го (зам.) - фрли (гл.)

Имено, тој на неколку пати и физички се пресметува со работниците, а еден негов обид преминува и во екстремно однесување – влече работник за неговите работнички 88 алишта и се обидува да го фрли по скалите.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Од страна на директорот се случува дури и класично демонстрирање на насилство.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
И како групна слика се непријатни: како да чекаат кој ќе го фати крстот штом попот го фрли.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Го фати за кожата од која вратот и му го фрли пред врата на комшијата; му му го фрли ака на комшијата да не може да се посомнева во комшијата кому верата не му дава да има куче.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Магарето пак трчаше, фрлаше чифте, клоцаше и сакаше како првиот јавач да го фрли, но нашиот „Марко Крале“ цврсто се држеше.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Магарето срика, се стрча по полјанката, почна да скока и да клоца и го фрли јавачот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Тој помисли: „Чие е ова писмо? - Кој го фрлил во дворот? Сигурно е фрлено преку ѕидот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Кога писмото го отвори, во него пишуваше: „Бег, ефенди!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Џорџ кркореше со некој кркот што не кажуваше ништо разговетно, а Жабе пак дури и се наведна и зеде од земја едно паднато праче, го скрши и, пак, бесцелно го фрли настрана.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тој го фрли опушокот од цигарата, го свлечка сорот по себе и тргна да продолжи со чистењето.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тогаш ѝ рече на снаа ми -што не го фрлиш во некој дол, зар од ова дете ќе стане нешто?
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Еднаш ја заклучија влезната врата од куќата во која беа сместени неколку фамилии и го фрлија клучот.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Мажеше внука од внук од брат.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Борис го фрлил во нејзиниот двор и така ја кандисал.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Речиси сам ја испи водата и, откако тоа го стори, со сета сила го фрли шишето низ прозорецот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Зашто, некој прадедо, пред педесетина години, тој бил производител и трговец на розово масло, враќајќи се дома, пеплосан сиот од бес, застанал пред прагот на собата и со сета сила го фрлил среде посланиот килим шишенцето со розово масло и извикал: - Та мене ли ќе ми кажат дека тоа не е чисто масло!...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во почетокот на август, читаше Соколе, таму се приредувал соколски слет. Тоа го фрли во тревога.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тој го стегна пак шишето и го фрли до капка.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
„Пак песна за секојдневието“ – одговараш ти, излегувајќи од заклучениот сандак што тие пред две минути го фрлија во базен.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Убаво ја раскопа земјата, ја издроби, ја иситни и го фрли во неа: можеби тоа ќе оплоди некое малечко сонце кое земјата и ноќем ќе ја огрева, - помисли Каин и ја чека големата жетва - братоубиството. ***
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
„Мене не ми требаат. Јас сакам МОСКВИЧ.“ Му го фрли и шрафцигерот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Еве ти ги! “ ги фрли трите амблеми пред Љупчо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Па кај третото - крц! и се врати накај живата ограда.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
17. Дедот Јован Паленѕа ги скорна јаловињата од дебелата сенка на борјето во Грбла и ги замана кон Торнезата пресоп, та, потпирајќи се на дебелиот овчарски стап, почна да накачува по нив нагоре.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А за Митра не бери гајле. Таа е сместена и има пари да поседи со Јована Гуровчето во Софија. Со овие зборови Толе им даде на Трајка и Атанаса да разберат, дека семето што го фрлија падна на плодна земја и убаво ќе изникне.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Го фрли ќесето и Данабаш и рече дека носи само осумнаесет лири, го фрли Тоше ќемерот и рече дека има во него токму сто; го фрли мудурот и рече дека има шеесет и пет.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И да не навредувам? Море, пиштолот за вас, крвници народни, што го фрливте народот сред оган и сега го оставате да се пече, бегајќи да не ве привлече и вас на жарот да изгорите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И Трајко ги прибра ќемерите и ќесињата, а Толе рече: — Чорбаџи Јоване, седумнаесет лири ќе ми и борчиш.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Истото се покажа и со другите гости, што беа го оставиле оружјето кај што ќе спијат, та од сите шестина само заптијата го сопаша револверот — алтипатлакот и му го фрли на Толета пред нозе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Вака требит за нив. Да столчиме главите како на змии!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
