Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

До гледање, Јано. Се насмевна како да ќе апне и го фати Мирона под рака „Пеј, Мироне.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Методија ги дофаќаше предметите, се држеше да не тоне, но не излегуваше, туку мавташе со нозете, напињаше и гледаше да дојде до оглавот на магарето, да го фати, да го извлечка и него; но кога ќе му успееше да го фати за оглавот, матицата на водата ќе го зафатеше да го влечка и тој пак го отпушташе и фаќаше надолу.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Кога го фатиле дедо ти, го тепале, го тепале и тој се онесвестил.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Во моментот кога му го фати погледот, таа погледна во друг правец.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

А кога на Адемовата колиба во Валот, каде Толе со стрика му Кулета ги пасеше Адемовите овци, дојде арамијата Чанак капидан со своите другари — шест души одбор момчиња — и зеде два брава за да го подмами Адема да го фати и уцени, Толе во своите десет дванаесет години се зачуди од храброста на овие луѓе што не се плашат од Турците, и виде дека некој и со нив можел да се бори и да ги тепа.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Но тоа утро, кога одникаде се појави токму тој, споменот на вториот прв бакнеж, таа сети како срцето само, без нејзина контрола, ѝ се поместува во градите за да го фати ритамот на мелодијата на капките што се слеваа по нејзиниот прозорец.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Што се однесува до случајот со момчето што го фати обезбедувањето во мојот двор, навистина нема што да се објаснува.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Си измислувал човекот заобиколен пат но за жал сепак не пристигнал кај неа (Кај неговата Катерина). Ни не слутел дека го фатил правецот кој води директно в зандана.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Цела ноќ се превртуваше во отуѓената постела и сон не го фати сè додека не зазори.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

По повеќепати навечер сè некој ќе се најдеше да му пристапи насмеано, со криглата пиво во едната рака и со двата прсти од другата рака ќе го фати на пример за ногавицата од пантолоните.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Очајот ја натерал наваму да го фати патот, подалеку од очите на оние што ја познаваат.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Започнаа сите од логорот да трчаат по Џеки да го фатат, да го отепаат.

„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)

Султанот се наведе и со двата прста го фати за левото рамо, го исправи и го поведе кон еден од диваните и седна, a Суљо пак клекна пред него сиот затресен: – Е кажи, синко, кажи!

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

- Тогаш да им кажеме на луѓето од селово. Ќе го фатат. - Ако не го фатат, ќе дочекаат ден на нозе.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Стрчнуваат измеќарот и кметот да го фатат, но тој со сета сила бега кон селото.

„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)

Наравоучение: Добро рекле старите - „Додека не го фатиш со своја рука – џабе“.

„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)

„Го фати, а?“ рече жена му, само жена можеше да му биде таа стара пачавра со змиски поглед и бедуинско крпиште на глава.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Ица го фати за рака и заедно со него отиде до училишниот двор каде што се замеша со другите деца и родители.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Се наведнав да го фатам јарето, но тоа срипа и избега.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Сам размисли, сам одлучи.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Овој го фати убаво за рака и го викна другар си да го совладаат Сивета, да не им побегне.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Тој се обиде некако да ѝ го фати погледот, но не успеа.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Отворија оган и војниците, но Толе го преметна ритчето и го фати Кленскиот дол, а Брниклијата фати еден камен за метериз и почна да стрела во аскерот.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Ти си отишол во визбата да донесеш дрва и, не знаејќи, си го фатил човекот како краде.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

- Зошто ужас, што лошо реков? – се побуни таа.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Ми шумоли умот, мислам и него ми го фатил мразот. Целата сум здрвена.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Го фатив под рака мојот драг учител и, без црвенење, без премолчување и на најинтимни работи, пред никого уште не искажани и не признаени, - му се исповедав како на најблизок.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

А таа го фати работ на фустанот и го крена над глуждовите, над колената, над бутовите.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Поп Ристе ја остави дома поповската шапка, тури црвен фес на главата, се наметна со ќулката од сакмата; и тој ја јавна својата маска и го фати Топли Дол, та не оди ни саат, дотрча до турските шатори под Маково во ливадите.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Ја отвора книгата и скриен зад неа преку неа го гледа Лазора кој се обидува да му го фати погледот.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Тој велеше: - Кој ќе го фати жив или ќе го убие, ќе му дадам илјада златни лири.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Геј-културата може да се однесува и на главнотековни дела што ги создале, главно, уметници хетеросексуалци, плус некои настрани што се во плакар, а кои геј-луѓето селективно си ги присвоиле и ги преупотребиле за антихетеронормативни цели. ‌Ваквава поделба, се разбира, не е ниту водоотпорна ниту апсолутна.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Го изваде преденото од преку вратот, го собра на клопчето, го фати со иглата за плеталото и стана.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Тој човек беше Гоце Делчев, кого што турската војска и полиција под дрво и под камен го бараше да го фати.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Тој мораше да биде подложен на операција и јас видов една ампутација во стар стил. И сѐ што оди со неа.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Мислиш ти не знаеме ние оти ќе кревате ѓурунтија овие дни?

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Старчето во доверба му шепна дека прво да помине по Либражд и да се држи покрај патот, а ако најде камион, може да оди и со камион, а кога ќе стигне до еден голем град што се вика Елбасан да не го фати горниот, ами долниот пат.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

ТРЕНДАФИЛЧЕТО, каран-канфилчето - китка шарена леле, н е м и р и с а н а... оф, безвреме с в е н а т а... * * * М а ј к а стана, ја затвори вратата, и се пресегна откај гредата да го фати катинарот.

„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)

Едно лето за задржа подолго по вршење, уредуваше копи, градеше сламарници, подработи на манастирската солана и така го фати Крстовденот таму покрај морето.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Во непосредна близана тој го виде зелениот камионет со натпис на вратата на кој пишуваше ”Градежна компанија Идн Парк”, и го фати паника дека Даниел може да се качи во него и да си замине.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Е, тој клуч, беа бункерите кои требаше да им го заградат патот на тенковите и на добро обучените јуришни единици на владината војска за да не го фатат патот што би ги однел зад нашиот грб.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

- Нека меле штогоде сака. - Нека меле штогоде сака.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Татко го фати блага дремка. Мајка беше тука. Го покри со наметка.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Сакаме да го фатиме.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Попчето може пак да доведе некои браќа на оној Сафет-бег, на брат му.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Кога еден сатиричен весник на Универзитетот на Мичиген сакаше да ја исмее паниката што го фатила некој поранешен дипломец зашто за претседател на студентската организација беше избран човек што е отворено геј, весникот напиша дека новиот претседател „конечно успеал во својот поход да ја попедерчи целата студентарија на Мичиген...

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Можеби се удавил во Црна и не можеше да го извади. Co тие мисли се дигна кон татка си, го фати за раменици, го исправи и почна да го тресе: – Камо го Гелета, татко?

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

- Каков лош војник е тој, - рече ефрејтерот, сеќавајќи се на она кога го фати со празна пушка.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Тој е диригент кому му е потребно често да го удира камертонот од нешто и повторно да го наслушне, да го фати тонскиот тек со кој концертот ќе продолжи.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Агентот го фати накадреното галениче за рака и го поведе со себе кон улицата.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Еби го со колот в грклан, И за побратимот Пеце, Убиваше, сега умира и моча под себе, Убавина, ова е убавина, Му го фатив јазикот, помогнете ми да му го извлечам од уста, - но дел од оние што не можеле да се допрат до глекавиот куп месо и крвиште јуреле кон белецот и го заплиснале со секири и го боделе со колови, и тој белец, со богата грива но веќе со неколку црвени риги преку кожата, 'рзнувал и се пропнувал пред безмилоста сѐ додека не ги оставил уздите на жилавата гранка, да ѝ се извлече крвав на одмаздата и да ги остави луѓето со запенети муцки, и тие со една и само своја реченица: Имавме секири, ножеви, колови, сега имаме пушка и јатаган и уште двајца мртовци, Коњот не требеше, животинка е, И коњите не им се поарни, носам јас на грбов стари удари на копита, А мене денес копито ме поткачи по коленово, Можело и погоре, имаш пет деца, Молкни, секирава моја уште е жедна.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Ако се разбудев порано тоа утро во Венеција и ако го фатев првото вапорето, тогаш ѓоа ќе го видев Шекспир како окапува броејќи ги вековите на плоштадот Свети Марко – чекај да намине некој поасолен млетачки трговец, чекај да го отворат кафето Флориан, па чекај уште во него да намине Томас Ман, па заедно да го презираат оној Езра Паунд, ем да го презираат ем да го ценат, и најнакрај на Осја Бродски да му покажат како зиме целиот град може да се обвитка со едно ќебе, иако овој ги прашуваше нешто сосема трето – со кој брод тој, Бродски, може да стаса до островот Сан Микеле, оти беше чул од некој шерет Бродски, дека убавината е најтешка на Сан Микеле, потешка и од дождовите што севезден им ги стежнуваат соништата на стаклодувачите од Мурано.

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

Винстон го фати нежно за надлактицата. рече тој.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Ќе се вгледаше во полицаецот кој влегуваше во каушот, неспокојно ќе бараше нешто во дното на ходникот, ќе ги начулеше ушите да го фати крцкањето на стражарските скорни или тетеравењето на нозе, одвикнати да одат.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Имаше еден што возеше на релацијата Алма Ата — Фрунзе, а никако да го фатам.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Ами ако друзи ви го фатат местото? Па и да останевме сами, нели сме тука зајно во во пален град?

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Само еднаш го фатив на дело.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Но, тогаш, пред него искокнал средовечен човек, го фатил за гушата и почнал да му ги пребарува џебовите. Му барал пари.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Спие на улица!“, другото - вешт крадец, кого можат да го фатат или барем да го гонат како малолетен криминалец што неизбежно може да подлегне на законите, измислени, сѐ едно, за возрасните престапници.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Па иди друг, со убаво да го фати: - Немој така, бре, Вендија...

