го (зам.) - крои (гл.)

Планот што си го кроеја порано им се исполни, макар и нешто подоцна. My ја дадоа Анѓа на Стојана Ристев, а за Јована ја зедоа Сирма Попова.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Па вака, девојката им вели на терзиите во својата куќа: „Терзии, браќа терзии, Фустан да ми шиете; Без да ми мера земете; Без ножица да го кроите; Без игла да го шиете; Без конец да го сошиете.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Претпазливо наврати до самиот мост и под големата јасика го пушти коњот и седна да го крои планот за понатака.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
НАДЕЖТА: Дали ти судбино, душману на човечкиот род, го оспоруваш моето постоење и дали оспоруваш дека кога човекот го крои животот – го учи моето кроење?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
„Не е без нишчо во виа деца“, — си велеше Доста кога го кроеше својот план.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Затоа оној кој го прима е оној што го слуша, што го резонира, што го крои како материјал од кој си прави комотно руво.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)