еден (зам.) - утро (имн.)

Бре овде ќе се удави гемијата, бре онде ќе пропадне, една цела недела што ја тера гемијата и едно утро приближила гемијата до една ада, та кога се удрила од камењето, парче по парче се направила; сите што беа во гемијата се удавиле, само Силјанче беше се нашол на една штица задржан и беше го исфрлило далгата на суво.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Но едно утро луѓето во Козар маало ги разбуди добриот Бог. Се врати Чанга!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Едно утро ме кренаа со нив.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Низ долги опити тој виде дека буквата И создава црвена боја па долго иеше врз него, сѐ дури едно утро листенцата не запеаја во јарко црвени гласови.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Едно утро станувам порано... Петлите се петти, а уште не е доразденето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Но едно утро сѐ се разјасни, кога почнаа да влегуваат пописните комисии во куќите што имаа кози.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Едноставно, се разбудив едно утро без средето на светот во себе, и знаев дека не ќе можам да изведам веќе ниедна точка.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Таа тенка линија каде се завршува и почнува, за мене секогаш е почеток, на едно утро, на еден ден, една ноќ, во една прегратка, за некој може не е, но за мене таа е живот....
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)