го (зам.) - премине (гл.)

И - му сенасмевнува душата: Источна порта се отвора и на Градишки Пат изгледува Јосиф; го преминува патот и по падините на Зедница, одејќи полека и застанувајќи понекогаш, се искачува спрема пругоре спрема кај него.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ја поминаа границата и, преку Кочанско и Штипско, го преминаа и Вардар кај Богданци и ја фатија Кожув Планина.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
г) Третата и Осмата македонска бригада да ја нападнат и разурнат комуникацијата (железничката пруга) Велес-Скопје, а потоа Осмата бригада да го премине Вардар кај Велес и да дејствува на Овче Поле;
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Борците на ДАГ и многу од цивилното население, кои не успеаја да го преминат Пероо, тука бараат спас.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ѓорѓи не yспеа да го премине Пероо, теснецот меѓy двете езера и остана во вителот на оганот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ласте беше тежок; му тежеше снагата и доколку одеше на левата страна од улицата, се зашантуваше в десно и, кога ќе почувствуваше дека го преминува работ на тротоарот, и дека му се заканува опасност од улицата, веднаш се коригираше и навалуваше в лево.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Жабите во своето спасоносно патешествие требаше да формираат обоени траги (слика), а бројот на жабите што го преминуваат секој излез требаше да формира концептуална статистика.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Дали е окован со пранги и замандален во ќелијата на својот живот, или пак е сосема слободен да го премине неговиот праг и да замине од него?
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Се протна под рампата, го премина просторот до влезот на кој наоружан со револвер на појасот и со рацете на грбот стоеше чуварот кој му се испречи на патот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ама осеќам дека водата до никаде не ми слегува, уште на работ на устата ми гине. Не може да го премине јазикот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Овие го преминаа мостот, позастанаа на спротивниот крај, поразгледаа, наслушнаа та пак еден од прејдените викна:Теслуке јок кардашлар – сербес ѓеч”.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Вика сè уште наваму- натаму, ветерот ги носи одеците...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Врисоци „Фердинанд”!... и повторно... крици кои го преминуваат небото!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Како пеперутка, мршата!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
- Ај да си играме кој побрзо ќе го премине мостот! - викна Мони.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Кога таа го правеше тоа изгледаше многу лесно.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
„Може ли да ја земам твојата перница?,“ праша. „Многу убаво се спие на неа.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„А сега одам. Таму ми е местото,“ рече, и пред да го направи чекорот со кој би го преминала прагот, се сети на нешто и застана.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Имајќи го како пример Џојсовиот пример од “Finegans wake” и желбата на некој начин да го премине, тој повикува на “демилитаризација на јазикот”, т.е. на разградување на цврстите синтаксички структури со кои се оковани модерните европски вернакулари, на составни делови: реченици, фрази, зборови, слогови, гласови, за потоа тој новодобиен материјал да се организира со помош на “објективни” операции кај кои е исклучен слободниот избор и влијанието на вкусот.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
2. Мојата приказна „Стасав во последен миг, но сепак го преминав прагот на авлијата 28и премрев, мислам, одеднаш: - самрачна светлост, неспокоен сјај и јарка нестивната страст која се одразува врз сѐ и во сѐ и сѐ превреднува, како премрежје - сетне, интензивен спој вибрации збрани на едно место налик на грст значења вкрстени во еден единствен збор (о, парадоксално блаженство на хомонимијата - си реков и почувствував дека допираат до тебе моите помисли, надтежнати од профаност занесени по светост изострени од долгото 'рвење меѓу принудата и поривот меѓу надворешното и внатрешното!)
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Сеќаваш, нешто интензивно се одигрува некаде ни таму-ни ваму, сепак нема два оддвоени живота, туку едно вудвоено јаве а преминот е топол, ама молчелив (не вика - еве ме! не плаче, туку безгласно лииипа!): секој има сопствен граничен премин секој сам си го бара и го преминува или само го наѕира оддалеку а не признава!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
2. Мојата приказна „Стасав во последен миг, но сепак го преминав прагот на авлијата 28и премрев, мислам, одеднаш: - самрачна светлост, неспокоен сјај и јарка нестивната страст која се одразува врз сѐ и во сѐ и сѐ превреднува, како премрежје - сетне, интензивен спој вибрации збрани на едно место налик на грст значења вкрстени во еден единствен збор (о, парадоксално блаженство на хомонимијата - си реков и почувствував дека допираат до тебе моите помисли, надтежнати од профаност занесени по светост изострени од долгото 'рвење меѓу принудата и поривот меѓу надворешното и внатрешното!)
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Но тој ништо од тие работи не зеде, туку веднаш, штом ги виде птиците во дворот, го премина прагот и стрчна кон нив да ги фати.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)