го (зам.) - нејќе (гл.)

— Ако го нејќе тој, јас си го сакам и ќе го гледам.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тие што го сакаа, го чекаа од ќеф, тие што го нејќеа — од страв, оти знаеја: сега на Ѓура му е порасната работата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И не само што ќе речат еснавките, ами таа се плаши да не се сетат Доста и Илко оти го нејќе таа малото и оти го чека да умре.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Го нејќам ја венецот никаквец што ѝ го спрема, помисли други што крие.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Утредента Мустафа го извади Толета од ќелијата и откако му удри неколку камшика по грб, го натера да си ги земе пљачките од одајата и да се пресели во друга, бидејќи и неговите другари го нејќеа тука, да ги краде и им го јаде лебот и друго што им донесле од дома.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Ех и ти, ми го нејќеш зборот. Да ми е сега Елена место тебе!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
ТЕОДОС: А, не, ќе го земам.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
АРСО: (Израдуван.) Демек, го нејќеш, чорбаџи Теодосе!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Ама не ми е жал. Нели ти кажував дека си го нејќев огненото име.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)