го (зам.) - посади (гл.)

Ти Воин зол со молњи во белките што негде под срцето на оваа црна страдница добрината ја закопа, на овој брег што својот молк го посади а крик израсте; Ќе извикам безгласно ако е вик молчењето Воинот загина, тој злочест Воин, Житијата само останаа….
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
За да остават спомен за тој важен и радосен момент, го посадиле ова дрво, кое и до ден-денес, еве, сѐ уште живее. . .
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Борот го посади дедо му Аврам кога тој се роди во негова чест и спомен, радосен што му се роди машко внуче - да расте висок и снажен како бор.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)