Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Јасно е дека за ваков систем на бележење бројни вредности се потребни минимум 27 симболи, а во класичниот грчки систем на писмо, имено, писмото од Атина од петтиот век п.н.е. оформено врз база на јонскиот алфабет, се присутни токму 27 графеми.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Притоа е мошне карактеристично, што знаците кои го загубиле фонетското значење како резултат на фонетските промени во грчките дијалекти, не се бришат од редоследот на системот на писмо, туку ги имаат сочувано своите места иако се лишени од секакво фонетско значење.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Имав јас порано многу голема болка и тага и што ли уште не, кога го загубив мојот драг сопруг... ама ова болеше многу повеќе од тоа... смрт? Што е тоа?

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

- Тоа дете, имаше многу лоша среќа, мајка му почина таму во Австралија ... едвај успеав да го донесам овде, колку-толку, да му обезбедам дом и некаква грижа ... потоа доживеа сообраќајна несреќа и го загуби едното око ... и таа е балерина сега, во средното балетско училиште ... но немаме никакви средства за да напредува во училиштето, а многу е талентирана ... огромна штета би било...

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Тој дури сега забележа дека заправо за сето време го држел показалецот од левата рака токму на тоа место меѓу листовите, за да не си го загуби редот во читањето.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Најнакрај како залог го дадов и моливот што ми го подари тато, со натпис - Штедете во Стопанска банка - па и него го загубив.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Влегувајќи во секој нов круг бев убеден дека ќе стокмам повеќе од Љупчо, но или „горев“ или тој победуваше.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Во џебовите ништо не ми остана!

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Христијанската доктрина учи дека човекот мора да го загуби својот живот за да го пронајде, и тоа не е чиста софистичка проповед од Отсекот за изгубени и пронајдени работи, бидејќи човек стварно може да пронајде нешто што претходно не изгубил: паричка во трева; порака во шише адресирана на некого; совршено добар пар женски наочари за сонце на пет метри длабочина на еден корален остров и, плутајќи блиску, палимпсестна страница од некој роман или кус расказ (повеќе читлива отколку разбирлива, барем вон контекстот, наспроти потопувањето), како некоја сирена да е прекината среде читање; сјаен нов животен партнер; наративен глас со кој може не само да се почне туку и да се продолжи понатаму и понатаму и понатаму предвидливата приказна.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Ех... Нема многу што да се каже, домаќинката има Медицински атлас Ларус, а и болестите го загубија угледот, ги има помалку, гледате што се случи: нема сифилис, нема гонореа, нема тифусна треска. Нема ни чума, ни колера.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

На некој начин, тој брзо го загубил своето топло чувство, својата љубов кон себе, карактеристичен знак на нарцисоидна повреденост.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Во „Којот: Ја сакам Америка и Америка ме сака мене“, 1974, на пример, живеел и се поистоветил со едно животно -којотот - настојувајќи да ја впие неговата топлина.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Тој е осуден да го повторува овој компулзивен премин поради тоа што открил дека му е тешко да остане топол, и одвнатре и однадвор.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Овој отомански дел на Балканот му се чинеше како клет Вавилон во кој луѓето не само што го загубиле заедничкиот јазик туку останале и без кодовите на меѓусебното разбирање, кодовите на генерациските поврзувања и разделувања, поради промената на Бога, поради преселбите, идеологиите, фрактурите...

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

А јажето завиткај му го на вратот на Белуш. Убаво, да не го загуби.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Кога тоа го направи, јас го загубив интересот.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

- Има, има врска! – прифатив енергично. – И пред марксизмот, рускиот социјализам не го загуби верскиот потенцијал.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Додека влегуваше во собата беше како оние сосема нечујни облаци што залажуваат дека ништо не кријат, ништо не носат, но кога наближи и се истури на мене престорувајќи се речен брзак, и кога потоа ме зафати во врелата матица, богами го загубив здивот.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Такви убавини не ни се случуваат секој ден, батка.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Велеше, како и онаа вечер кога го загубивме, дека светот му изгледа страшно стар, и дека бојата на предметите и мирисите, како што минуваат годините – слабеат; дека има потреба да се врати назад, барем во детството; го гледав и забележував дека и двајцата тонеме постепено во некакво неодредено опуштање, дека разговараме за суштински нешта, иако изгледаше дека говориме безначајни работи.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

„Им тргна со блиската топлина на шампањско пријателство, но разделбата во лифтот им беше чудно ледена“ (132).

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Разочарувањето навистина им е брзо: дури ни постела не треба да делат во Волдорф за да го загубат интересот еден за друг. ‌Хомосексуалноста во случајот на Пол нема врска со други луѓе.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

„Покрај Nirvana, го загубив интересот за rock музиката“, изјавуваше во текот на минатата година Evan Dando, лидерот на The Lemonheads, инаку нов (пост)grunge супер-стар. Dando исто така нападно истакнува дека главна инспирација му е „пронаоѓачот“ и митската фигура на country rock-от, Gram Parsons.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Костумите во неговиот плакар, го загубија редот, на пријателите околу себе можеше да им понуди само огорченост која никој не ја сакаше, така што тие почнаа незабележително да го избегнуваат.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Точно ли е дека Христина, како што ми раскажаа, вашето девојче, било само во станот, во моментот на земјотресот и истрчувајќи на скалите, ризикувајќи да го загуби животот се втурнала назад во станот и бестрашно го спасила и своето двегодишно сестриче.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Штом се породив, го загубив половиот нагон.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Мажот ми дојде од војна и ме затекна во кревет со друга жена. Ја одведе, избегаа заедно.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Детето ми умре. Половиот нагон ми се поврати, па повторно се породив.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Се омажив за човек кој со себе ги донесе двете свои деца. Многу ги сакаше. Остана дома да се грижи за нив.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

