ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Во овој дел од Солун сигурно живеат оние дуќанџии од пазарот, луѓето од зад базбројните тезги и тезгиња на сите краишта на градот, кои се грабаат за секој минувач за да им стане купувач.

Првите неколку вечери ја праќаше ќерка си да ги кани, а кога тие посети станаа обичај, тој само ќе стропаше со бастунот во штиците од таванот, а нивното сопче беше над самата визба и тоа им стана знак за слегување.

- Море гледај си ти работа, - го потупа важно Рангел по рамо, - ќе им станам јас ним еден кметски, па мајка Јана.

Тие им станаа први закрилници и хранители додека фатија меќани по мариовските села.

Меѓутоа, по разговорите на членовите на мисијата им станало сосема јасно дека било невозможно да се пристигне во Бугарија “според претходно разработена маршрута од Прилеп за Горна Џумаја.

Си мислев, послабо пишувам отколку што цртам, со тоа можеби ќе им станам поблизок.

Завладеа некаква општа фижидероманија.

Наеднаш фрижидерите им станаа главна и скоро единствена тема во разговорите.

Гореше Крушево и светеше како факел во ноќта. крај колјата - Тесно им стана на Карчевци, - негодуваа ресенчани, особено жените, кога научија дека Панде, најстариот син, тргнал во Охрид да одбира невеста.

За награда ние од Стан го донесовме син ти, толку нажалени сите: да не биде храна на птиците грабливи, нити плен да им стане на пците.

Она што било фалична анализа на нашата сегашност можеби ќе излезе точно предвидување на нашата иднина.

Времето допрва може да покаже дека биле во право. ‌Имам добри преседани за таков убав светоглед. ‌Се прашувале луѓето, на пример, дали Невидливиот човек од Ралф Елисон, Друга земја од Џејмс Болдвин или Да се убие птицата подбивница ќе им станат неразбирливи или безначајни ако дојде време кога во американското општество расата веќе нема да биде општествено обележана (претседателствувањето на Барак Обама, за волја на вистината, во мигов ја прави таквата можност понезамислива отколку замислива).

Можеби иде денот кога некои поповолни општествени услови ќе им ги оправдаат тврдењата.

Дали тој хумор веќе не подзаличува на архаичен?

Но, можеби предвидувањата не им биле погрешни, туку само преуранети.

Повоената генерација на разузданите, “авто-центрични” индивидуи започна да се појавува токму во моментот кога новите психоделични-кибернетички мозочно- променливи технологии им станаа достапни на поединците. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 55 МАРШАЛ МЕКЛАУН ЈА ПРАВИ МОЖНА КВАНТНАТА ПСИХОЛОГИЈА Овие нови бебиња беа првите телевизиски видови, првите човечки суштества кои користеа електронски дигитални средства за да се приклучат и да се уфрлат во реалноста, првите што користат невротрансмитерски хемикалии за да ги променат сопствените мозоци; првите жители на “глобалното село” овозможено со помош на телевизијата.

Падот на Берлинскиот ѕид беше дело на младите во потрага по индивидуална слобода.

Оваа студентска контракултура започна во Америка во 60-тите и беше раширена преку електронските медиуми. (...)

Комитетот како трајна организација, се плашеше да пушти кај себе рамноправни членови од другите народности, од Словени србомани и гркомани, или пак и само со српско и грчко образование, од страв неговите тајни да не им станат достапни на балканските државици.

Луѓето најпрвин се плашеа, но кога дресерот ги увери дека нема ништо да им стане, дека војниците ќе ги држат кучињата врзани за синџири и не ќе им даваат да се допрат до никого што ќе го откријат, и кога почнаа за таквата вежба да плаќаат и пари, некои од селаните се согласија и прифатија.

На децата од селото најомилено место им стана фармата од Полин.

Така Белчо и Џеки им станаа најсакана играчка на децата од деветтата и десеттата станбена зграда.

Мрморат нешто меѓу себе, сите се потепаа да им станат, ама тие одбиваат да седнат... и добро балансираат по кривини.

И наеднаш им стана чудно: како тоа сѐ досега тие да не ја имаат сетено убавината на таа малечка собичка среде снегот, на тоа седело, што луѓето го имаа оделено од белата долина наоколу само за себе и на леглото, и на развалената печка, и на прозорецот, пред кој снежинките како цветови продолжуваа да си ја играат својата волшебна игра, понесени од бавниот игрив виор на врнежот.

И кучињата се како луѓето, па и тие сакааат да прашаат: што им стана на луѓево, пред олкаво сонце да палат оган? А и кој не ќе се праша.

По ден, тогаш веројатно по последниот јасник во таа илјада осумстотини триесет и петта година, додека светлоста откосо се ближела кон рудината на која стоеле, нејасноста во очите на видовитиот не можела да им стане водач.

5 Го снемало, умрел. За таквите каков што бил Дмитар-Пајко обично се кажувало до заборав - умре по Поклади на патот кон Лесново, како што можело да се споменува, за него или за друг бележит селанец, дека се родил околу Задушници, кога овците на тој и тој ги нападнал помор.

Потскажувањето им стана дел од животот.

Оттука и сите селани — чорбаџии, се разбира, му беа познати на спаијата, а и тој ним, та и сега, кога им стана спаија, си идат како кај „свој човек“.

Со долга и упорна послушност ја стекнал љубовта на егуменот и на сета братија и еден ден и него го поканиле да ја наметне црната риза и да им стане „во Христа брат“.

Кога во одајата им стана задушливо, ги зедоа чашите, авланката со вино што им ја донесе игуменот и излегоа надвор да пијат.

Им станало тесно, помеѓу своите. Затоа тргнале преку ридовите.

Чекорите им станаа несигурни. Во неподвижниот воздух се слушаше единствено дишењето на натрапниците.

Зајачињата се заиграа со лисичињата. Им стана толку весело...

И игрите им станаа поинакви.

Интересно им стана: малу-малу и ѕирнуваа кон нас: вртеа со шиите, преминуваа со раката по носот, го грицкаа моливот и одвреме-навреме ги вртеа очите кон нас.

Предните нозе им станале задни.

Животот им станал неприродна состојба и мразат сѐ што не познаваат.

Молчаливо, како да им стана навика, чекаат да згасне денот.

И дрвјата да им станат опасни.

На многу им станаа коска в грло... да ги снема... - се одгласи некој, ама никој не му го виде лицето.

Да сфати дека долго ќе мора да гледа на овие ридови кои треба да им станат кошмар и на јаве и на сон.

Сами меѓу себе се издаваа, кога мислеа дека ќе им станам сојузник за да бидат посилни кога напаѓаат некого кој во моментот ги нервира. Се чудев на нивната несвесност.

Сега веќе имав свое катче каде што можев малку покомотно да учам и, секако, да имам поголема приватност малку подалеку од моите љубопитни родители на кои им станав главна занимација.