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Преку пантолони ми го фати како кога докторката ќе ја фати пумпата од апаратот за мерење притисок, ме стегна неколку пати како да сум некоја молзница и мене толку ми требаше – почувствував како малаксувам од изџвркување.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Таа рече нешто како дека треба да го фати подземниот воз и стана.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Денко Самоников, за чие присуство наеднаш станав свесен, со очигледна вознемиреност се обиде да го фати погледот на Јана а таа тоа не го забележуваше; Јана по сè изгледа, беше зафатена со оценката на моето понатамошно однесување.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Но затоа пак него го фатија Шаќировци и Ѓуровци во Рапешко и место да го стрелаат или колат, му ја столчија главата со камен — како на змија осојница.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Едниот од нив толку изгуби трпение што зачекори пообрзо, го фати Шишмана за рамето.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Тој, уште свртен со грб за таа да се пресоблече и уште непокриен како гол полжав, Горда ги покри двајцата и го фати одзади - рацете со рацете, нозете со нозете и му задува во вратот со врел здив на заздишан немирник.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Бикот подзастана, затресе со главата од која шуркаше крвта и во бег го фати косиот пат кон реката, кон спилите од задната страна на Калето.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Робинзон Крусо го подготви ганот и лидерот нивни го зеде на нишан беше беспрекорен го погоди гадот го застрела в глава од земја го збриша Пијаните свињи тргнаа кон нас а јас ги чекав со буздоган в рака едното копиле веднаш го познав го фатив за костум му истегнав јака

„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)

Детето се собра малку кога го фати за главчето, но се испули во Турчинот и му го виде насмеаното лице, па се поослободи и промрморе: – Ангеле. – Ах, така!

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Чекаше трпеливо, со надеж дека ќе го фати крадецот.

„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)

Не престана да покажува дека човеков што дојде е од особен интерес за него поради што на гостинот му стана малку неудобно: сега се плашеше дека кучето демне молкома да го фати за нога, а не се осмелуваше тоа да го покаже.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Кога ги осети рамењата надвор, го фати слободниот крај од појасот во рацете и итро како мачка почна да се спушта надолу по ѕидот.

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

На другиот ден, кога Мацко пак од никого не доби јадење, го молеше Ловџија да одат да ловат глувци, ветувајќи дека сега ќе биде повнимателен и ќе го фати глушецот.

„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)

Братучед ми Мурад трчајќи доаѓаше по патот. – Не се грижам за тебе, – викаше тој. – Мораме да го фатиме коњот.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Бојана уплашено се обѕрна лево – десно, подголтна, го фати за рака и го поведе надвор од балската сала.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

А јас за тебе се тепав, го фатив она апашче, што те месело и...

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Реагира како да го фатила струја. Го лиже прстот. Пауза.)

„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)

Дали подоцна го фатила болеста, или не е со истата болест?

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

А кога и тоа ќе излезело од гробчето, Трајана ќе го фатела за раче и ќе го поведела прудолу по падините на Горник за заедно да пијат вода од Виданови Извори.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Тој излезе од дворот и го фати патот што водеше кон снежните ридишта угоре од селото.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

- Сите, ефенди, - рече Бошко и, сигурен дека за Мирчета сиромавиот не ќе се лути и ако му каже, додаде: - само еден, ама толку е сиромав, што пес нема каде да го фати!

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Бојан се наведна. Со едната рака го фати ножето од девојчето, со другата цврсто се зачепи за дрвениот раб од стубелот.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Но при тоа свежите траги за случувањата ни се нарушени во паметењето, и бараме помош од други луѓе, записи, артехакти или било што друго, ако воопшто некој успеал да го фати моментот во лет, зашто движењето и настаните бргу се случуваат, многубројни се и се прикриени од нашето полизаспано око.

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Мошне сум радосен!

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Но рачката не го тресна по глава: некој го фати полјакот за рака и не му даде пак да замавне.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Се остави да го фатат и да го доведат овде за потсмев и забава.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Тие што се обиделе да го фатат, постапиле благоразумно и се засолнине зад еден каменен ѕид.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

На, гледај...“ ги вади од долапот и ги фрла пред неа; прва фотографија: Профим со жена си Профимица; таа е со испупчен мев, трудна; крај нив се сите четири ќерки: Царјанка, Девица, Венера, Андромеда; облечени која како се нашла во моментот кога сликарот дошол; зад нив: плот со оретчени плотици на кои стојат наврени празни грнчиња, стомни, чупки; дрво што се превиткало и со едниот дел влегло во фотографијата; Профим со поднакривена шубара и исшилени мустаќи подвиткани нагоре; едната рака ја држи префрлена на рамото од Профимица, а со палецот од другата рака притиска на малото џепче од копоранот; Профимица е забрадена со шамија тргната над очите, како да се затскрива од сонцето или како да се срами; втора фотографија: Профим и Профимица, сами; Профимица е со доста потпорастен мев; фотографијата е направена одблизу како за на ѕид или надгробна плоча; жена му ги држи рацете скрстени на мевот, а тој ја држи под рака; зад нив се наѕира вратата на чија клучалка висат потки од дрен и кукурек и дел од детската глава нацртана со креда на вратата и чијашто уста е развлечена во смеење; трета фотографија: пак сите заедно, но сега Профимица ја држи во рацете долгоочекуваната принова на куќата - бепчето Скрче; се гледа: фотографот имал голема мака додека успеал да го фати овој момент кога бепчето ги отворило очите, при што насмевката на Профим, од долго местење и стоење, останала како сиросана, како скаменета; девојчињата од пресилно блескање на сонцето, замижале и изгледаат како да спијат! четврта фотографија: Скрче качен на коњ.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Можеби и ти мислиш дека најмногу ми прилега да скитам по Прењес, по оваа калдрма, или лудница?

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

- скокна чичко Лозан и го фати за рамо.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

- Клај му ги во ладна вода прстите, вели Мисајле Ковачот, оти ќе го фати подноктица.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Тогаш таа го стави платното во бакамот и го држеше потопен сѐ додека жолтата боја не го фати платното.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

Мачорот Ловџија не знаеше дали да се лути или да се смее, но брзо го фати глушецот и слатко си го изеде пред вчудовидениот мачор граѓанин.

„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)

Никогаш не застануваше, ниту се обѕрнуваше за да види што се случило на улицата, без оглед колку многу тоа го привлекуваше вниманието на другите луѓе, а ако понекогаш одненадеж го фатеше пороен дожд, си го продолжуваше патот со рамномерен чекор небаре грее сонце.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Се сеќава, дури го фати за раката, и пред двосмислените погледи на минувачите, го повика на кафе во хотелот „Македонија“.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Одејќи околу трло, го догледала кучка Лиса и му се пуштила молкома, та го фатила за опашка.

„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)

Тука имаше и сач (вршник), неколку бакарни тепсии, тави, ѓумови...

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Не дај боже да му се случи нешто: да го фати пожар или земјотрес, луѓето ќе плачат кога ќе ги гледаат овие слики...“

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Дури и да е осум, во шест треба да си станат ако сакаш да стигнеш да го фатиш авионот.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Бегаше почесто в град, купуваше пијалоци сѐ додека не го фати маларијата; идеше лекар од компанијата, го лечеше, но ништо не помагаше; Анастас сѐ повеќе и повеќе пропаѓаше...

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

„Трчи Митре по зајакот што избега. Ако го фатиш твој е!“

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Се сеќавам и на престојот во куќата под Сина Скала што се спомнува во истрагата.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Тогаш Едо просто прескокна до него, го фати за јаката од кошулата и палтото за десното рамено и го извлече од столот.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Славчо се наведна да го фати. Зракот се лизна и отскокна подалеку од него.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

Змејко скокна од скелето и го фати коларот за вратот: „Каде“?

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Полека, за да не го исплаши, нежно го фати и го стави нa широко отворената дланка.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Од црквеното кале го дочека Расимчауш со педесет мамзери, а Толе го фати калето од Врвцовци и ја заврза борбата.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Ја префати самоделската дренова патерица под левата мишка, а со десната го фати резето повлекувајќи ја полата од портата сè додека клепашката над вратата не клепна и тогаш таа го стави резето.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Вие мислат, кројат како да го фатат, а он си отиде сиромавиот.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Под тремчето седеа тројцата луѓе како што ги остави дедот Волче, но кога видоа дека преку двор идат три четворица тие станаа од столчињата и едниот тргна преку двор кон овие што идеа, а двајцата го фатија ќошот од Волчевата куќа.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Кога видело Велко оти стоел Силјан на тоа место, пошол да си го земе стапчето и го грабнал штркот преку половина со обете раце и свикал по мајка си: „Мајко, мајко го фатив штркот.“

„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)

Кого го удриле, кого за гуша го фатиле овие бели рачиња, та да тргаш мака за татко ти во туѓина?

„Печалбари“ од Антон Панов (1936)

Столбот молчеше, пресметнуваше. Потоа му се доближи полека и го фати под рака.

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

Понекогаш, ноќта ќе го фати на патот.

„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)

Ни беше многу интересно и попладнето одеднаш ни помина.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Дочекана од бусија, шумската кралица се лизна по стрмната, трошна земја и падна настрана, клештејќи ги забите во залудното обидување да го фати песот за грло.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Пред олтарот запаливме свеќи за душите на тие кои чуваат стража на Бигла и го фативме патот за Преспа.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Домаќинот го фати Гоцета за рака и го одведе дома, во една гостинска одаја.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Знае дедо Петре според Евангелиските писанија што се случило и со Петар, и со сите Христови ученици, и со предавството на Јуда - за триесет сребреници бакнувајќи го Христа го посочил на војниците фарисејски - па да го фатат, да го врзат, да го водат на суд...

„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)

Се облекувам додека Моне спокојно дише во својот кревет, потоа се стрчувам да го фатам трамвајот „двојка“ што оди до Железничката, се симнувам пред станицата, купувам осминка со сирење и јогурт во син тетрапак од дрвената бурекџилница и со полни раце се упатувам кон првиот десен перон.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

„Не мора да брзам, ќе ги соберам кога ќе се вратам“. - си помисли Јана и со малото ранче на грбот го фати патот кон најомиленото место, јодната бања во Бечеј.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Во романите на Нил Бартлет Готов да го фати ако падне (Ready to Catch Him Should He Fall, 1991) и г. Клајв и г. Пејџ (1996) се замислува како би изгледале геј-соодветниците на хетеросексуалните додоворувања, романса, брак, сопружништво, семејство, акумулација и пренос на имот, наследување и репродукција; тие романи одново упатуваат, во смисла на средишните поими и преокупации, на веќе постојните хетеросексуални општествени и културни институции.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Толе Паша собират селаните да бркат нас од уќуматот и кашлата, а ти мене маслосуваш и тураш вода под рогузина. Му се наднесе над лицето, го фати за раменици и му се заѕури во очите.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Ласте го фати под рака Гошета, го повлече надвор од аптеката, направи еден чекор на лево, пред излогот и, покажувајќи на асортиманот со широко раширени раце, речиси му шепна: “Шо ги ебам.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Кученцата со црвени панделки се задолжителни – да подлајуваат во себе додека дамите во црвени чевлички да го фатат ритамот на промените.

