го (зам.) - згреши (гл.)

Човек кој остава ваков коњ и вакво чупале, рече, сигурно не е ајдутин, сигурно е некој чуен трговец кој навистина мислел да го врати Бошета ваш, и сам да се врати по коњов и чупалето, но може пореди снегов и студов го згрешиле патот па сега двајцата заедно лежат удавени или замрзнати, јали во некој дол јали во некој вир.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Предводникот го згреши патот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Оди низ наметот, зашто во мракот и виулицата можеме да го згрешиме патот... - рече Циљка.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Се прашуваше дали тој и Џулија сепак не го згрешиле времето - преспале дванаесет часови, а мислеа дека е дваесет и триесет, кога всушност било нула осум и триесет наредното утро.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Си го згрешила патот! - Но, соседе, како, како можам да згрешам.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Се сретнале на тесно, помеѓу плитарски ѕид и стара кола, која затворала добар дел од уличката -Кара-Демир на патерици, Констстин со пес на јаже кој му помагал да не го згреши патот од куќата до крчмата и назад. Застанале.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Да не го згрешив градот?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дали е ова наш народ, ќе велам, или и народот сме го згрешиле?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Загледана е во стапалата, во чекорите, да не би да го згреши орото.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Видете му го размислувањето и пресудите какво шуто отелила мајка му.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Да тепаш толкав пат кога Германија ја водеше најтешката војна, само за да легнеш некое русокосо, може слободно да се запише дека или си скраја од умот или си го згрешил друмот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Марк без ‘о’ Стеван со ‘в’ со цртка меѓу нив, фала многу“, ќе речеше и јака ти душа ако некое си му го згрешил од готвење абер ни за жива глава, освен за печена кокошка и за парена брокула никако да потрефи што со што се носи и никогаш не ми бил особено убав но тој ми е првата права љубов и мој семеник мислител знаеше да ги толкува Кант, Декарт и Фанон на појадок или дремнат, да извади повеќе од пристоен нацрт на едночинка за нецели два часа и да се сети на секоја реплика што Џоан Крафорд ја кажала пред камера176 Целиот габарит на важноста на Крафорд може да се измери според нејзината положба во климаксот на низата и според тоа што нејзиното име зазема цел стих во строфата – по зборовите за „репликата“ заради дополнителна нагласка, во случај да ви избегало нешто.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сакав дури и да ја погалам по косата, ама толку многу се растреперив, толку почна силно да ми чука срцето, толку се збунив, што го згрешив и текстот од песната што ја вежбавме.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Некои луѓе што сакаа да излезат од лифтот, ги видоа така купче и помислија дека го згрешиле катот, па во недоумица се вратија и набрзина продолжија нагоре, подалеку од тие лудаци.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ве молиме простете... пред малку... грешка... грешка беше... колегите го згрешиле бројот... извинете... извинете“ Ја спушти слушалката; длабоко воздивна и се насмеа.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Си рековме дека е сигурно некоја коза од соседите што го згрешила влезот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Еј, пријатели, патот го згрешивте...на сон или јаве грешката лузни си остава.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
ИВАН: Прости. Не мислев да те навредам. (Трга накај неа. Очевидно е дека сака да го поправи тоа што го згрешил.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Да не го згрешив селото, вели, да не се вратив во туѓо село, во непознати луѓе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Мислам дека сум го згрешил патот, дека кон друго село одам. Чинам пооди, пооди и запри.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)