и да почне да им ги прави црвени газињата На големците кои се прикажуваа како големи богомолци И сакаа да си играат мајтап со Чарлс Дарвин Колку што беа поучени новите големци се правеа поголеми богомолци И неуко си се убедуваа дека ќе го вратат тркалото на историјата наназад Во тој случај секако ќе му го сменат и името на градот Дарвин Ене онаму на влезот во северозападна Австралија И којзнае во кој град тогаш ќе живеат коалите Макар што сите од родот на коалите знаеја Дека тоа ќе биде кога врба ќе роди грозје И дека е ограничен и кусовечен рокот на прилагодливоста На новите големци големобогомолци Од што произлегува дека Чарл Дарвин пред век и половина Воопшто и не помислувал на таква прилагодливост И на толку ненормално размножување на камелеоните од сите видови И на камелеонството како начин на мавтосување И на гласачите и на Бога При толку мавтосувачи не беше тешко Да воскреснат смачканите митологии И да се смачкаат нововековните митологии При толку мавтосувачи народот не можеше да види Дека веќе се спуштени капаците на агенциите за глобална благосостојба И дека продлабочувањето на нееднаквоста станува светски процес При толку мавтосувачи одвај некој ќе забележеше Дека добриот слуга бргу бргу станал зол господар А сите окоруваа очи кога ќе ги видеа европејките Во потрага по оргазам на далматинските плажи Колку пари толку оргазам си знаеја европејките Кој Господ ги донесе европејките и во нашите краишта И го преиначи нивниот лозунг та сега мнозина мува не ги лазе кога велат Колку пари толку удентитет Во агенциите за глобална благосостојба Се измислуваа и други лозунзи поретко црвени почесто зелени Измислувачите на лозунзи неа знаеја дека овошјето се јаде кога е зрело Ниту беа чуле дека секоја трева си бара редовно косење Измислувачите на лозунзи шиткаа вообразена историја на парче На Чарлс Дарвин често му се слошуваше Од големци големобогољубци и измислувачи на лозунзи И тогаш тој се смируваше така што ги гледаше полжавите Како си прават пошарени куќички И со време си се вардат од глобалното затоплување.
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Андриќ по педеесеттата, и тоа сред окупираниот Белград, собра доволно искуство да ги создаде „Мостот на Дрина“ и „Травничка хорника“.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Понекогаш, по триумфот, колениците попуштаат, телото клапнува, и победникот, заедно со останатите тркачи, клекнува или седнува со испружени нозе на патеката и натаму мавтајќи ѝ на својата публика.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Никола Гелевски, (Скопје: Темплум, 2002), 63. 21 Европските идеи и европската империјална доминација ги создаде африканските и азиските граници.16 Насилното повлекување на европските граници го достигна врвот во дваесеттиот век преку двете светски војни и последователната Студена Војна која резултираше во создавањето на „железната завеса“, симболички претставена со берлинскиот ѕид.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Елизабетх Баркер, Британската политика према Балкану у II светском рату.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тоа го надополнува и Бејли, член на СОЕ, во писмото од 28 март 1941 година, кој бил во Белград, а потоа во Цариград, кој вели: „цврсто сум уверен со акцијата што непосредно му претходеше на државниот удар; можеби други управувале, но нужните претходни услови за тоа ги создаде наголемо СОЕ во Белград, работејќи на тоа во минатите шест месеци“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Ќе ви кажам како Господ ги создал земјата и небото и тоа ќе ви биде доста за денеска.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Ако господ ги создаде рибите за луѓето, белки не ги создаде само за еден човек?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)