го (зам.) - облее (гл.)

И кога се сети дека сега веќе по негово Мариово фуртуните наближуваат, а тој треба пак да го дочека со ланското сакме и шајаче, косата му се наежи и ладна пот му го облеа челото.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Стаклото се распрсна на триста парчиња и маслото со водата што беа во него го облеа целиот иконостас и душемето под него.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Крвта бликна и му го облеа лицето, а Толе збесна. Со еден скок го фати сега за гуша Аќифа, му го откина јатаганот и, дури да посегне Толе и дури да го спречат другите ораџии и сеирџии што се загнаа да го откинуваа, Толе замавна и тилот од Аќифовата глава се оддели од другата половина и Аќиф се испружи на сред чаир.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Стрелката на бројчаникот скокна на педесет и пет. Пот го облеа целото тело на Винстон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Винстон го облеа врела пот по целото тело.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Истата вечер, звукот на гајдата го облеа небото, зурлите и тапаните трештеа низ кориите, одбивајќи го својот звук од младите букови стебла.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Во еден миг го облеа топлина после што како да се исплаши дека можеби грешат, но таа мисла не успеа да го потфати и понесе.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Лицето на Рада го облеа жар. Никогаш во животот не беше добила толку скапо парче облека.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Киријаз се бришеше од плунката што мирисаше на застоен воздух меѓу расипани заби и гледаше како и играат градите, како ѝ се отвора, меѓу двете петлици на фустанот, панделката од чипка, и мислеше дека од тој отвор со лик на очајна уста, од меѓу засушените гради ќе ѝ излета срцето, ќе се распрсне, ќе го облее со крв која сега сигурно не е крв туку отров за човекот што стоеше пред неа.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Каде да го ставиме кога спиеме со свиткани коленици?“ „Продајте го“ , им предложи и виде дека за миг го облеа надеж. „Познаваш ли некого што ќе го купи?
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
За неколку секунди прозорецот ќе го облее светлост, Мануш ќе биде овде, свирепо стуткан од ноќта.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тоа пладне, кога тој ја отвори кутијата со ручек, сиот го облеа бран од мирисот на Рози и мирисот му ја донесе во кабината на камионетот интимноста од нивната спална.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Мечета го облеа пот кога виде дека не му верува.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Тамбурата се распрсна на парчиња, а од главата шурна крв и и го облеа лицето. Но Анѓа остана мирна крај ѕидот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Онаму далеку, над гребенот на планината се навали сонцето и целото Деволско Поле го облеа со последните зраци.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
“ и го облеал со солѕи и целивајќи го, исповедал грешката сфоја и му раскажал за с¯ шчо му се трефило (случило) со орлето.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
МИЛАД.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Севим Пиличкова, Насрадин оџа и Итар Пејо - духовни близнаци - Скопје, 1996.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Сигурно и сега до глуждови е нарасната: снежиштето што ноќеска го облее селото - одненадеж и брзо почна да се кашави и водесто да се цеди низ стреи и дрвја.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Татко ми го облеа пот. Мајка ми беше најсмирена. Сите бевме на број, што друго...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Морници од страв му го облеаја целото тело.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Светлината од спротивниот дом.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Да. Сопчето одеднаш го облеа светлина, го преплави блага и придушена светлина, слична на таинствен здив.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И кога најпосле Дукле дефинитивно одлучи да ја остави, таа, се пофати за мевот и му рече радосно: - Трудна сум... Дуклета радост го облеа, се возбуди.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)