кој (зам.) - мера (имн.)

Не се знае во која мера Борхес со својата “Историја на бесчастието” влијаел врз сродните појави во британската уметност, но најдиректниот пример за големата англиска декаденција се наоѓа во жолтата книга, која ја следи и филмот.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Никој друг не му се обрати. Беше чудно до која мера обичните криминалци ги игнорираа партиските затвореници.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Просторот е недоволен да се потцртаат основните проблеми, и да се назначат главните струи, сепак, ако ништо повеќе, низ текстовите провејуваат некои од основните контроверзи на феминистичката филозофија: дали е воопшто можна и како?, може ли да се даде нов своевиден потстрек за решавање на философските “проблеми”?; во која мера е блиска со, и зависна од постмодернизмот, идеологијата, желбата за превласт.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Ако јавноста на главната расправа била исклучена, изреката на пресудата секогаш ќе се прочита јавно, а судот ќе одлучи дали и во која мера ќе се исклучи јавноста при објавувањето на причините на пресудата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во таков случај одмерувањето на трошоците го врши претседателот на советот, а одлуката се внесува во писмениот состав на пресудата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
„Ете зошто, како што му кажав и на Гоце - рекол Мечето - ти изјавувам и тебе: ние сме решени по секоја цена да го спроведеме во дело нашиот план и нека од него и од други слични што би можеле да се извршат по градовите и пругите низ Македонија турската власт се држи постојано во напрегнатост, нека постепено се истоштува материјално и морално, од што ќе може да се види во која мера големите сили ќе бидат готови да ја преземат иницијативата за една интервенција.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во која мера тоа станало потсвесно присутно кај него, колку станало дел од неговата потсвест, тој самиот не знаеше.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
А потоа следеше и прашањето: Во која мера виденото на тој начин може да се смета за доказ а во која мера за привид?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Бидејќи (најпосле морам да признаам) при упадот во собата на заговорниците нивната збунетост оставаше поинаков впечаток, од оној, видениот низ затворената врата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Најнапред се испречува дилемата: во која мера може да се прифати како несомнен доказ она што го видов во соседната канцеларија од канцеларијата на Грофот и тоа низ затворена врата?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)