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

И виде како таа само ги погледна ќерките и нежно го фати својот сопруг под мишка, поведувајќи го.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Не знаеше што да чини кога човекот го фати детето за рака и појде кон вратата, со бавни чекори.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Брат ми Трпче многу ме лутеше поради тоа што како чичка ми се лепеше секаде каде што ќе тргнев да одам, ама овој пат дури и за рака го фатив.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

Ја наметна секирата преку левата рака, го фати со десната јаженцето и појде.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Не знаеше кој пат да го фати, какви зборови да искаже за да ги пренесе своите добри намери, својата во мисија да ги спаси книгите од уништување, а не да го забрза нивното преземање...

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Ама коњот му го фатиле за узда.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

И Селман брадатиот, татко му кому му пратил поздрав, без веќе да жали, бидејки за крвта на брата си беше го фатил, — глава му одзел на Али.

„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)

- Каде одиш - му свика пак и го фати за раката.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Кој мариовец носи волкава брада? — и му се обрна на Тодора.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Алах и така на сите ќе ни го фати крајот, така вели праведниот”.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Направи два побрзи чекори и го фати Шишмана за ременот.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Сакам по секако да го фатам, да го добавам.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Истурка неколку души и се изгуби по битолското џаде, а кајмакамот и бимбашијата останаа да се ѕверат по него.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Бојана ги извади штиклите и го фати Александар за рака. - Трчај!

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Стариот поп Васил, му пријде со растреперен чекор, со коскените раце го фати за рамо и со скршен глас му рече: - Држи се брате и синко Ѓорѓи... - попот не се доискажа.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

А народот се раштркал и се распрснал, не знае кој пат да го фати.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Го фати чадот од огнот, очите му просолзија и се закашла, но се направи сега љубезен. Иде по нарочна работа.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Фати ја работата со добро, прибери некој и друг селанец да ти помогнат, да го предадат, оти ако го кријат тие, никогаш не ќе го фатиш или убиеш.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Чанга се накостреши од овие зборови. Сакаше да го фати за гуша градоначалникот, но се смири.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Тој знае каде што се наоѓа во темнината, секој предмет може да го фати со непогрешлива сигурност таму каде што си стои.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Потрчувам да го фатам зелениот човек што трепка на раскрсницата.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Си отиде во Америка. Ме остави со синот Ристо.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

- Колку пати сме му влегле, ние од полицијата, на трагата, а никако да го фатиме.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Може пак да го фатила имелата, епилепсијата?

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Се прашуваше дали го фатиле и г. Черингтон. Се прашуваше што ли сторија со жената во дворот.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Бојан се наведна, го фати внимателно јагнето за задните нозе и го поткрена: - Женско е, - рече. - Ќе го викам Снежанка.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Можеби ако се качеше на малото чардаче пред плевната и ако ѕиркаше кон коријата, ќе видеше нешто, ќе видеше десетина рала вжарени очи, но сепак, среќа негова што го фати страв, па не се решаваше да се оддалечи, среќа негова што не ги виде, инаку можеше сосем да му се потчини на стравот, па да изгуби моќ, за здраво размислување.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Отиде времето си го фати патот, бројот на секундите никој неможе да го запре, врви, врви...

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Читајќи го Вител во Витлеем, таа моја наклоност и симпатија станаа уште поинтензивни зашто ја запознавав онаа другата која во својата обилна наративна игривост се откриваше како раскажувач што умее да го поттикне, да го фати за опаш, да го насмее, и тоа повторно и повторно, читателот.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

- Измислува, рекол изѕемнато Цене Папчев; непреспаната ноќ оставила под неговите очи дамки на своја темна крв. - Подмолно сака да нѐ трогне со лаги бутмишов.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Нешто смирувачки го нишаше, и зад тој крај гледаше и други краишта.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Личноста за која е корпата, треба веднаш да потрча и да го фати оној кој ја оставил и тогаш разменуваат бакнеж.“

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

По некое време, додека Ване седеше на испразнетиот акумулатор чекајќи дали по задникот ќе го фати струја, Геро среде вода се исправи како апостол: во рацете држеше риба, голема колку неговиот чепорок, но доволна да ја измезети целата екипа.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Се плашев убавиот распеан Сократ да не го фатила лисица. 9.

„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)

Според тој план Бахтијаровиот одред ќе ја опсади чуката од југ и запад, а тој на бимбашијата, од илјада војници, ќе ја опсади од север и исток и така, заградена од сите четири страни, ќе се нападне на знак од Бахтијара.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Стевка дотрча и го фати Трајче за рака.

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Кој пат да го фатам, господе?

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Решија, одејќи по брегот на блатото, да изнајдат газило и да прејдат на другата страна; најпрвин, ако стигнат, да ги уловат коњите, потоа да бараат, да го пребараат сето поле и да го фатат жив Владимира.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Ако се вели - лебами, лебами ти велам, на нејзината уста како да си го гледав животот, целиот свој живот и она што е секогаш до нас, а не можеме да го фатиме...

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Нивниот број не се совпаѓаше со бројот на машките, недостасуваше уште една. Томо го фати аголот.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Но еден ден Србин го фати Шишмана за ракав и го тргна кон себе на спротивната страна.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

„Знаеш што ми рече најстариот син ова попладне?“ - го фати рабинот својот пријател за раката: „Бевме во синагогата да ги скриеме реликвиите, а тој е веќе доволно возрасен за да ги споделува проблемите со нас.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Марија го фати лекарот за рацете.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Коле извади една плаката, што ја имаше стуткано в џеб и ја прочита: „Соопштение, Секој што ќе го фати жив или мртов Секула Секулов ќе биде награден со 1.000 марки, а неговата куќа засекогаш ќе биде земена под заштита на власта.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

— Пукна ѓаволот, — си рече Бисера и го фати под мишка, го заведе дома, му даде столче, го кладе ѓезвето за кафе и седнаа да се разговараат како родители и чедо по две три години.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

А кога некогаш ќе го откриеше кучето по миризбата што го носеа со себе, тогаш тој се преправаше дека заспал или дека го фатиле силни грчеви во стомакот или го исчашил глуждот од ногата и не можел да оди.

„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)

Шлас!

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Да видиме кој ќе го фати!

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

Маркос се доближи, се загледа во неговите малечки очи, го фати за офицерскиот појас и со развлечен и возбуден глас го праша: - Готов ли си да го образложиш планот и да го убедиш Захаријадис и неговите генерали - пријатели?

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

„... Седнав јас во тој автобусот да одам прво до Велес, а после во Велес да го фатам камионот од Битола со боровинки да ме однесе до Врање.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Кадијата чкртна со забите и му се заколна во големиот Алах дека ако го фати навистина ќе го дере и пече...

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Кадијата ја вртеше главата зачудено и се надеваше времето нешто да измени кај Анѓа, но еве го фати петнаесет месеци, ни чекор напред не се забележува.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Тогаш тој, везден трчаше за да го фати, да си го врати, Вејкрпа, ветрогон. А трчаше како да носи радосна вест.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

„Сите заминаа таму!“ посочи накај просторот меѓу станбените блокови, го фати за рака, па и тие се стрчаа.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Сиве начека прилика и побегна во темницата и на десетина метра почна силно да вика.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

- Ти, детуле, си сонувало, - рече дедо ми.

„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)

Тогаш тој ќе притрча, ќе го фати и право дома.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

„Ги мириса“, помисли Славчо и потрча да го фати.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

Тоа воопшто не го фатило. Како и да е, беше премногу доцна за враќање.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

6. АКО ТОЈ Е ПОСИЛЕН, ТИ, ПАК, ПОБРЗ БИДИ - тој ако се разлути, го фатат ли тие мајки, ти лимјата фати ја и ѕвездите си ги види, тој жив нека заостане, ти одумри трчајќи...

„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)

Тој стан'л, го фатил и го врзал за едно дрео, шчо било во градината му.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Иако за него се грижеше Митра, баба му, откако се преселија во една од долгите бараки, инаку штали порано, Дончо уште првите денови заталка низ Острово, откри дека ако се оди на онаа страна каде што изгрева сонцето се стигнува до една огромна огромна вода што изгледа како сиво платно на кое не му се гледа ни почеток ни крај ама некој од кај сонцето како да го влечи влечи и се потсетува дека од Митра е предупреден да не се приближува до каналот оти и во плитка вода човек можел да се удави, башка што змија може да ти се замота околу нозете или крастава зелена жаба да ти скокне в уста, ама за оваа огромна вода никој ништо не му рекол и по долгото клечење крај неа заклучи дека ова не треба никому да го кажува, да си ја чува како тајна само негова и тргна по патчето крај неа совладувајќи некои грмушки, некои корења, надолу надолу дури до онде каде што таа голема вода се сретнуваше со една малечка рекичка покриена со врби и кој ти знае уште со какви дрвја, водата од малата рекичка бистра па се гледаше сѐ под неа и сакајќи да помине преку неа за да го следи брегот на големата вода откри дека почна да му се качува до кај колената и се сети на предупредувањето од Митра дека можеби ова е каналот и дека во плитка вода човек може лесно да се удави па се подврати, е, кога веќе го нема човекот што го трга сивото платно, поарно е да го фати ова патче што оди нагоре покрај малата рекичка следен од крекање на жаби и чрчорења на секакви птици горе во дрвјата.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Пајтонџијата го фати за рамо, ама момчето, цврсто држејќи се за наслонот од седиштето, клоцаше и викаше: - Не!

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Господи колкаво рачиште има, ќе си речев! (Сето ова ми се случуваше пред да ги отворам очите и пред да сфатам дека сè уште сум долу во најцрната темница). Бегав, лудо бегав.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

И нејзе ѝ кажувал Велче оти штркот го удрил со стапчето и после го фатил.