На Толета му се отворија очите и се осети окуражен кога разбра дека и други како него мислат за она што сам си го постави за цел; а Трајко и Атанас, задоволни што ја исполнија задачата што им ја возложи Организацијата, дури и со факти ќе докажат со двесте и педесет лири, дека Толета го завртоа на нивна страна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Се изнавика Пере и којзнае дали не ќе ја дотераа работата до оружје да не се испречи на среде Толевата огромна фигура.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
За татка му Сивета и за Јована тие пари беа аирлии зашто, преку трговијага, беа ги умножиле десетина и дваесет пати, та Јован навистина со алав им го фрли ќемерот и ги покани гостите да ја продолжат веселбата, што им беше чудно на сите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Па овој готов, зошто да арчам куршумот, бре коџабаши? — се провикна Суло, ја наметна пушката преку рамо, и дигна еден камен од дваесет триесет оки, та му го фрли на главата на момчето.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А кај одеше Толе ноќе, и со недели, тоа тој и Мачникот знаеја. Co овој свој план Толе веќе му се слизна од рацете на Адема, и како што се колнеше пред татка си и стрика си, дека тој не мисли довек да биде роб, ете го, веќе го фрли јаремот на ропството и летнаа како сокол во слободен простор.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но кога се видов со Жене и почнав да му зборувам за делото, тој веднаш ме пресече велејќи дека е лошо и дека ќе го фрли в ѓубре, одбивајќи да расправа за него.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Од зима направо се влегува во лето.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Штом го фрлиш зимскиот капут, не ти е потребен ни мантил.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во една рака стегнал парченце малтер, сака да го фрли по норовите, да ги изгони.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Кога го доискапи шишето и ѕирна низ него од грлушката до газерот, Геро свечено изјави и го фрли низ прозорецот, како попски да фрла крст на Водици: „Каде што ќе падне шишево, таму ќе го дигнеме шаторот!”.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Го изела мрачка. Наводно се фрлил од катот и останал на место мртов, а всушност го фрлиле агентите откако претходно го претепале до смрт.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Фоте сепак го извлече на чунот, му ја откачи јадицата од устата и го фрли назад во езерото.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Се соблече до половината и го фрли аливцето врз торбата, па почна да се плиска со ладната вода - од лицето сосе главата, преку вратот и под мишките, до папокот и плеќите - токму како што правеше татко му, и лете и зиме, меѓу еден затвор во еден до друг затвор во друг режим, навидум цврст да издржи трет.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Зошто? - Зашто со каменот што го фрли ме потсети дека може да се одрони камен, па тој што е одзади да страда од каменот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Кога си заминуваше светлината Денот квичеше како слепо кутре И го фрлија в река Ако ја надвие водата и залае на песокта Ќе му стане водич на слепецон што чека на брегов
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
- Твое е синко, земи го. - рече мајка му. - Го симнав од покривот на шупата, каде што го фрли ти!
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Потоа се шмугна во соседниот двор и го фрли парчето врз покривот од ниската шупа.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
И тогаш, во него нарасна и го обзеде она чувство на љубомора и похотност што можеше да го фрли само во очај.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Посакуваше така смирена да поседи колку што може подолго, но здогледа некое делче од некое суво планинско цвеќе на футата и со прстот и показалецот внимателно го фати и го фрли онака во тревата.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Тоа едно, а друго сите кои чуле оти Лазор му се фалел на Хаџи Ташку дека и нему ќе му биде испеана песната, како што тој му ја испеа на стрика Анѓела, а и некои кои нѐ пизмат нас, можат да го отепаат на наш синор, или таков, отепан, да го фрлат кај нас.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Поинаку не можев да те заштитам - и повеќе не издржа; се расплака на глас, го фрли ножот, истрча во тремот, извика таму Да не видам огледало во куќава и преку дворот избега некаде во полето.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Дружината Хаџи Ташкува и коњот Хаџи Ташкув, тој откако го фрлил овега, од што силно се исплашиле, му ја летнале по Пазарџиски Пат назад накај Прилеп.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
МАРА: И, како било, да ти дадеме. Досега пиеја маживе пак рекоа да го фрлам, да побрзаат да каснат пак да излегуваме. Кате, донеси го пагурчето!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ами ако го вратат Анѓелета, како некој, и го фрлат во Франција, а тој да не знаеше ништо?
