ги (зам.) - човек (имн.)

— Маноле, Лазоре, вели Оливера Поточка, одете, проширете со умот и побарајте ги луѓето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Гледајќи ги човек лесно одгатнува како расте овој народ невидливо: пресоздавајќи се сам од себе, како корен од корен, како камен од камен - зашто мора да трае за секогаш.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Романот Времето на козите, го најавува XXI век, помирувајќи ги човекот и природата со посредство на ко­зата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)