ме (зам.) - боли (гл.)

Сите маваат кој каде ќе стаса, но никој не ме погоди таму што замавнал а сепак на тие места ме боли како вистински да ме удриле.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Ем ме боли, ем како нешто на шега да се случува.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
- Заради него и ден денеска ми се чини дека ме болат ребрата.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Тоа сознание секогаш ме болеше и го доживував како голема навреда.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Стално ме боли.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Имам проблеми со главата.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Уште ме боли. што ти згрешив толку, да си ебеш мамата?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ако имам малку среќа, следнава сезона два мои текстови треба да се играат на разни јазици... и праќам писма на Хелен Стујарт (Ла Мама) во Њу Јорк, извадив карта за концертот на Рајнингер и Баланеску квартет... ич глава не ме боли за состојбава, која ниту зависи од мене, ниту јас можам да ја сменам.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ме заболе за општата состојба, ако сакаш. Се чуствувам одговорен само за себе.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Со пендрек меѓу нозе. Меѓу нозе, чичко Димитрија.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ќе има ли некој Да нè дочуе? (1989) луѓето Минеа низ мене Минат низ нив И на сетен здив Сознавам: Боже мој Колку ли не сум ги Познавал? скица за автопортрет Пламнат, грешен Безутешен Пукнат, стушен Болнодушен Клупнат, чукнат Брзотечен Немир вечен: Не- до- ре- чен. песните што ме болат Капе Мракот: Врела Смола Од мене Така капат Песните Што ме Болат. опомена Не влегувај Низ тие врати Оттаму Враќање нема Нив вечноста ги зема Зашто се за Про кол на ти. збор Виси во воздухот Чудно камче: Збор Чии букви Почудно Треперат и Јаснат.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
- Уште рацеве ме болат од носење ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Секако, ме болеше, ама мене ми беше убаво дека тој токму мене ме брка, а не некое друго девојче.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Зошто не си телефонирал?“ ме галеше мама.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Не беше ништо страшно. Не ме боли...“ реков, „зошто за една гребнатинка да ве вознемирувам на работа“. Не реков ништо за крвавата маица.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Го викна тато и морав сѐ да им речам.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Абе шо ме боли стапов за него. Глеј целиот имот шо го конфискуваа.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
И затоа криво ми е, ме боли кога ќе видам како сечат млади дрвца.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Ти помина ли? - го прашува таа. - Ах, не, уште повеќе ме боли...
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Не, нема да оди! - Оф, мамо! Страшно ме боли главата.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
- Оф, мамо, многу ме боли главата... Сега пак и стомав почна...
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
- Ох, не можам, ме боли главата! - одговара Ване и чека што ќе стане понатаму.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Не знам дали заспав или не, но знам дека некое време преминав во сонување на нешто, помислив дека нешто ме здоболе и не знаев дали сонувам или навистина нешто ме боли.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
И, најважното: дали некој веќе го има забележано овој мој недостаток!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но баш ме боли за Јонче шпиончето и за ломотењето на Богдан.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Прашањето беше колку моите размисли помеѓу себе разговараат на глас. И од кога почна да се случува тоа?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Од тоа таа ќе се нажали и ќе се насолзи, а мене ме болат солзите во нејзините очи.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Срцето ме боли за него.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Од тогаш ме болат.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
- Таму и ми испомрзнаа нозете.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Но дланките почнаа да ме болат.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Реков дека ме боли газот за угледот на училиштето.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ми натежна тој спомен, ме стега, ме гмечи и душата ме боли...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Да не очајував кога бев дете, неверството на Рајнер ќе беше само краткотрајна болка, нешто на што ќе му го завртев грбот и ќе заминев.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во тој вакуум едни во други постојат сите преживеани очаи; низ новата болка болат сите претходни; низ мојот сегашен очај ме болеше очајот на моето детство.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Хорацио знае дека повеќе од тупаницата ме боли постепено откажување од пишувањето.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
НЕДА: Нема ништо. Денес нешто ме боли главата и тоа е сѐ.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
И карактерот се менува и главата ме боли.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Со мене нешто чудно се случува.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
За назад до Бутел, веќе ме болат мишките од стискањето на воланот, како кога гушкаш некого со љубов, за да му ги скршиш коските.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Е, добро не плачам повеќе. Ама солзата ме плакне кај што ме боли. На болачето. 115