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Наеднаш, по едно такво свртување Старецот го фрлил во огнот стапчето со кое буричкал низ пламенот и станал.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се разбира овие мои размисли требаше да се сфатат како метафора, како пофалба на доброто кон кое човекот со векови се стремел.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дека таа борба за господарење на праведноста всушност се зачнала пред илјадници години; веројатно во оној момент кога некој храбар и разумен моќник го искршил остенот на присилата и го фрлил во огнот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Потоа богомолецот го фрли со два прста како што вешт и стар пишач фрла допушена цигара а прцата и стаклото ги стави в џеб.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Шушкајќи нешто низ брадата, пцоста или молитва, го зврте неколкупати околу себе како да бара место кај да го фрли но сепак не го тресна од земја.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Паљо го фрли каменот по детето и застана пред мене; се искриви во лицето, можеше и да гризне.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Пенчо ги одмери и вешто го фрли каменот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Го долижа медот, неначнатото парче леб му го фрли на кучето.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Оти рече Лествичникот: „Нека влезе сега тоа копиле ѓаолско, нека чини чтение на уката што мојот отец, таткото мој во гроб го фрли“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И потем во светлина раскошна, со музика семирска се спушти над мојата глава, ми ја позеде раката, го фрли мојот груб калем од железо и во раката калем од лач небесна ми стави; калемот сам почна да пишува со раката моја, и до првиот час по полноќта, кога првиот петел се гласи, писмото за господарот мој беше готово, и јас знаев која буква на кое нешто му одговара.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ја зграпчив за косата и ја повлеков назад; таа офна и падна; јас го фрлив шишето во ѕидот, тоа се скрши, и јас веќе следниот миг нафрлив врз неа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И во следниот миг, рече: „Збогум Луцијо!“; го фрли куферот крај пругата и се фати за металната конструкција на мостот од десната страна; се искачи, вешто, како гимнастичар на разбој; се качи на врвот и стоеше на последната греда од мостот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И потем Земанек зеде еден камен од насипот и го фрли нагоре, кон пругата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И потем ми подаде рака, ми помогна да станам, да се наместам и потсуредам; го фрли шишето во една грмушка и јас дури тогаш видов дека сонцето беше паднало ниско, и дека денот полека почнал да гасне.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Кој го фрли проклетството на молкот?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ниту кој го напиша, ниту кој го фрли. Само толку. Ништо повеќе.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Во Бурели Захаријадис и неговата дружина меѓу Македонците го фрлија јаболкото на раздорот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Динамитот го фрлиле во морето а Гркот избегал во Атина.“
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Иако беше предупреден дека првиот што ќе стапи на тројанското тло ќе биде веднаш убиен, синот Лаертов прв скокна од бродот, но прво на својот штит којшто пред тоа го фрли на брегот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Асоцијацијата е премногу директна: со дланка положена врз завојот, поетот без лево уво, си ветува, без оглед на гнасењето со кое Таткото го фрли понуденото уво, дека следната белешка во дневникот ќе биде онаа за Поезијата и Историјата.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
По грешка, или намерно, го фрлиле во лавиринт.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Го отвори прозорецот. „Ќе го пуштам да одлета,“ рече, и го фрли парталчето низ прозорец.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Понекогаш, кога мојот страв ќе ја создадеше помислата дека тој ќе си го одземе животот, сакав да побарам пари од брат ми за да можам да отпатувам, да го пронајдам имотот близу Минхен, каде Рајнер израснал и каде што сега веројатно беше, но знаев дека за да дојде во мир со себеси, за да дојде до одговорот на „Кој сум јас?“, му беше потребно да биде сам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Потоа мајка, стуткувајќи ги раскинатите парчиња, го отвори прозорецот, и го фрли она што до пред неколку мига беше ликот на Рајнер.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Дали во ловот, место да го фрлат копјето кон пленот, го оставале оружјето на земја и му се поклонувале на гонетото животно?
