кого (зам.) - што (зам.)

Стариот учител искрено го жалеше овој млад човек за кого што имаше слушано од другите колеги, дека често го обземало очајание и досада, но си мислеше: ќе му мине; отпрвин сите се лошо расположени, а после свикнуваат, дури по некои и го засакуваат со целата своја душа селото, штом ќе ја откријат смислата на својот свет учителски, позив.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Јас ѝ купив,- продолжи црнокосиот на кого што името многу му одговараше, - а, таа за да му се заблагодари ме покани дома.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Кога шумарот ќе фатеше некого, дрвата му ги растовараше во дворот на Панда, зашто тој беше кмет во селото, а шумарот на дрварот кого што ќе го фатеше ќе му ја земеше секирата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)