го (зам.) - згрне (гл.)

Липа ли липа, на нечија милост чека, в раци некој да го земе, солзите направија река, а се уште нема кој да го згрне.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Со чета борци низ твоје борје врвеше Јане - Пирински цар, од врагот кога пронижан падна в пазуви свои Пирин го згрна, - верниот другар - пријател стар.
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)