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Јас му верував на Рајнер дека ќе се врати, но стравував дека очајот може да го фрли во непостоење од кое не ќе може да го исполни ветувањето.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во последните години од својот живот мајка одеднаш снеможе.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Дали фрлале со камења кон сонцето, мислејќи дека така ќе го изгаснат?
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ист си како твојата мајка. Не онаа која те пораснала, те научила да свириш на пијано и која те учела да ја сакаш поезијата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Го затвори прозорецот и излезе од собата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Му реков: „Ист си како твојот татко. Не оној кој те одгледал, туку оној крадецот, кој штом слушнал дека те зачнал, побегнал од онаа во чија утроба го фрлил своето семе.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Јас ќе ја отворам!“ - рече убавата Лила, ја зеде чантата ја отвори, го извлече Првото читање и го фрли во разбеснетата толпа.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
„Нејќам да видам ваков стуткан лист!“ - го искина и го фрли.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
ФЕЗЛИЕВ: (Се наведува, го зема револверот што го фрли Неда и се прекрстува.) Господи, белки не умрел Македонецот во мене.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
ЛУКОВ: (Оди до собата каде што го фрли Фезлиев и гледа во собата.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
А ако успеат да ѝ се спротивстават и нејзе со своите вивнати заби, или ако успеат со нив да го фрлат под нозете барем еден од нив, тогаш знај дека тие толку далеку ќе ја однесат својата рана, што не ќе вреди да се обидуваш ни да ја замислиш таа далечина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Му го фрли сеното на подот, а после срони тука уште неколку корчиња леб и седна на креветот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Отпрвин ќе го фрлиме во пеколна агонија дивиот молох, твојата и нашата несреќа.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Пет минути и отровот ќе му ја замрачи свеста и ќе го фрли во заборав.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Се случуваше некоја и да експлодира да го фрли неколку метра од дупката, да го затрупа со земја или да му зделне од раката, од нозете, го носеа во болница, го лечеа, а потоа пак го тераа да вади бомби и гранати.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Дресерот разбеснат за смртта на кучињата, го зеде мртвото тело на Јандро и го фрли на кучињата да го јадат.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Кладе еден реденик куршуми, ја отвори вратата на скалите и го фрли одозгора.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе му ги потсопнат нозете и ќе го фрлат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
се фаќа за носот и повраќа, некој снебивлив и кревок човек, ние одиме и смрдиме, ни смрдат алиштата, ни смрди и дишењето, душата, одиме меѓу пушки и штикови в затвор, а таму - пак сослушувања, нови премрежиња, кај ви се пасошите, ни велат, ги фрливме в море, велиме, од страв да не бидат откриени, велат, не од страв, туку од радост, велиме, не можеш со ѕидон да се разбереш, ние кажуваме едно, тие прашуваат друго и ништо не помага, нѐ осудуваат на смрт со стрелање, мене, Стевана Докуз, Илија Јованов, Добри Закоски, Јоше Богески и Силета Плевнеш, Стеван се тресе, го собира срцето ко полжав роговите и олкави солзи му се тркалаат по образите, му паѓаат в уста, а тој само шмрка и ги подголтнува и идат две војничиња со муцки од глушец и со ситни очи како топуски и ни собираат сѐ што имавме купено: чевли, шапки, палта, панталони, обетки и прстени за жените, џепни сатови, пари, сѐ, еден зема, другиот ги собира на една мушама, ги подврзаа плачките и ни даваат белешка, што зеле, ја подврзуваат мушамата со крајовите, ја креваат и си заминуваат, отиде печалбата наша и седиме, никој не заспива, од утре ќе имаме напретек време за спиење, уште една ноќ живот, си светкаме со очите и прашуваме кој го фрли прв пасошот,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Со прво ќе го погалат кучето по вратот и потоа, наеднаш, ќе го фрлат. Како дабова пењушка. Колку е големо човечкото лицемерие.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ги гледам, како што го гледавме детето Пејкојчино кога го фрлија во варта. 153
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некои дури и солзи ќе проронат пред огнот, пред да го фрлат во огнот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Првин го фрлија Миничето од Маѓеровци. Тоа цвикна еднаш, и пламенот, ко со раце, го прегрна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
САВЕТКА: А пак агата го избил и како партал го фрлил надвор!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
На вечерната забава, оние кои уште во автобусот го фрлија мамецот ја чекаа својата вистинска шанса.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, колку и да ја критикувал Борис, беше ѝ го фрлил меракот на Јана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Прво го фрли погледот кон календарот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не убивајте ме: мене животот ми е многу мил.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ве поздравувам, господине,  рече Петрович и погледот го фрли кон рацете на Акакиј Акакиевич, со желба да види каков вид плен тој му носи. – А јас, еве кај тебе, Петрович, онака...
