го (зам.) - бутка (гл.)

Бараме да биде јавно и отворено!
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Студот, како да го буткаше пред себе во неизвесност, го боцкаше со безброј ситни, невидливи игли, го тераше да чекори.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
АРСО: (Го бутка благо.) Арно ќе биде! Само никому ни збор!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Не ја слушам дали ми вели нешто, но веднаш на усната го чуствувам топлото лажиче што жената ми го бутка меѓу усните.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
СЕЛАНЕЦОТ: Арно, арно, така вели и поп Китан. Само тој вели: „Што дава десницата...“
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Но големите деца веќе не го слушаат и го буткаат да ги остави насамо.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Малиот му го бутка со нога. Курта ги зема очилата, му помага на Кртот да се исправи и му ги стави назад.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
„Не, за украс ми е“, вика Иван, и си го бутка назад.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)