го (зам.) - суштествен (прид.)

„Не си ми сосема јасен”, сакам да му речам и притоа веројатно се имам насмевнато.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Ајде, не избегнувај го суштественото, нормално е да се има намери и да се брка некаква цел.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ти не спаѓаш во исклучоците - се обиде неуморниот иследник уште еднаш да ме приведе во неговата замисла за случајот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)