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ударот со токмакот по тилот го фрлил, зазбивтан, крај патот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Смеата го фрли назад во столот, кадешто веднаш испи уште една голтка, а професорот Фред ја искористи збунетоста на професорот Роберт.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Веќе сити, ги избришаа усните со бушавите бради.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Овој го зграпчи за опаш и го фрли далеку од себе.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Границите ќе се скинат од Перу до Аргентина.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Опитен да се снајде и во најтежок час, од под еден корен извлече заспан еж и го облепи со кал и го фрли во оганот.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Проклет да бидам, го фрли камбанчето од своите раце и преку глава истрча во управата за да ја соопшти радосната вест.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Тогаш глупавиот Методија со тешката чизма му згази на вратот и му рече: - Абе оште ше пееш, ше те обесам! - и ни пет ни шест, зеде едно јаже и го фрли на таванот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
А најмногу се радуваше кога ќе му го фрлеше гуменото зајаче што му го купија на Богдан кога беше малечок.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Човекот го видел тоа и го фрлил оружјето како да сакал да се ослободи од нечуена вина.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Азра се штрекна, го фрли ножот преку масата, го избриша лицето со подлактицата и се загледа во челото на Ханка која токму тогаш ги подотвори очите и устата, како да сакаше нешто да каже и со очите и со устата, за миг ѝ се појави некоја чудна, необјаснива ведрина на челото, но одеднаш спласна, се затвори, ја снема.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Но ете, откако го фрли тој сомнеж на него, зборуваше нешто нејасно за тајни канали преку границата на нашиот јужен сосед, за шверцување мигранти од Тунис, Мароко, Алжир, Нигерија, Авганистан и Пакистан, за луѓе од Кратово ангажирани околу некаков илегален логор за азиланти, за соработници на Ниротакис од Србија и Унгарија, за земји од Европа.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Како и обично, неговиот глас го фрли Винстон во беспомошност.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се врати назад во својот бокс, седна, го фрли парчето хартија немарно меѓу другите хартии на масата, ги стави очилата и го привлече говорпишувачот кон себе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Како и обично, Винстон одвај погледна во Џулија додека одеа во пресрет еден на друг низ толпата, но при брзиот поглед што го фрли врз нејзиното лице, му се стори дека е побледо од обично.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Чекореше со напор. Парчето стакло во џебот го удираше по бутината при секој чекор и беше речиси решен да го извади и да го фрли.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На него, со крупен неформиран ракопис беше напишано: „Те сакам“ Неколку секунди беше толку изненаден што не се сети да го фрли обвинувачкото ливче во дупката на сеќавањето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„И какво фајде од тоа?“ „Немаше фајде, зашто го фрлив само неколку минути подоцна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Брзо се преврте во креветот, грабна еден чевел од подот и го фрли во аголот со машки замав на раката, исто онака како што ја виде она утро како го фрла речникот по Голдштајн, за време на Двете минути омраза.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ако некој им откажел послушност, тие можеле да го фрлат во затвор, да му ја одземат работата и да го остават да гладува до смрт.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Можеш слободно да го фрлиш, зашто нема да ни треба. Гледај го ова.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
О'Брајан го беше искорнал расклатениот заб од корен. Сега го фрли преку ќелијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Парчето леб сѐ уште лежеше таму каде што го фрли човекот без брада.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Па сепак, откако внимателно запамети што беше напишано на него, неколку часови подоцна тој го фрли во дупката за сеќавање, заедно со еден куп друга хартија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Проклет! - свика таа и го фрли гобленот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Не е можно тоа... - му се затресе целата снага, го фрли торбичето што го држеше в рака и стрчна по скалите, влезе во лабораторијата, виде дека го нема, растрча по сите простории, избара, и кога виде дека го нема, праша: - Кај е појден тате?
