им (зам.) - со (предл.)

И смеејќи им се весело како прв пат кога ги сретна со колата, тој завесла во спротивен правец, мавтајќи им со рака од далеку.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
А до кога едни Македонци се кажуваат патријаршисти, други егзархисти: едни Бугари, други Срби, трети Грци и го бараат покровителството кај различни балкански држави, давајќи им со тоа право да се бркаат во македонските работи, до тогај не може да се мисли за општо востание: до тогај ќе биде само парцијално: со бугарски, српски или грчки, но никако не со чисто македонски карактер.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Гоце го забележа тоа. За да ја скрие забуната, господски им со поклони и се поздрави.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Ги качија, значи, на железничката станица во задушливото купе од трета класа, да не свртуваат премногу внимание врз себе, и ги испратија кај вујко им со двајца непознати трговци, негови пријатели и со по десет златници што Моше дома им ги заши во поставите на нивните нови палтенца, грижно кроејќи го да не се познава и зацврстувајќи го со посилен штеп поработ што прецизно го испланира.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Кога ќе се разбудиш, расправај се со кавгаџиите. Подвикни им со некој трет глас и смири ги. Тие сепак се твои.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Се оддалечував и овие зборови со мисла му ги упатив на заспаниот човек. Тој продолжи да спие.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Додека тие пееја, прислужникот Геро изнацврцкан од виното што го носеше од бочвата, наполна една кофа со вино и коњите од полковниците ги изнапи со виното туривајќи им со авланката в уста.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)