„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)

Влезе во келијата како и другпат да ѝ држи епитимија на Смилјанка; таа лежеше гола на постелата; кога ѝ пријде и кога го зеде веленцето да ја покрие, таа се покрена, го фати за рацете за вратот и го повлече кон себе; тој почна да се трга, да се опира, да се исправа, но нејзиното тргање беше посилно и тој клекна на колена крај неа, а потоа се наведна над неа допирајќи ѝ ги градите со брадата; таа од влакната почувствува скокот и возбудливи трпки по кожата и уште посилно го привлече влечејќи му ја главата кон своето лице.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Од каде да сонувам дека наставничката по англиски јазик ќе го фати лексиконот во VIб одделение?

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Јован го фати и дваесетте, та кај Сирмевци се заредија стројници и за давање и за земање.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Дедот поп спремен, со засукани ракави, го распови на масичката малото, ги зеде ножичките, го потстриже, го фати за главче и почна да го брчка во водата што ја донесе Гуца во ѓумот, читајќи си напамет: „Крешчаетсја раба божја . . .“ и се обрна на нунката: „Кажи нунко име“, и причека.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Каде да го фатев дланките ми се лизгаа од леплива пот.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Саве веднаш го сеќава и прави движење со раката да го фати, но оној веќе се иставил.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Кога домаќинот уште еднаш го фати со немирните прсти копчето на неговата кошула, не издржа - околу нив почнаа да трчаат невидливи мачки со кучешки гласови и да се кострешат оџи во чии дворови се кријат митралези.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

А, сепак, тоа е сосема оригинално дело од современата геј-книжевност, чија цел е да вообличи еден конкретно геј-начин на живеење.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

И потоа... мртва тишина. превод: Георги Стојанов фиг. 19.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Офицерот го фати за уво, ја отвори вратата, му удри една клоца и му викна: - Хинаус!** - и го истурка надвор.

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Додо ме праша кој е Пајо.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

СТОЈАН: Нејсе, де... Топол ден, сонцето пече, а Славче, продава кикиритки среде во градот...

„Печалбари“ од Антон Панов (1936)

Спротивно - Арсо ја дигна едната веѓа и го фати шишето за грло пркосно гледајќи рамно во скрвавените очи на противникот.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Јас ќе ти раскажам за нив, за нашите најарни херои кои подлегнаа сега сите под лутите рани: во борба непобедлив широкоградиот Јакуп којшто со подвижност лесна за папукот Карала беше го фатил ко кален на земја беше го треснал.

„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)

Толе му појде на Аќифа, којшто стоеше меѓу жените, и без да проговори ни збор, го фати за затилок од широката флока и го извади од танецот.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Толе се наведе пред него, го фати за големата црна брада и почна да му ја тресе главата.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Бидејќи јас не се осмелував да се поместам, таа го фати со едната рака за ременот околу вратот, и со другата почна да го чеша зад ушите, сѐ така говорејќи му дека бил добар пес, убав пес.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Зборува така Григор, не запира. Сигурно го фатила ракијата и сака сѐ да каже.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Све над 20 е веќе бајато. - Над 20 се више тешки ороспии. - Тоа до 20 шо ќе го фатам, тоа е сигурно.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Жртвата се заниша и замавта со рацете но не падна; се подвитка и се обиде да го фати напаѓачот за коси.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Не се задржуваат. Брзаат да излезат на рамнината во Раби и од таму да го фатат Пероо, теснецот меѓу двете езера и на овој начин на единиците кои се повлекуваат од Бела Вода и Бигла да им го затворат патот кон Албанија.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

- Не знам, дали стасавме на време да му се обратиме на бога, вели поп Танаско, дали го фативме последниот час за молитва, за милост, ама наша света должност е да се молиме и да се молиме. 135

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Еден ден Скрче се налути, го фати за врат и го растресе: „Кажи каде е Девица, идиоте!“

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

АНДРЕЈА: Подготвуваме штрајк. СИМОН: Ќе го фатите господ за брада.

„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)

Од кај можел да знае како го фатиле Турците и кој му ја дал пушката?

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Едно од момчињата што влезе со стариот го фати Сефедина и му го зари ножот во градникот. И овој се оптегна врз подот.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

- А, така ти! - му викна татко му и му се спушти да го фати за раце.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Никогаш не ги забораваше неговите зборови: Потребни ни се луѓе како вас, за да го фатиме вистинскиот чекор со Европа!

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Се врати пак кон Суља и како да се присети нешто, го фати за елек: – Знаеш што, Суљо-ага – му рече и пак се замисли. – Оваа работа не е мала работа.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Него не го фати гранатата, само го ошумоглавила.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

„Се загрижив“ - го фати Нина за рака.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Го фати за кожата од која вратот и му го фрли пред врата на комшијата; му му го фрли ака на комшијата да не може да се посомнева во комшијата кому верата не му дава да има куче.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Таа метла го фати и нашиот Крле.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Не звучеше како да е загрижен и знаев дека ќе го скрие и дека нема да го врати.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Домаќинот како попарен скокна, го отвори прозорецот и погледна надвор.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Таа го фати под рака и ја вовре својата во неговиот џеб, испреплетувајќи си ги прстите со неговите.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Подоцна, кога легнаа, го фати за рачето.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Никој не смееше ни оган да запали таму; само да се зададеше троа чад оттаму, од кај гората, сите поттрчуваа натаму за на самото место да го фатат непослушникот, а вечерта го изнесуваа на срецело и го срамотеа.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Кога ќе го фатеше реумата, по скалите од куќата се качуваше и на нозе и на раце, та кога ќе го видеше жена му од Мил, ќе речеше: - Сигурно господ не му ја зема душата сѐ додека не го престори во куче како што му го направил на светецот Кристофор за да го казни за гревовите...

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

А Баге, пак, сиот во модрици, од глава до петици, небаре паберка од модар патлиџан што го фатила зимска слана, така што кога го исправаа на нозе чувствуваше болка по сета снага, почнувајќи од табаните, натечени како ленени снопови во застоена локва, па до темето каде што во некој агол од малиот мозок уште му догоруваше кандилцето на свеста.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

По долги и упорни бркања го фатија Џеки и старешината Раде нареди да се ликвидира.

„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)

Неговите деца, не верувајќи си на ушите, веднаш дотрчаа и радосно се развревија, иако со страв се обидуваа да го фатат мајмунчето.

„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)

Беше сигурна дека го фати во лага.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

- дрско повторуваше Паша Емиљевич.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

— Готов ли е твојот, побратиме. — го праша Јован Толета кога пристигна до него и го фати едниот коњ за узда.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Официјалната култура и политика никогаш не можат да го фатат во комплексноста на подземниот лавиринт каде андерграунд уметникот фантастично се снаоѓа.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Веднати, тие се губеа во високо нараснатото жито и само одвреме-навреме по некој ќе се исправеше колку да излезе од заветот, каде што беше пеколно горешто, и да го фати малаксаното ветре.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Каде го фатив? Кај Мими Бошковиќева. Не ја знаете? Па вие ништо не знаете.

„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)

Ристо мој и уште некои други рекоа: - Ако оваа држава е држава на сите и ако сите се рамни, тогаш нека ги казни арамиите и сите што пљачкосуваат.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Пере слезе в град да се крие и да работи на подигање духот кај старите работници, а Ѓорче намисли да отиде во Битола.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

О'Брајан го фати шишето за вратот и ги наполни чашите со некаква темно-црвена течност.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Можеби дури и не знаеше дека може да се живее поинаку или дека, ако се живее поинаку, помалку би се чувствувала тежината на чемреењето и тагата.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Следниот ден, пред бели зори, дојде трет. Го фатија, го заѕидаа.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Му требаше само чекор, пресуден чекор, да купи коза, па да го фати чекорот на нивниот марш.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Неговиот вкус, егзотичен како кисело-слаткаст кинески специјалитет, ја заплисна уште тогаш, кога го фати ритамот на неговото срце.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Толе пак почна да крои планови кого да го фати за да се најде во работа.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Бродвејскиот мјузикл, така, ги научил своите протогеј-зналци дека нивната восприемчивост за гејството на тој жанр можат да ја изразат само под услов на сопствена изолираност и скришност. [Ниедно момче] никогаш не било толку надвладеано од својата страст [кон бродвејскиот мјузикл] за да заборави да води сметка за тајноста во која уживало во него, а ако и заборавело, ако некогаш... нешто, ете, случајно доволно му го одвлекло вниманието, па да заборавело да ги превлече завесите пред својот настап [односно кога пеело и танцувало на албумите од првата бродвејска постава], поради што другите маалски момчиња успеале да го фатат на дело како сочувствително трепери со нумерите што ниту тоа ниту тие никогаш не ги гледале, бргу сфатило – и тоа предоцна – дека чувството на срам му било дадено, како и нагонот за повраќање во грлото, да му биде опомена да се варди од општественото понижување што, сигурно, ќе настапи ако некогаш му падне на памет да биде толку шашлив оптимист, што да го пренебрегне. (11) ‌Практиката да се слуша и да се пее во придружба на снимки од бродвејски мјузикли ги научила оние што уживале во тоа една претпазлива поука за срамот, всадувајќи им свест за невозможноста геј-желбата и геј-чувството некогаш да се преведат во јавен израз и во општествено одржлива стварност – како и изострено сознание за опасноста што ја повлекува и самиот обид да се стори тоа.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Сигурен дека кучето не може да излезе надвор, Бошко го фати клепалото на вратничето и затропа.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Некој до ибн Пајко рече притулено: „Не плаши се, ибн Пајко!“ И го фати пријателски за лакотот.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Мајка, како што велеше, бргу го фати редот на куќата, која имаше приземје и два ката, со авлија која завршуваше во убаво средена градина, со летна кујна.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Онисифор Проказник: „Што да сторам?“ „Поведи нѐ“ рече Борис Калпак.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

9. КИНИСАЛО МОРЕТО В РЕКА ДА СЕ ДАВИ - така е штом светот вртоглавица го фати, изместени вредностите и смешни ги прави и на жалните комендии им отвора врати...

„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)

Распнат, помеѓу немоќта да го фати сопствениот бик, немоќта да дојде до дијамантот, лутината го раскинуваше, го дробеше, го черечеше на сите парчиња.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Таа строго го погледна, го фати за нависнатиот подбрадок и, цедејќи го секој збор, го затресе: - Војската си ми ја оставил гладна!