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Ти налутен, го фрли термометарот во дувалото, при што тој експлодира како бомба, направи цеп во дувалото и започна да излегува лава, да разлетуваат светли парчиња на сите страни како огномет; парчињата паѓаа и на тебе, но ти обземен од радоста, ништо не чувствуваше.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Радост завладеала меѓу луѓето. Го врзале змејот со синџири и фртоми, ги впрегнале сите волови во селото и го искачиле змејот на брегот, го донесле до големата дупка - сандилија, на која дното не ѝ се гледало - и го фрлиле змејот внатре; ја наполниле дупката со големи камења и ја зарамниле со земја да нема трага од змејот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
- Каде ти е прстенот? - ја праша. - Го фрлив, - му рече таа и му ја тргна раката.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Даскалот Бино ја наведна главата. И додека по малку се надеваше да го поканат да си го земе старото место — даскаллакот, една вечер го најдоа во Село Манастир неколцина четници — поправо воени дезертери што ги бркаа со Јована — и го фрлија жив од една стена блиску до селото, во еден длабок процеп, од каде што ни орлите не можеа да го изнесат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
До дома си појде трчанка, без да ги чека другите деца и уште од порта го фрли сакулето, го дигна ковчегот, зеде една поскура и сирење, што беше го донесол татко му од гробот на дедот Горета Дојков, и излезе на чардачето да повечера Гризејќи од поскурата и сирењето, не можеше да се смири.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Разговорот се сврши, работите за утре се распоредија, мажите ги собуја опинците, а невестата Митра ја посла рогузината, го фрли постилачето и децата се растркалкаа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Еден од нив го фрли шишето во ѕидот, белки ќе се исплаши оваа лоша „стража“, ама и тоа не помогна.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Го праша Трајка што направи денеска, го фрли ли сето семе или му остана за утре.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Овој се намурти кога Анѓа го фрли ибрикот и стана простум, тресејќи ја својата побелена брада со јад и силно се провикна – Тука да се донесе таа кучка врзана – и строго ѝ се овргли на Ајша, оваа излезе низ вратата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Риса и Тронда се протуркаа низ проретчениот круг и без многу зборови ѝ помогнаа да го фрлат во вагонот на Чана, во малиот празен брлог до вратата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Можеше да го крене како малечко дете и да го фрли низ отворите за џамови, ама што од тоа кога толку му сечи акалот.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Неуката жена со мудроста на годините ѝ ставаше на знание дека ако нешто е заврзано во неа не треба да пала кулај да го фрли тоа од себе оти тогаш си фрлаш и нешто од тебе, а може и најмногу.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Речено-сторено. Стариот го фрлил високо златникот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Фаќајќи го черепот од Лиќо како да се изгореа, го фрлија на земја.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Море ти си коба! Ти си чумино дете! - му свикаа некои од селаните обземени од жалта за своите умрени и од страв од болеста го зграпчија да го фрлат во варницата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Игуменот го фрли дрвото и замина во својата одаја да се смири.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Го крена тешкиот плик со надеж да види кој е испраќачот и, евентуално, пакетот да го фрли во кошницата за отпадоци неотворен. Како што често правеше.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Едо, здогледувајќи ѝ ги нозете над коишто високо се вишеа нејзините рамена, почувствува во себе некоја сила што чиниш сакаше да го фрли кон неа како ѓулето од топовската цевка кога ќе прсне капислата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Нервозен и сневеселен стана, го фрли добиениот ракопис на работната маса каде што лежеше неговиот ракопис, но без да види каде точно на масата падна фрлениот ракопис така што никогаш повеќе не успеа да открие кој беше неговиот а кој е добиениот ракопис.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
За да се воздржи од своето љубопитство, колку што можеше побрзо телефонскиот именик го фрли на задното седиште во колата, но цело време, предизвикувајќи му возбуда, во главата му се наметнуваше прашањето дали воопшто ќе најде некој друг Едо Бранов освен себеси.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ни бројката. Можеше да ја откопча футролата и да им го фрли пред нозе револверот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Го фрли камчето, го чу шумот на разиграното паѓање таму некаде и вознемирено замолкна.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Го фрли и второто камче.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Кога го доби вториот одговор, во очекување на времето да го фрли и последното камче, ја стави ногата во дупката од ровот, што по заповед беше направена да послужи како узенгија во случај на потреба да тргнат во јуриш на непријателот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Тоа го натера да побрза да го фрли и третото камче кон Шишмана.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Како што го фрли така изрипа од ровот како да се фрла во безсознание.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Мајка му ја посла рогозината, го фрли на неа покривецот и тие легнаа. Трајче, изморен од патот, заспа...