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се фаќам после за главата, за нозете, по рацете, никаде не ме боли.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Влажно е, а крв нема. Па, да речеш и не ме боли.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Знам ама не можам да му земам од уста на другите. На сите им се јаде. Сите еднакво ме болат, болка да ме отреби!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Имам една рана, вели, некаде внатре, не знам каде е, ама много ме боли, ме пржи. Умот ми го свалува, вели. А јас не знам што да му одговорам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ми се преградува нешто во градиве и ме боли.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Знам дека десната нога ме боли, а јас се фаќам за левата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И ме боли, многу ме боли, вели, и главата ми ја клава во менгеме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Види мрави да не влегле во маштеницата, викам, од мравите побрзо ќе зоврие, ќе се скисели, викам, мрави, викам, мрави, мрави, од секаде мрави: во очите, под кожата, во маштеницата, види во маштеницата, викам, а Јон ми се одѕива, не слуша, а ми се одѕива, а мене сѐ ме боли и ме онеспособува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Не сум те чула, велам, нешто заб ме боли.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Левата плешка уште ме болеше од секирата на која лежев крај огнот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Врз ноздрите на добитокот тромаво паѓаа први мушички.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ме болеше грлото и ме болеа ушите - ќе умре Лозан Перуника, како да ми шепотеше некој невидлив пакосник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Избројав во сивилото единаесет орлишта и слушав со горчливост на тага во стомакот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
РИСТАЌИ: Така си е, ама јас сум ѝ вујко, мене ме боли...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Со телесната и некако излегувам на крај, но повеќе ме плаши што душата ме боли многу.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ќе ме боли срцето ако тој збор пречесто излегува од твоите усни, ако како флаер го делиш по сокаците, сквернавејќи го неговото вистинско значење.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
3. Верувам, драг Аристине, дека не сте можеле да го сонувате зададениот сон и да го изедете во сонот зададениот ручек, оној светиниколски сом печен на вода.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
А овде, на Земјата, одам низ шумата и ме болат листовите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Грлото 86 ужасно ме боли, не можам да голтам, ниту да зборам. Пијам џус.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Стомакот ме боли како целиот да е во модрици одвнатре.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Седиме околу и разговараме некаде околу четири часа пред да си појдам дома. 16.00 Станувам од кревет иако вистински не може да се каже дека сум спиел.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Совршенство И како повторно да ќе ме гали твојата болка, ме стиска одвнатре ме боли.
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Мигот со тебе И повторно талкам во овие доцни часови до твојот ум, и никако да сфатам дека и да стигнам таму, ти пак ќе ме болиш...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Очите ми се обвиени во црно, а усните зацрвенети од копнеж по тебе, љубовта ми тече брзо низ вените и како отров ме гризе одвнатре, ме боли.
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
„Јас не сум тој, јас не сум интелектуалец, јас не сум дисидент, јас не сум европеец, според тоа моите хемороиди се поинакви, оти секој газ е поинаков, мојот газ е балкански во секој поглед; кур ме боли мене за неговите хемороиди, и така натаму,“ здушено во себе зборуваше Круме Волнаровски и офкаше од болка додавајќи: „Ќе ги искорнам со прсти, нека истече лошата крв со гомната, да се ослободам од оваа мака, од оваа тежина, и така натаму.”
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Скуби, нека ме боли, од тебе и болката ми е слатка.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Грлото ми се стегнало, душава ме боли, не можам да му кажам како било...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Очиве ме болат, ама нејќам ниту во домата, ниту во дворот да пуштам солза.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Клекна и се обиде да ми даде вештачко дишење, но го сопрев. Премногу ме болеше.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Но така ме болеше уште повеќе.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
ЉУБА: Ама како ме стегаш, ме боли.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
— Јас си го гледа моето Толе со мустачињата, та за туѓа брада ич не ме боле. — Се правеше Доста рамнодушна.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Јас да си и изгледам мојте, та за туѓите ногу глава не ме боли.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ме болат табаните Од вашата немилосрдност, Мили мои, Во намерата Да ги сечете гранките И да ги плетете како години Под чија тежина Старееме.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
Беше само онесвестен!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сигурно сум му ја растурил тиквата!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тртката ме боли најмногу...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Јас не можам да поднесам кога ме боли.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ме болеше кога ќе ми се дигне. Немам деца. Ебам ретко, ама лошо.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Ми може некој нешто? Ме боли кур. Ти плати?