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

И тотаму тогаш мајка и на Нешка се стори пред него и го откина од овие две разбеснети страчки, ги напади далеку, а страчето што беше го фатил му го врза за нога со едно сиџимче.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Само кога ми кажа некако ме фати смеа, па го подбуцнував велејќи му дека го фатиле моите клетви.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Тогаш Рашела го фати намигањето на моите постари браќа, што мајка ми, и самата во тој миг влегувајќи во кујната остро го пресече, подавајќи ѝ го на Рашела лонецот за млеко, и растерувајќи ги нив по нивните соби, испраќајќи ги со викање дека по цел ден се излежуваат и дека дома ништо не помагаат.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

И тие не знаат кој ред да го фатат.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Како да не можеше да го фати нејзиното траење, иако траењето на таа музика него го имаше обземено и го држеше во својата моќ.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

20 КУЛТУРА НАСПРОТИ ПОТКУЛТУРА Геј-културата може да се однесува на нови книжевни дела, филмови, музика, уметност, драми, танци и изведби чии творци се геј-луѓе и кои се осврнуваат на настраното искуство.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

- Само гледај патем да не ти го фатат писмото! - го опомена Планински.

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

— Ќе гориме вас живи, жими вера, ако не теслимите, — пак се провикна кајмакамот и му ги преведе на турски своите зборови на бимбашијата.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Ниту сонце да ти го фати платното.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

Пред да се разделиме, синко, би сакал да ти речам дека кој пат ќе го фатиш најмногу зависи од самиот тебе, што ти е на срце, што ти е скриено длабоко во твојата душа: да останеш и да ги завршиш правните студии или да се вратиш кај твоето семејство на Балканот?

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Двајца крупни стражари се обидоа да го фатат за раце.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Го позастана малку коњот и виде дека Трајко ги задржа Турците, му ја пушти уздата и го потера полека нагоре, дочекувајќи ги другарите по него, и како секогаш што правеше, си ја викна својата мила песна: Не плачи, мајко, не жалај, мори, Оти ќе станам ајдутин...

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Однеси го оттука и татко ти”. Рашела разбра и се сврте кон татко ми, го фати под рака и го тргна од неговата длабока замисленост.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Билјана не рече ништо. Се доближи до детенцето, извади од џеб шамивче, му ги избриша солзите, ги избриша и под носето, го фати за раче и праша: - Како се викаш, мило?

„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)

Тој ги забрза чекорите и, кога го стигна, го фати Даниел за рака.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Е чекај, ќе видиме дали ќе го фати.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

АРСО: Е, зошто да пиеш толку?

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

Но сепак, тамам да го фати срдешница, го спроведе решението пред да се определи за него; низ самиот себе, оти немаше друг, а не пак трет.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Трајко ги нарами двете пушки — неговата мартинка и маузерката, лаласките со фишеците, та уште со време го фати Смечот.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Методија попусто пушташе раце да го фати за оглавот, да го задржи.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Куршумите просвиреа над главите на Шаќира и Јована и удрија во ѕидот во одајата, а тие што не погодија во прозорецот удрија во болмето под него и околу него, и од секој куршум се отвори по една дупка колку човешка глава да се протне.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

И да успее некој да се извлече од јамава, гардистите на Мортенија ќе го фатат.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Тие на долго и широко расправаат со речникот на кец и двојка и како само за една утакмица ги заебал некој второлигашки анонимус со кој доколку го фателе ќе затнеле некоја од дупките во семејниот буџет или би ги лупнале истите пари на сингл па би ќариле дупло кеш со што би избуткале уште некој месец.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Ако го оставам сам уште некое време и да го фати пак паника?... ќе направи дополнителни будалштини... ќе ја запали целата спална.. Ебате беља!...

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Кајмакамот, муљазимот и бимбашијата долго го коментираа случајот со конзулот и се чудеа откаде никна тој човек уште в зори, кој можеше да го извести и најпосле се загрижија од мислата: „аџаба навистина италијанскиот конзул беше тој господин?

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Цивилот го фати сега со арно и почна да му вели: - Слушај, тврдоглаво и будало дете!

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Се уривале еден со друг, никогаш позли, со груби гласишта слеани во една невозможна, збревтава и скоро бесмислена реченица: За душа на Јане Крстин, в око, рамно в око со тој нож.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Може и обратно, се разбира – секоја умирачка во Венеција да се смета за нов почеток.

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

Диво ги покажа нерамните заби - овој, Кузман - и го пречека, го фати.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Посака да го фати Томо под едната, а Виктор под другата рака и на сите вистината да им ја плесне в очи.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Да оди Стојан да ја бара, си помислуваа Трајко и Велика, но веднаш се сретнуваа со мислата дека и него можат да го фатат и да го пленат, та и таа болка им се чинеше не помала од онаа за Анѓа, Ангелета и Јована.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Бргу научив и да се справувам со маглата: отпрво се тресев како крадец пред да го фатат а отпосле разбрав дека од страв пијам многу оражада и севезден мочам.

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

Во миговите додека ѝ честитаа за наградата, Рада само со крајот на окото успеа да го фати профилот на господинот што седеше до младата дама. Профилот и ништо друго.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Посакуваше така смирена да поседи колку што може подолго, но здогледа некое делче од некое суво планинско цвеќе на футата и со прстот и показалецот внимателно го фати и го фрли онака во тревата.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

- Пеер слушна ли за Џони? - Шо бе? - Го фатиле вчера алфи со 2 шибици у него. - Наебал до даска пеер.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Некои жени плачеа, а Змејко гледаше во лицата на сите луѓе и во она што стоеше на секое од тие лица, сѐ додека не го изнајде онојго, стоеше веднаш до него, до нивното другарче со барјачето и едвај ја потискаше во себе желбата да му рече нешто, барем да го фати за мишката и двајцата да помолчат, сѐ додека не откри како едната негова рака се оддели од рачката на барјачето и заграба во синијата, што ја подаваа пред лицата на луѓето, а внатре беше пченица со разнобоен шеќер.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Потоа му се доблжи и неочекувано брзо го фати за уво.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

- Ќе го фатиме! - викаше возбуден тој.

„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)

- Пушти го, рече зад него Кузман и го фати со двете раце за маслената јака од капутот.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Додека сите ние растанувавме водата на огнот се дотоплуваше и мајка ми им принесе алишта за облекување на дедо ми и татко ми, а потоа ни ги стави нашите алишта на постелата и го фати за мишки Трпчета да го облекува додека тој преташе.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

— Теслим вие, бре ќерата, ако сакате да не печиме живи! — се слушна одговорот од Расима со уште посилен глас кон аскерот: — Атеш, чуџуклар, атеш! )

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

лебот во водата и ќе го вртиме со устата за да можеш да го поттурниш со јазикот и одиме така - клан, клун, клан, клун, и душата си ја стегаме во носот, тука ти се дели од телото, тука ти се враќа назад, оти лепчето ти тежи ко плитар во мевот, а водата шмркни ја и измочај ја, во едно ќоше, наалкавме една цепнатинка во ќошето и - тука за да не смрди многу во вагонот, ама пак остануваше по нешто за да смрди, да те штипе за ноздринки и за очи и така преткаме ко глувци во сламата, се чешаме од болвите, ебати печалбата наша, ми жеже, вели Стеван Докуз, овдека вака, под гушата, и бара вода, ја тркала кофата, клоца низ вагонот, па ќе го удри некого, а ние ќе го фатиме Стевана в гуша, ќе се давиме, ќе го седнуваме,

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

За миг тој го фати О'Брајановиот поглед. О'Брајан беше станал.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Тогаш сите му поверуваа и се стаписаа, а војниците и полицајците се втурнаа на него, за да го фатат и да го врзат, но Димко, и ако беше дечоан, беше истеран на татка си, јак, висок и малку згрбавен, се разврти со стапот и неколкумина од нив зеде по глава.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Дознавајќи за тоа, жандармите влегле во станот, го фатиле бегалецот, во приземјето го убиле и потоа на улицата го изрешетале со пушки и револвери.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Чинот го завршив откако испив еден џин и го фатив патот за да легнам порано, зошто сонот ме лечеше секогаш кога бев осамена.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Луѓето што трчаат кон него за да го фатат, уште повеќе го избезумуваат.

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

И јурнаа тие скопувачите мои по него да го фатат и да го скопат за да му се затрие семето ама не знам дали го фатија или не.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Никој ништо не им кажа, никој не им дојде, пријателски и мислителски да ги измери со очи: не изеле толку фурни леб за да го фатат бегалецот со обетка на уво.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Се погодило, велеше дедо, мајорот пезевенк да ти го фатил дедо со некоја негова љубовница муабет да си прави и за малку што офицерот не го скопил...

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Братучедите имаа намислено како знаат да минат низ Брезница. Затоа го фатија патот кон Брезница.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Даме го фати Гоцета за рака, влегоа во одајата, клучот скрцна и тие се заклучија... - Тоа е поштата! - тивко шепна Даме.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Пријателот го фати за рака и тие двајцата отидоа зад куќата.

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

Кај Англичаните нема жива душа: и тие го фатиле патот под нозе.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Поп Петко се поисплаши кога го виде толку црвен, го фати за рака и за глава, го праша да не го боли нешто, и откако виде оти ништо не му е, со чудење го праша: — Ами оти толку рано ќе си легниш, Крле?

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Сето тоа го правеа божем за да го фатат убиецот, кој всушност не постоеше, зашто Пената не беше убиен, си умрел сам, му пукнал дувот, а во стварноста тоа им беше начин да ги натераат жителите на Потковицата да влезат во колектив.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

И ја плати сметката, видливо додавајќи убав бакшиш, а потоа со едната рака го фати кесето со кафе а со другата шишето коњак и, туркајќи ги кон неа, насмевнато ѝ рече: „Ова е за вас.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

И како групна слика се непријатни: како да чекаат кој ќе го фати крстот штом попот го фрли.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

И кога потерата дојде, Толевци ја видоа, и колку души се, и кој се со нив од селаните, но Толе не сакаше да ја нападне и да пролева невина крв. Co еден збор, тој не ги мразеше бедните војници, кои и сами стенкаа под железната дисциплина по десет петнаесет години во султанската армија.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Бојана го фати за рака и се закикоти.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Да имав тепсија ќе го фатев.