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Брзо се досети, го фрли каменот и како стрела се спушти да трча по стрништата кон Караорман...
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
ТРЕВА Семето го фрлив со силни зафати на широко од изгревот кон залезот и земјата се посла со жолтите зрна како трпеза од брашно оросена.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Веќе имам забележано, и тоа од поодамна, дека ваквото мое однесување ми помага на грижите да гледам како на отпадок што можеме со другото ѓубре да го натрупаме во најлонска кеса и да го фрлиме во контејнерот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Па сепак, еднаш и нему му се случило неговата мирна кобила да го фрли од самарот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Бесен и среќен!!
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Не можеме да го фрлиме од краста удоле, да го стркаламе по басамаци, да му кркнеме нож во грб, жив да го закопаме, да му скинеме глава на спиење, да му исшмукаме крв, да го продадеме на турски силеџија, да му скинеме една дојка…
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Тишина. Го дофати телефонот и го фрли низ затворениот прозорец на улица. ***
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Да не си споулавела? Зошто го фрли клучот? Оди и ти по ѓаволите, мила!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Навалија во мансардата. Таа ја тресна вратата, ја заклучи, потоа го извлече клучот и го фрли во нередот, во едниот од аглите.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Го фрлил догорчето зад себе без да внимава каде и веќе ја чувствува топлината на пламенот што зад него пустоши, но тој не се ни свртува.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но за мене посилна и повпечатлива беше една друга појава, забалежав дека Калето, што во изминатите денови можеше и со раката да се дофати, сега наеднаш се беше оддалечило!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тогаш се сети дека тоа со своето клунче го скинало и ѝ го фрлило во скутот цвеќето, како благодарност, а можеби и поздрав.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Сфати дека се скрши гранката и го фрли на земјата.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Голото смрзнато полжавче, кое тукушто го фрли на земја ветрот, беспомошно викаше пред нејзината куќа.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
- Гледаш како си паметно, - му рече Волкот и го фрли стапот.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Ливчето, се разбира, го фрлив, макар што ми рекоа дека власта, таа, народната де, по победата ќе ми ги плати. Така сите овци и кози - под нож.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Дојде пред кладенецот, го стави шишето под шапурчето што течеше преку листот прикрепен со две чисти изворски камчиња, и кога се наполни, го фрли в уста како ништо.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Не толку од срце, но надежта дека ќе се починува, жетварите пак зашумеа со срповите, а Танасица го фрли буклето на рамо и се упати по ридот попреку.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Тетин ти Боге прикажуваше, не знам колку му држи тоа, оти нему многу работи не му држат, дека се случувало и долу, на фронтот на Црна, во времето на големата војна, трубите во исто време и кај двете војски да засвират починка па војниците од двата табора да го фрлат оружјето и облеката по грмушките и по рововите, едните од едната другите од другата страна на реката, и да се затрчаат кон водата, како во најголемите јуриши, кој прв ќе ја освои .