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Уште ме боли.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Сега седам, лежам овде, во олимпот на светот, цуцам виски, имам пари и ме боли за сѐ.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Имам проблеми со главата. Стално ме боли. Да ѝ ебам мамата.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Ме боли за балканската трагедија и вековната борба на македонскиот народ.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Уште и сега ме болат ушите.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Кога се штипам ме боли.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Тоа најмногу ме болеше и ме боли.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И да знаеш, Пандо, не ме болеше толку добиениот удар со инвалидска патерица и што ти не, колку што ме болеше свеста дека тие удари доаѓаа од соборци, од луѓе со кои крвавев не само во еден ров, со кои сум јадел од една порција со една лажица, ја делев капката вода, догорчето, животот...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Модрици по телото, очај во душата, чиста рапсодија и ужасна мелодија во умот за нагрдената убавина и помодрената слика на платното.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
И ден потоа ќе ме боли секој поглед рамнодушен, секој збор обичен, секоја ладна прегратка, погрешно и лажно искажана љубов.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
А и никогаш не сум имала амбиции да се натпреварувам за најчиста домаќинка во градот! - рече тетка Марија и се насмевна гласно, при што стомакот повторно ѝ се затресе горе-долу, нежно допирајќи се од чинијата пред неа, која заѕвечка во ритам со нејзиното смеење.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Не било случајно, си помислив, што стомакот почнал да ме боли, напнат под притисокот на сега веќе тесните фармерки.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Стомакот навистина ме болеше и ме притискаше, па само го чепнав месото, но не го изедов цело.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Како што тетка ми продолжи да вика „Говедо!Говедо! Говеда!“ - се обиде да стане, но одеднаш се фати за ’рбетот, театрално офна и падна врз влажниот теписон, при што се слушна едно мало „шлап“.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Не ме боли, велам, а очите ми се завраќаат, пот и солзи ми се полнат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ме боли, вика детето, не стегај ме толку!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сигурно сум ранета, си мислам, ама зошто уште не почнало да ме боли?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И подалеку од мене ме боли.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сѐ ме врти, ме боли, и сето наеднаш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Не знам, велам, многу ме боли.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ме боли ногава, велам, а друго си мислам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мислам дека и над главата ме боли, и под стапалата ме боли.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ме боли ногата, велам, имам рана.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Толку многу ме боли, а пак не ја давам да ми ја сечат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Овдека ме боли, вели, ми е страв да не ја направиме поголема.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Друго ме боли, ќе им велам и одам секаде кај што ќе ми речат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Рамото ме боли, отепано ми е од стегање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сум ги замижала очите и чекам да почне негде да ме боли, да ми се зема свеста.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Не ме боли, лажам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Многупати ќе ми дојде за здравата нога да се фатам, мислејќи дека таа ме боли.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Заборавив дека нешто друго ме боли.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ја мрдам и не ме боли... - со очи покажа на ногата.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ме легнаа и додека татко ми ја држеше главата на перницата, мајка ми се обидуваше со игла да го извади зрното. Ме болеше, пискав, се превиткував. Мајка ми не успеа.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Одбивам да шетам со цревата во раце, да гледам како нестручно ме оперирате, сечете и шиете, како ми гнојат раните и да се прашувам колку ли ќе ме боли кога ќе дојдам на себе.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Кога ме боли заб, само мене ме боли заб. Никој не знае!
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Не знам што ми фали. Не можам да ти покажам каде ме боли. Овде накаде, (внатре, сѐ ме боли).
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
БОРИС: Се измочав без да ме боли. (Пауза) Не ми честиташ? (Пауза) Светот е завидлив на туѓи успеси. (Пауза) Тебе ти е сето ова просто, нели? (Пауза) Јас сум за тебе прост?
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
- Тето, - ја прекина Бреза, - мене веќе ме болат ножињата и не можам да одам.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Тој беше пресреќен, а јас слатко се најадов.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Другиот ден отидов со разрането стапало за да види дека навистина ме боли, а учителката ми удри четири стапа по рацете.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Едно време се разболев, стомакот почна силно да ме боли, одзади ме чешаше и многу ослабнав.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Продолживме по патот, а по неколку часа почна толку да ми станува лошо и глава да ме боли, што не можев да одам.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Во тоа време и сестра ми Ѓура, доведената, и таа се омажи а помајка ми почна да се жали дека е болна, секогаш велеше: Лажичката ме боли, како некоја гуштеричка да ми рипа во стомакот, а во исто време и на грбот.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Мислиш не ме боли мене тој црн ден што се случи во вашето село додека ме славевте на сред село со најубави благослови и плодови?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ја боли неа, ама ме боли, еве овде, и мене.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ептен ме фати паника. Што да правам сега?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Кога и да му се пожалам дека ме боли глава, или дека имам несвестица, ќе рече незаинтересирано, ништо не ти е, не си болна, такви ти се годините, и никогаш не се согласува да ме однесе на работа, во клиниката и да ми направи подробни испитувања.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А што ако имам некаква страшна болест и умрам од што не се грижи за мене, а на своите пациенти дење-ноќе им посветува внимание?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Седна на тревата и плачејќи рече: - Не можам да одам, ме болат ножињата.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Почнав да се жалам дека ме боли главата, ги замолив да престанат да ми се јавуваат, требаше да учам за утрешниот испит.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)