„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)

Таа испружи здрава рака, го фати за рамо и го стресе. Викна.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Како божем побрзал да го фати авионот за Холандија.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

15. Колку и да се склукаш со историја Не можеш да избегаш од сегашноста Беше рекол некој умен И јас му верувам Оти на своја кожа знам Дека колку и да се клукам со еукалиптус Не можам да избегам од соништата А сегашноста се полни со стари соништа Ѓоа надградени и надополнети И по секоја преродба се прогласува нова преродба Во долината на среќно преродените Никнуваат нови цркви и џамии Со ниет да бидат уште постари од најстарите На сека ритка никнуваат и големи крстови Колку крстови толку неразгатнати крстосници Никнуваат богами и нови затвори За затвореници колај работа ќе се најдат и фазла При толку бујна стварност Поетите цапаат во Петреви Вирови Колку поети толку друштва на мртви поети Сега секоја суша вели дека животот е некаде другаде Што впрочем се гледа и од брановите нови доселеници Макар што во последно време другаде не им е Австралија ами Италија Каде што се преселуваат цели села од долината на Радика И таму си формираат нови населби со роднокрајните имиња Сега засега не се чуло ни разбрало Како стојат таму со цркви џамии и настава по веронаука Но мене ме загрижува тоа што ако тој пат го фатат иселениците Нема да има кој да се доселува во Австралија А без новите доселенички приказни од Цапари Животот тука би бил ептен здодевен Како што е здодевно тука летно време Кога децата на доселениците одат во стар крај Да научат троа од мајчиниот јазик А како бонус им доаѓа што ќе научат Како се поставуваат светски рекорди во брзо донесување закони А тоа воопшто не е како олимписка трка во брзо одење Зашто таму каде што има брзо ломотење нема брзо одење

„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)

Оној што ќе се обиде, ќе го фатиме лесно.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Го бараа под дрво и камен, да го фатат или да го убијат...

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Вера тогаш се премести, клекна пред него така што пак можеше да го фати за рамена.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Не водеше сметка дека ноќта може да го фати предвреме и дека не си зел со себе ни барем мало ложниче од козина.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Беше сосем можно патролите да го фатат на излегување: што се однесува до тоа, тие можеби веќе чекаат пред вратата.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

На разделбата, погледот на Рада го фати падот на ѕвездата што умира.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Неудрените и лесно удрени нададоа да бегаат надолу еден преку друг да го фатат мостот и да преминат отаде река.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

„Кај можеш крајот да им го фатиш“, рече пак.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Тргна кон него со омраза, но, којзнае од каде, како кол се испречи меѓу нив гавазот Акиф и го фати за ќурдија.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Но, јас сепак ќе го фатам.

„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)

- Застани, застани, Нумо, - брзо прозборе Коста и го фати за рака. – Застани и послушај...

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Во тоа време Андон го фати Мицето и го изведе низ врата.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

И веднаш потоа целата просторија го фати ритамот на таа усвитена врвца на пилата, на нејзината судреност со дебелата сурова дрвена маса, понесувајќи го во него и последното зрнце пилотина, запнато за пајаџинките во горните ќошеви.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

- Навистина не сум во состојба да сфатам - реков - каков непријатен проблем открива или може да создаде појавата на една девојка в бело во претсобјето на еден старец кој веќе го фатил патот на заминувањето.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Полицијата никогаш не го фати и не го затвори С, но доволна казна беше тоа што во снежните зимски денови повеќе не си дозволуваше да мава автомобили.

„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)

Да се однесе главата кај трупот! — намуртено нареди бимбашијата и се распраша колку души паднаа; има ли паднато некој од аскерите, куртули ли некој од комитите...

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

ОСМАК ГЛАВА Другош пак, кога небото било отворено, некој си изваил глаата низ пенџерата, за да го видит како било отворено.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Го прегрнав. Го фатив околу вратот и го стегнав, од задоволство.

„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)

Момчето ти го фатиле на Кара-камен планина, Дафино вино, еј, црвено вино, еј!...

„Печалбари“ од Антон Панов (1936)

Го најде како го најде, го фати како го фати, го донесе дома со голем џумбус.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Крвта бликна и му го облеа лицето, а Толе збесна. Со еден скок го фати сега за гуша Аќифа, му го откина јатаганот и, дури да посегне Толе и дури да го спречат другите ораџии и сеирџии што се загнаа да го откинуваа, Толе замавна и тилот од Аќифовата глава се оддели од другата половина и Аќиф се испружи на сред чаир.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

И запамти! - таа пак го фати за брада, го растресе, стрвнички му се загледа во малите гурелави свински очи, му се закани со прстот од слободната рака, мавтајќи му пред нос: - Да запамтиш еднаш за секогаш!

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Луѓето се погледнуваат меѓу себе, готови да го фатат излезот.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Мислев да им се јавам на неговите родители, како по обичај да го фатам во лагата, но овој пат не го сторив тоа.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

- Да те чуе татко ми, ужас ќе го фати – ѝ реков.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

- Гори... треска го фати... - таа ја одврза и ја симна од глава црната шамија, ја навлажни со остатокот вода од пагурчето и ја посла врз неговото чело и лице.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Некако стана и го избегна новиот напад. Така успеа отстрана да го начека противникот и да го фати со забите за врат.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Ние пријателски се зазборевме и ниту забележавме кога во канцеларијата влезе човек на средни години, кој го фати младиот господин за рамената и извика на сиот глас: - Така ли вие, ѓаволски мрзливецу, ги подготвувате сметките?

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Бојана го фати Александар за рака.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Одкога ја клоцна главата ѝ се стркала удолу, го фати патот кон долот.

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Ги поведе право кон масата, го фати челното место, постоја малку да ги поподаде рацете покажувајќи им да седнат и си се смести.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Полицијата на мислите сеедно ќе го фати.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Дури и најоригиналните современи геј-писатели си ги осмислуваат делата во однос на главнотековното општество и неговата историја или започнуваат дијалог со примените културни облици.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Поапсивме што поапсивме. (Пауза) Михајло синоќа го фатиле како шета по гробишта.

„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)

Се остави да го фатат. А тоа глупаво држење пред судот? Одрече сѐ, и то што е сосема очигледно и не може да се одрече.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Со десната нога му го изби од рака, го фати за коса и молневито го повлече на страна.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Кога се дигна димот, во дворот лежеше еден од заптиите, а двајца се влечкаа кон ѕитчето за да се префрлат кај здравите пак на своите места и да го фатат метеризот.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Кога се стемни, се провре низ прозорчето од коњушницата и го фати патот за дома. Во селото стаса пред закопот.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

- Го фатиле мистериозниот убиец на добиток во јужните планини – дофрли дедо ми, меѓу два срка кафе, затскриен од раширените листови на утринскиот весник, од чија прва страница доминираше насловот со црвени букви „Иднината е во наградните игри“.

„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)

Младата жена нежно им го предала детето в раце на своите јатрви и го фатила патот под нозе, сама со таблата на глава и со судбината на врат, како осветен медалјон, невидлив за луѓето, на кој само од Господа било испишано со каква смрт ќе умре и на кое место од неговото небо.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

И што имаше по некој каурин, уште рано продаде што продаде, купи што купи и како без глава го напушти пазариштето да не го фати пладнина в град.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Другиот табур на чело со Селима, Фазли и Даута да го фатат мостот на Светецот а да го стегнат обрачот преку Витолишта – Полчишта – Сатока кон селото Градешница и Старавина; а третиот табур нека го поведат Мехмед, Муарем и Фета со своите луѓе преку Скочивир – Будимирци, пак Старавина – Градешница.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Се враќа назад и му веле: - Ја го, нека спие!

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Пијан јазик, што се вели, не можеш да го фатиш ни за глава ни за опашка.

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

Кога шумарот ќе фатеше некого, дрвата му ги растовараше во дворот на Панда, зашто тој беше кмет во селото, а шумарот на дрварот кого што ќе го фатеше ќе му ја земеше секирата.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

— А, така ли е работата? — се провикна искусниот чауш и го фати каленцето крај неговите заптии и издаде заповед.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

На крај го фати за врат еден ‘рмпалија, за да му остане нему што беше од републичко ниво во рацете само кожурецот, а тој да се прпелка како бубалка потаму по затвори, судови и логори.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Како да се работеше за бостан, за зеленчукова градина.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Пандо го фати за рамената и му рече: - Синко, носиш војничка униформа, па затоа не ти личат солзите.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Потоа си го зеде дајрето и го фати директорот под рака.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

- Од говедар до цар - велеше скопскиот паша - ние сите се изморивме, но пак не можеме да го фатиме.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Зајачето е мало плашливо и ако го фати мечката ќе го изеде. Затоа Сашо не сака да биде зајаче.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

Ги снабдоа вепрчани дента со леб и Андон ги испрати по сртот Зелка, Ѓурѓишта, Трибор, Перун, Козјак, Добро Поле, Соколот, го фатија Кајмакчалан и си отидоа на мушата: Леринско, Воденско и Костурско, да се сретнат со Иванов, поп Трајков, Апостола, но без Цилета, бидејќи и тој падна во ова време како Пешковчето на ЛиЃураса.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Ќе го бараш Сетворителот и Седржителот за да му заблагодариш што ти помогнал да изградиш куќа и во куќата Ангелот од Курбиново, и стиховите-пеперуги кои излетуваат од твојата уста и ја осветлуваат шумата од костени, во која пладнуваат елени со златни рогови и со сребрен ѕвон ги веселат темелите на куќата и ги озвучуваат ѕидовите, та кој ќе помине крај неа застанува да се наслуша и подмладен да го фати Патот на Апостолите, пресреќен што се упатил кон Бога, како што си се упатил и ти самиот.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

- Го чув- рече стрико Герман, ја собра влашката шамија што ја имаше спострено на скутот, ја остави штицата до него, стана и му пристапи на сина си Љакето: со левата рака го фати за левото уво, му ја свитка главата така што Љаке го подзаврти десниот образ и тогаш стрико Герман со десната рака му влепи прку образот една, не шлаканица, туку цела тресеница од која на Љакето мора да му засвиреа ушите.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

Но глеј беља: штом се допре до креденецот - стана златен, штом го фати ножот - стана златен, место убавиот мек лебец - во раката држеше голема грутка злато...