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Бидејќи токму животот, и покрај многуте други задачи, ја прифатил и одговорноста да ја храни таа ненаситница - смртта.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Самиот ги избира жртвите што наумил да ги усреќи, самиот тој ќе одреди кого ќе го поплука, а кого ќе го фрли и во шепите на смртта.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не кажа ни зошто изутрината Дачо го фрли појадокот, ни зошто Дачо бараше да го напушти шаторот на Ранч и да се премести во друг.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Го гледаше луто и у идеше да го зграпчи и да го фрли надвор.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Ја отклуча вратата, го фрли куферот на креветот. Истрча надвор.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
СПИРО: Му... мустаќите... исчисти си ги... ги... (Му го дава четкичето што беше му го фрлил.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
(Поминува неколку пати по нив со четкичето, па го зафрлува далеку. Се гледа од глава до петици..)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Вечерва на езерскиот брег пелистерките молики ним им шумолат на француски нешто за топењето злато од жешките спомени, за воздишките по секоја прочитана книга и за заблазот што сосема случајно им го фрли еден поет среде нивната прошетка.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Но, Александар зеде едно пенкало од масата и нели го фрли по мене, а потоа ми го заврти грбот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
На! Тогаш зеде едно пенкало од неговата работна маса и го фрли накај мене.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Потоа тој ме завика стаклено топче и навистина се прашувам да не станав такво.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
А можеби средината на листот не го прифаќа ова пенкалце?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Александар вкоренет во себе цврсто погледот ќе го фрли далеку пред себе и ќе се даде себе, ќе се даде да го следи местото окото до каде што гледа навјасн од возбудата!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Само да го фрлиме оружјето, ми велеше, и ќе почнеме да правиме деца.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— И тебе ти го фрлила, велам, ама уште не ѝ кажувам ни како, ни зошто.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Многупати ќе го фрлеше догорчето од цигарата, а, ако се наведнеш да го земеш, ќе ти ги подгази прстите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Оваа ти го фрлила окото, ми вели Оливера.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Собрав сѐ што имав по џебовите и го фрлив во огнот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Татко го фрли опушокот во огништето, се искашла, плукна во пепелта и рече: Ова и од Турците го немавме...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Се оттргнуваше од таа занесеност кога до неа допираа, како далечно шепотење, зборовите на дедо: - И кога дојдов до претсело, враќајќи се од пазар во Костур, каде за секого купив подароци, тогаш истрча тоа пусто куче на Нановци и гав од тука, гав од ваму, јас брани се со стапот, ама тоа а да ме касни, а да се фрли врз мене, пат не дава да поминам и јас, видов не видов, му го фрлив фустанот што го имав купено за Циљка и така си дојдов дома жив и здрав и вас ве најдов уште поздрави...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Одеднаш се сврте и со силен замав го фрли финскиот нож.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Чаршафот го вратија и го фрлија во купот за перење...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Попот разгледа наоколу, испеа што испеа и кога мислеше дека е време, го фрли крстот в река.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Не беше далеку од мостот на реката каде што попот требаше да го фрли крстот в река ама ме опфати страв дека не ќе можам да издржам.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Тогаш јас им го фрлив чукалото колку што можев подалеку и тие му се пуштија.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Додека ние со попот се редевме на мостот за фрлање на крстот, жените дотрчаа со снопчињата и се наредија крај реката под мостот за да можат да ги брцнат снопчињата во крстената вода веднаш штом попот ќе го фрли крстот и да му се помолат на бога годината да биде бериќетна.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Но и ако нема место каде да фрлите отпадок, не ќе се уморите ако го носите малку со себе и го фрлите таму каде што никому не му пречи и не создава грда слика.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
И гледа, полека, полека си ги свртува овците кон она место, кон онаа пољанка каде го фрлил лебот.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Тета се скамени од ужас, го фрли парчето леб што сакаше да ми го подаде и се стрча кон Бреза.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Почна да плаче, го фрли парчето леб со мајонез и тоа падна на подот, се разбира од страната на која беше мајонезот.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Везењето го почнав на полна месечина, по редот завезов три парчиња - едното го фрлив во Серава да го однесе, другото в огин го изгорев, а третото парче, еве мајстор Миклош, сега тебе ќе ти го дадам, оти таков е обичајот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
И така, едни разбеснети Турци, младеж - јас тоа не го одобрувам, ама се сторило - тие разбеснети Турци првин го ставиле на бесилка, а после го фрлиле во распален огин.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Врз асурата во гробот го фрлија кетинот со кој беше завиткано телото, а врз нив ја нафрлаа тргнатата земја и го наместија гробниот камен.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)