кој (зам.) - ѓавол (имн.)

Кој ѓавол го терал да побегне од својата родна земја?! Да остави рода и земја!
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
- Е, де! Кој ѓавол ти е денес. - Ѓорѓе, да не знаеш зошто е вака наапана?
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Ами кој ѓавол те запали за него, ќерко?“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Леле, колку се! Сурија! Цела Топана!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТЕОДОС: Кумашинците! Кој ѓавол бараат?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
- А кој ѓавол ќе ја знае, шушкаво се издиши старецот и не дочека да го чуе она што бев должен да му го кажам.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
И, којзнае кој ѓавол ќе им влезеше в глава, ќе се погледнеа како затвореници разделени со јаки железни шипки и со олкави солзи, ќе се изнаплачеа.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Ами сега? Во кој ѓавол ќе оди?
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Кај кој ѓавол ќе отидете сега... Како пилци ќе исцркате...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
А ти во кој ѓавол си се завеал?
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Со песна не кажуваат ни сакање ни несакање.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Една ноќ на Мостот на воздишките во Венеција многу мирисаше на бонбони бадемлии, на повеќето минувачи очите им беа замаглени од тага – кој ѓавол ги терал нивните далечни претци да ги измислуваат парите, та сега секоја ноќ да им е ноќ на смрзнатите графикони, банкарите предвреме да оштрбуваат ама око да не им трепнува отшто здивот им е расипан.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
знаеше дека пламените јазици нема да му лизнат во гордоста ниту во гумираното платно на параглајдерот, ама не знаеше дека мигум може да му се стутка платното и да се урниса како приказната за прометеј (кај се видело бронзен параглајдерист) кому никогаш нема да му се разјасни кој ѓавол го довлечка во скопје а нема да му се разјасни ни табиетот на македонците од секој оган да прават големи пожари.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
„Чисти ги, му свика, за кој ѓавол те имам во шаторов...“
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Кој ѓавол те натера да му ја направиш оваа белја!? - викаше татко ми. - Па ти, тате ... - Јас? - Нели постојано зборуваше ова куче за куршум плаче ...
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)