го (зам.) - набие (гл.)

Нивните амбари се полни со ланско и поланско брашно. Кога го тураат — со кросно го набиваат, а кога го вадат — со мотиче го копаат. Тоа се вели домаќинлак.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Магвампот пак го набива на својот кур.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Одненадеж Магвампот го бутка момчето напред, во празниот простор, и го ослободува од својот кур.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Магвампот оди околу него, му го набива прстот во газот и му ги милува полните органи со иронични движења.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Магвампот паѓа со едно заситено “клок”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
- Ако го надбори, во единаесеттата, Арапинот со бузи натекнати од насилство, ќе го предизвика на мегдан со буздовани: - ако го набие во почва, ќе го сочека, како петнаесетгодишник, аждерот со три глави - ако го обезглави, Мајката, со први бели во косата, му ја полни торбата со пита, јаболка, колачи со вишни што толку ги сака.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Убиецот на покриви престана да го набива капакот од автомобилот, затоа што другарите го одвезоа во непознат правец.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Да можам да станам, рече старецот, Да здогледам Со камен кога ни го набиваат в земи Крстот покрај главата...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Богословот го наби шеширот на очи и се стопи со мракот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)