68. Тој го направи клањето во Македонија, како што го направија во Ерменија Англичаните, и со тоа го загуби своето влијание во Македонија.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Еден народ што си го загубил својот јазик личи на еден човек што си го загубил патот и не знае од каде иде и на каде оди и којшто не знае зошто оди ваму, а не онаму или таму.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Хорацио знае да ме поткара: - Миличок, кога стануваш, кажи ѝ на столицата довидување. Ливчето со телефонскиот број го загубив.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Работи кои губат на значење, со тек на време дали твоите планирале да се родиш; што си имал географија во петто; дали некој е малку постар или малку помлад од тебе; кај си го загубил црното зимско капче; од која страна на креветот спиеш; каде си бил на летовање 1976; породилните болки; кому си му ја позајмил „Бесмртност“ од Кундера откако повторно си ја купил; ланскиот снег; сè што си заборавил, затоа што сигурно имало зошто; прашањето што би било кога би било и, повторно, дали сево ова има некаква смисла?

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

Оној старец, прикажан во сите нивни села со своето молчење, а уште повеќе со ретките зборови, што ќе ги кажеше еднаш за потоа тие да земат да кружат меѓу сите луѓе; оној старец, засаден во овие планини и заборавен кога засаден, како некој стар даб, рапав и сиот од некакви само негови извиени жили, како судбина, без чие што присуство животот како да го загубил своето небо - сега веќе не можеше да дојде.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Чувството за некаква кобна завлечканост во неговите петици тој не го загуби ниеднаш и сигурно затоа можеше да застане и да се сврти уште на првото 'ржнување, што го чу.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Сигурно е ужасно, мислеше Змејко кога сеќаваш како нешто ти недостасува, кога сеќаваш дека си останал без еден дел од своето тело, кој ти останал некаде незабележано по изминатиот пат зад тебе, во сите изминати денови, а ти си продолжил носејќи му ја празнината, постојано чувствувајќи се прогонет од тој недостаток, сѐ дури вџашувачки неочекувано еден миг не те натера да го побараш, и додека не откриеш дека си останал без него. Каде ли го загубив, мислиш, каде ли?

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Нејзе ѝ е потребно тоа што не ѝ достасува, што го загубила или скрнавила.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Ако го загубам него, што друго ќе ми остане? - И тоа го сметаш за живот?

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

И нешто му ги грабна и затегна нервите, му ги заглуви ушите и тој го загуби удирањето на пулсот што пред малку сосема јасно му одекнуваше во увото легнато на рогозината.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Небаре да сум се искачувала нагоре, кон Млакине, во Присојон и како да сум го загубила редот во дишењето.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

И двете како да чувствуваа дека нашле нешто што одамна го загубиле, затоа го држеа цврсто.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

- Овој драгоцен камен морам да го имам и не смеам да го загубам по никоја цена.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

- Леле! Дома ќе ме убијат! Сум го загубила чувството за време. - И за простор, Срцка!

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Се исплашија дека не само што не ќе имаат можност да ги допрат наследените пари, туку постоеше реална можност да го загубат и Томо, сигурниот извор на пари, златниот рудник од кој секогаш црпеа за благопријатното живеење.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Народ без свој Национален Водач е „понижен”, го загубил достоинството (и слични „звучни баналности”, Кавафи).

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Во умот ненадејно му се појави, веќе готова, претставата за извесен другар Огилви, кој неодамна го загубил животот во битка, во херојски околности.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

30. КОЈ ГО ЗАГУБИЛ СРАМОТ, ТА ТОЈ ДА ГО НАЈДЕ - нели срамот е нешто од светот што се крие, и небото црвенее кога сонцето ќе зајде, а од срам да црвенееме заборавивме ли ние?!... мачкај ја колата да не чкрта!

„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)

Ако заштитното друштво не ги исполнува пре- двидените услови за поседување на тој статус во период до 90 дена, пропишано е дека нема да го загуби овој статус, но, при тоа не смее повеќе од три пати во последователни две години да го наруши минималниот процент на инвалидни лица или да падне под минималниот број на вкупно вработени работници на неопределено време.

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

„Нема шо, било такцир: си го загуби изгледано детенце, ќе кукам како утка сам", — си рече поп Петко и се врати во Врпоко, каде што закопа еден мртовец и си ја најде мааната пред Србендовци кога го начекаа горе Становица да се враќа за Витолишча.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Поп Петко си го пречека Крлето како родител којшто си го загубил чедото и, да имаше, ќе го заколеше и шареното теле, но бидејќи немаше, си помина со едно кусо петле.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Од блиските на Мајка Тереза, Мајка беше дознала за нејзината мачна судбина, кога уште на својата осма година, ненадејно, го загубила својот татко, па потоа долго време семејството се соочувало достоинствено со маките на сиромаштијата.