„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)

- Ќе го земам јас, - рече и го фати за рака.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Во Палестина, во земјата на предците, во Erecz Israel9. O, Hashano10! Па сепак, Нина знаеше дека отсега натаму татко ѝ ќе бдее, ќе снове низ куќата како првата вечер од заминувањето на децата, дека Моше, веќе, сон нема да го фати.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

— Кој си ти бре, ќерата, шо си се испружил тука како крмнак? — викна Сиве и сакаше да се наведе да го фати за затилок, но во тој момент се исправија пред него Трајко и Толе со навртени пушки во него.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Неочекувано, Србин потрча по него, го фати за ракав.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Јован го фати одредениот камен над пат и го гледа Толета одозгора.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Се поткрена повеќе отколку што треба и го фати куршумот. Го најде.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Митре и Коте го фатиле челното место на огништето и поднавалени на перници пушат; жените нешто си прикажуваат меѓу себе.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

За почеток, јас ќе го збркам глушецот, а ти ќе го фатиш! - строго му рече Ловџија.

„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)

Дури и Влаинката, која, за да не се струполи, го фати под рака мажот си, па и Марин Крусиќ, - дури и тие, по мала недоумица, се упатија во спротивна насока преку мостот кон Каршијак, иако патот не им беше натаму.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Четвртиот играч, кој и да беше, каков и да беше, сиромав или богат, не успеваше да го фати ритамот на играта на тројцата стари играчи.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Да, ене ја, се зададе и лисицата. Се озабила, се разбеснала, трча по зајачето и сигурно наскоро ќе го фати.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

По два дена Николај го фати старецот покрај кино.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Марија го фати за раката.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Тогаш Гого го фати над дланката и му виде на челото, точно меѓу двете веѓи, една точка што се ширеше и која од темноцрвена стануваше модра до поцрнување.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Мораше сите комшии да се соберат за да го фатат.

„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)

Му пристапив и го фатив за рака.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Кој да му го фати крајот на ова сплотено козјо племе?

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

„Но, она што сакав да ти го кажам е дека ова што ти го правиш го гледаме сите ние, моето семејство и целата еврејска заедница на градов.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Свртивме лево, го прегазивме селскиот макадам, ги растеравме кокошките од крајсокачните буништа, и откако нѐ излааја речи сите селски кучиња, излеговме од селото и го фативме многу добриот пат. Камен до камен, локва, кал – не измеривме.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Но оваа потера излезе вечерта, и преку ноќ накачи горе и го фати орманот, та дедот Joван не ја забележи за да му стори абер на Толета да се засолни.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Стопанот мој со едната го фати за појас, со другата за краватата, го подигна, и го ничкоса во снегот.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Коџабашијата отиде да викне друг селанец, а Трајко навистина си ги преобу опинците, си го престегна и ременот, та си кладе едно парче леб во пазувата, си ја најде мартинката, и потпирајќи се на неа, како на ластагарка, тргна од дома, но место кај мулазимот, тој го фати долот, нагоре од селото, и преку дрезгите се измушна на крајот на селото.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Хемороидни педалари кои шишкаат со штипки на устите (ланецот да не им го фати јазикот), млакоракувачи кои ти ја фаќаат раката како да е сообраќајна казна, автобуси – кутии од кисело млеко полни со ситни, бели црви рибарски.

„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)

Така да знаеш... За арамијата, за Лумана. Ми го фати прагот кучето...

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Кога Едо се качи на столот и се пресегна кон фасонката, таа го фати над коленото. Да го придржи.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Тој го фати Винстон за раменици и го сврте со лицето кон себе.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

- Ми побегна и одвај го фатив и врзав.

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Шишман внимателно го остави капакот на масата, го фати огромното тенџере со двете раце, го подзаклацка и виде дека течноста се измати.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

СЕМАФОР (според вистински настан) 5, 4... притисна на гасот надевајќи се дека ќе го фати семафорот.

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

Дедо се накренал да го удри, а татко го фатил за рака деда.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Се плашиш да не ти го фати погледот, да не ти се сретнат очите.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Така!

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Се доближи до детенцето, извади од џеб шамивче, му ги избриша солзите, ги избриша и под носето, го фати за раче и праша: - Како се викаш, мило?

„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)

Во тој миг, трогната од искреното признавање на неговите страдања, таа посегна преку масата и го фати за рака.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Но додека го правеше распоредот на трупите и планот за напад, и него го фати сонцето и тој виде како се точка старавинската војска во правецот на чуката.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

- го фати за ушето и го исфрли надвор.

„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)

САВЕТКА: Ако можеме некако со арно да го фатиме добро, ако не, богами, и ќе го земеш!

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Најпосле го фати едниот крај од фустанот, го запрегна, го закачи во појасот и се наведна да пере...

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Тој си помисли со итрина да го намами зракот и така да го фати.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

Јас ѝ го фатив ножот и гргна крв, ми се наполни раката.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Молкнаа. Сега и ловците, како и другите, стоеја пред своите двоколки со едно воле или со ѕевгар.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Тој сакаше да го фати палавиот Месечков зрак а друго не го интересираше.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

- Алек скали! Бојана го фати Александар под рака.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Првин докуцка низ Одун-пазар, па низ Туз-пазар, и колку што ќејф му направи што овие пазаришта си имаа одделни делови за разна стока, толку и некоја с'калма го фати: крупните ајвани од ајван-пазар, иако големи, му изгледаа осамени така одделени од ситнежот во којин-пазар; сушените риби пак од балук-пазар уште поосамени што не можат да се наредат како украс крај маќениците, урдата, сирењата и топките овча маст на чомлек-пазар.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Петре уште еднаш се прекрсти, го фати јажето со двете раце и прво ја заниша камбаната.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

Веле стои на пештера, тој ми вели ем говори: „Ај станујте, мој другари, фашистите сардисаа, сега за нас живот нема, живи ќе нѐ изваќаат“ Сите тогај се пробија, се пробија, куртулија, другар Пецо ни погина – фашистите го фатија, главата му пресекоа, долу село ја снесоа, долу село во Габровник, во Габровник на средсело.

„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)

Авторот ги исчека да излезат од салата па да појде зад сцената и да се поздрави со учесниците во претставата пред да го фати патот за дома назад.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

И кога на заповед на најстариот офицер, по дедо или по татко дебарски потурченик, неколку војници се стрчнале да го фатат коњот за узди, сите виделепод три јужни светкавици како кон нив трча кусоног човек со сплескано лице слично на погача, уште повеќе на месечина.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Но Скрче, кој сето време седеше на вратата и слушаше, го фати и го запре да ја удри Царјанка.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Еден чауш ја донесе главата од Толета и ја фрли пред нозете на бимбашијата, а чарбаџи Стеван од Крушевица, кого Толе пред десетина петнаесет години го уцени со сто лири пари што и беше престрамил на Ката, а кој цело лето оди со потерите да им помогне да го фатат Толета, восхитено се провикна пред бимбашијата: — Еве а, ефенди, главата од вој арамиа!

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Еразмо го фати силна паника, толку се збуни, што не знаеше што да преземе.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Своето здивено срнче го пронајде целото закопано во една од неговите стапалки и сега, многу потешко од секогаш, му успеа да го фати и да го однесе нараце во својата собичка.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Иследникот стана, му пријде одзади, го фати за глава и со сета сила почна да му го удира лицето од масата.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Како и порано гледав како ме пристигнува на Слатинските ливади, а веднаш потоа ќе почувствував како ме поткренува од земјата откако ќе ми го фати вратот помеѓу палецот и дланката.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Беше крајот на ноември, а во почетокот на декември, окупаторот го фати во блокада нивниот одред.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Кога ја допре за половината, таа брзо го фати за лакотот, како да сака да го сопре, зашто го разбира и премногу добро.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

— Не бу, бре кајмакам ефенди! ) — Не бу, бре бимбаши ефенди! ) — ама пајтонот одлета долу Могевите воденици и го фати за неполни три саати Битола.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

- Чудна книга! - се насмеа Гоце. - Уште почудно и благородно мастило! - го дополни Даме.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

- Уплав го фати кога пред него помина долгата колона со ранети носени на носилки, а зад нив се влечат лесно ранетите со окрвавени завои на главите.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Ама шестиот ден нешто времето облагна, почнаа да капат стреите и Петрета го фати една таква мака, неиздржлива и лута, што тој не рече ни одам негде - ни не одам, ни да ѕирнам - ни да олеснам црева, туку се скри зад тезгето и куц-куц, ајак-ајак, се исправи дури на крајот од редот.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Лексиконот ѝ го вратив на Анче и таа ми заблагодари - многу искрено ми заблагодари.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

„Ќе му биде ли подобро, докторе?“, мајката го фати за рака со молебен израз.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

По таа причина и војводата Михаил Апостолов — Попето не успеа да го фати Челебијата за да го уценат султанот со голем откуп.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Стоејќи на ридот под кој длабоко лежи бездната на Котелската Кула, ете, само се обидувам да си ја вообразам сликата за нив, но таа е бледа, далеку е од онаа вистинската во која војната беше дел од нивниот живот, од која едни останаа на вечна стража, други од неа излегоа осакатени, а трети го фатија неочекуваниот, но принуден егзил и голем број од нив засекогаш останаа во туѓи земји и меѓу туѓи народи...

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Сакајќи да се вратиш на прав пат да го фатиш редот Ти кој не си изгубен во масата на безличното Ти за когошто историјата е потрага по личното Ти раскажи ми што си сакал да избришеш од сеќавањето што да прикриеш трагата да му се сотре кажи ми што си сакал да заборавиш Јас ќе ти кажам какво ти било минатото.

„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)

- Ти ќе го пржиш! - го фати на јадец.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Конзулот им даде знак да го фатат под мишка и овие се зачипчија за него.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

БОЖО: Сите романтични гении умреле до 30-та година. Треба да побрзаш ако сакаш да го фатиш последниот воз.

„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)

Старецот го погали, потоа го фати околу вратот.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Јас го фатив тактот, се совпадна со музиката.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Место каде што мајка му истураше чаша вода пред секој почеток на новата учебна година, место од каде што со мал ранец брзаше кон автобуската станица за да го фати автобусот што го носеше во престолнината за да полага испити на државниот универзитет, место каде како дете во врнежливите летни денови играше Монопол со другарчињата...

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Ох, Костадина го сакам!... Да му го видам окото! Да му го чујам гласот!

„Печалбари“ од Антон Панов (1936)

Глас: Сите се насмеаја, ја утврија цената, Александар в час се стрча до коњот, го фати за узда и го сврте накај сонцето.

„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)

Не знаеше кој пат да го фати...

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Жената тогаш се сврте да го фати девојчето за раменици и да го повлече пред себе, но дури откако си го врати погледот кон фронтот се сети дека нешто здогледала.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Откако подели што подели и најде некаков спокој во душата, друга мака го фати.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Нејзините тенки нозе, оклопени со металните апарати кои ги придржуваа, изгледаа кревко како стебленца од растение раснето во мртва сенка.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Замавнувајќи по Таче, човекот ја скина мрежата на пајакот, но не го фати итрото комарче.

„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)

Само да види шише или паурче и ќе го фати, ќе се опијани.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

И го раскажуваше сонот на мајка си и мајка ѝ не знаеше кој пат да го фати.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Дочекана од бусија, шумската кралица се лизна по стрмната, трошна земја и падна настрана, клештејќи ги забите во залудното обидување да го фати песот за грло.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Се симна низ нивата до куќата и го фати ралото.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Чекајте не кај ужината, — им рече Толе на другарите и се изгубија двајцата со Митра.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Потоа и нејзината светлост се распливнала и тие го фатиле.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

___ 32) Кобурзите - тогашна владејачка династија во Бугарија 33) сардисан - опколен; 34) - Дур, бре ѓаур! - Стој, бре каур (рисјанин)

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Кога го видоа луѓето се возбудија и започна хајка по него: истрчуваа луѓето од куќите, со вили, со секири, со пушки, го бркаа, пукаа на него, но куршумот никако да го фати; скокаше тоа преку плотовите, ендеците, се вовираше низ грмушките и пак шмугнуваше в шума.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Трајче се истресе од правот и се спушти да трча по него да го стаса и да го фати...

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Зошто да не...“, му рече Германија, го фати за рака и го поведе кон брегот.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Чувствувам дека можам лесно да се откажам од оваа реалност и да ѝ дозволам на дрогата да ме поведе.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Бегот и неговите измеќари те фатиле со онаа пушка в раце.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

И наместо кривото рало, српот, косата и вилата, Толе го фати арамискиот занает.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Еднаш го фатиле мофашите, им го дале на некои бичкиџии да го врзат на гредата што ја бичат.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Понекогаш ако за едниот крај го фати мама и го доближи до газето на момето, тогаш не сука туку клука!

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Курви... - им свика, но калуѓерот и отец Иларион го фатија за мишките и го свлечкаа кон ќелиите.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Ја поминаа и Црна, та го фатија орманот и накачија горе на Голем Врв, над Груништа, каде преденуваа.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Жена му го фати за рака.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Да му кажам дека останав сама, да му кажам дека Ристо... дека Ристо не знам како е, што прави...

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

И него Турци го фатиле, со тешки синџири го оковале, за бука го врзале и додека тие на пет-шест чекори од него вртеле овен на ражен, тој умирал во најтешки маки.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Ми даде чеша златна!

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

- Не задевај го, го фатил за рака Герасим од Побожјане. - На оној што умее да раскажува и кога измислува му веруваат.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Винстон престана да пишува, делумно и затоа што го фати грч.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

И неговото сламено мече, кутрото! И мачорот Фигаро! Хм, ќе го фати ли?

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

— Јас сум црна во душата, му велам, мене таму ми е црното, велам и само се пресегам да го фатам за рака.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

— Го дупна коњот долу ливадите и го фати Чаништа за черек саат.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Остај се, бре чедо, од лошиот ајљазлак што си го фатил; остај се од тие лоши другари што не се домаќинска челад; тие те лажат, бре синче, да арчиш пари по пустина, та и ти да се осиромашиш после како нив!

„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)

Рада на излегување дури и го фати под рака.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Славчо ја потури раката. Сакаше да го фати зрачокот.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

Рабинот го фати под рака својот другар од школските денови и го однесе во другата просторија. Таму сѐ беше на своето место.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Една од “мајките” се проби до пајтонот и со молење успеа да го, поведе Ѓорѓи со себе.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Крсте не ја кажа вистината, ама рече дека му избегало, та дури овде над село го фатил.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

— Целото село ќе се израдува ако можиме тој пес да го одманиме одовде. Не се трга, бесот да го фати.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Капетанот се сети на каде тргнала работата и на време го фати разбеснетиот терџоман за мишки од позади.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

4 Во празничната мугра во која од земјата испарувале ноќните сенки и се кревале кон разредените облачиња без движење, над мртвите ридишта останала само уште една ѕвезда.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Од сите изнесени тврдења во распитот вистинито е само она, дека ја познавав мајка му.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

И работата се разбра! Комитите утре ќе денуваат на Маргара! — Тоа се барат од вас, бре синко!

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Лицето му добило решителност, ако рацете, му се тресат од умор.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

“ Глас: Го изусти тоа Дариј, го фати Полистрат за рака и испушти душа.

„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)

Не рекоа ни збор. Змејко само го фати за мишката и го поведе кон патеката.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Се сеќава, чувството на бессилие, на недоверба, и некоја лутина што таму, на фронтот негде на Кожув, избликна од него како ненадеен вруток, беше причина да ја напушти воената единица на потполковник Дрангов, да го фати ризичниот пат што водеше низ линијата на фронтот и едно зимско утро во 1915- та да се најде дури на Солунското џаде од каде можеше да се насети и мирисот и здивот на Белото море.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

— Е! чорбаџи Стеване? Шо велиш, ќе a земиш ли Ката моа да се најаде деб? — и го фати за затилок.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Теми го фати за рака: „Ајде, време е - да не задоцниме!“

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Полјакот го фатил и му кажал на бегот чие е.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

„Ако не го фатиме твојот имењак, и ние и нашиот добиток ќе ги оставиме коските во пустинава.“

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

И после почна да се кркори: го фатила некоја разуздана смеа, некој кикот што завршува со потписнување на грлото.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Асан-бег го подна коњот и на чело на десетина товарени запрежни коли го фати патот за Капештица и од таму за Билишта, во Албанија.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

-со трепетни прсти си го фати крстето на гради виснато - Мајчице мила, на заминување ми го даде - да ме варди додека да се вратиш откај Беласица...

„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)

Хм, лисица значи го обдирала зајачето и тргнала да го фати.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

Тогаш од зад грб некој ни се доближи и го фати Пенча за рака.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Првиот план им беше овој: да му направат на Мартина заседа и, кога ќе го фатат да го претепаат.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Така, од пред очи, ни се загуби татко, не ми се вдаде ни убаво да го фатам со очите, да го испратам барем со погледот.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Ќе им се скисне и ним од неговите самоволија, та белким ќе го предадат.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Штом некој нема да си го плати данокот, тој ќе го фати и ќе го тепа се додека овој кутриот не му ветел неколку дена работа на неговиот имот.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Но тогаш, апаратот за гаснење пожар “Еклер”, што пееше цело време, го фати највисокото фа, за што е способна само народната артистка на републиката, Њежданова, смолкна за секунда и со извик ја исфрли првата струја на пена, што го обли таванот и од главата на куварот го турна калпакот од туалденор.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Татко не го фати ритамот на молитвата која ја сметаше како облик на учење на трпеливоста, можеби најцврстата замислена поврзаност со Бога.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Нема што, како што вели на подбишега народот, татко го фати крстот, се огласува Боше, најмладиот од четирите Анѓелови синови, којзашто е овчар никогаш не стигнал да биде ни на свадби ни на закопи (од малечко ака со овците Јаузоски низ полето и по ридиштата) па не се одбира од ред, не знае дека кога се седи со постари на една трпеза, само се седи и се слуша тие што зборуваат.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Неколку пати се обиде да ѝ го фати погледот, но тоа не му успеа.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Го фатија отец Висарион и со нож му ја исекоа брадата. Пред сите нас и пред сите светци.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

По краток престој на паркингот, откако ѝ се насладивме на прекрасната панорама на Охридското Езеро, тргнавме лево и го фативме патот за Елбасан.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Го фати за глава, го баци во двата образа и в чело. Го повтори тоа и со Србина.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Потем на коленици се довлечкал до браќа си, преколнувајќи ги да се смилуваат.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Нејсе, кога конечно го фатив и се опитав да го кренам, сетив: тежина олово. Туч тежина.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

И таа и Ахил брзо се свртуваат, токму на време да го фатат моментот кога илјадници ситни парченца стакла ѕвонливо паѓаа на подот од полицата каде до пред малку стоеше пехарот.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Ненадејно одзади некој го фати за рамото.

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

А бе овој е будала, сите ќе нè истепа.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Така успеа отстрана да го начека противникоти да го фати со забите за врат.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Едно сандаче, како на чистачите за чевли, што си го носиш на рамо и си го менуваш ременот кога сакаш на едното кога сакаш на другото рамо, само не можеш да приседнеш на него да не ти го фати струја газот.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Ќе го фатеа, ќе го смиреа и ќе го прашаа што му се случи, зошто вика, а тој ќе речеше: - Не знам, така ми дојде нешто... - и ќе почнеше да се присетува дали го сонуваше тоа или така му се пристори дека наставникот со кредата со која пишуваше на таблата, во еден миг се сврте кон него, и престорувајќи се кредата во стрела, почна да го гаѓа.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

О'Брајан го фати за раменици со своите силни раце и се загледа во него од блиску.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

2. Во карпата над чешмичето, од каде пред десетина години го нападна онбашијата за да го одбрани дедот Паленѕа и сина му Бојка, ги остави своите седум души опробани другари да си ги споменуваат тие стари спомени, а тој со Ќосото се оддели и го фати честарот во Суши Кутол.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Елефтерија дотропа до него, го фати през половина од задната страна, се стегна во него, се исправи со раменото под неговата мишка и рече без сериозно да го мисли тоа: „Забележуваш ли колку сум повисока?“

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

А кога стаса на железничката станица, и кога го фати првиот воз, го облеа спасоносно чувство и му даваше сила да ја надвладее болеста.

„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)

Вохин лауфст ду!* - Коњчето ми се исплаши, брзам да го стасам и да го фатам.

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Тие се изначудија што случајот на кој тие толку време помислуваа да му го фатат крајот, беше нејзино или воопшто нечие дело.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Уште еднаш го фати на долниот крај и го залиста палецот.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Почнало да се вртка околу себе за да го фати несреќното опавче со забите и да го откине.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

го (зам.) - фати (гл.)