ме (зам.) - мерка (гл.)

Цело време ме мерка: да ут доле на горе, де ут горе на доле... шо да ти кажувам... кату лифт у расипана зграда.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- Тава беше едно време. Саа ујде сичко наопко. Жеенте ептен сила дубијаа.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Белките на нејзините гипсени очи слепо ме меркаа и јас се почувствував беден и непотребен на овој свет.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Најпосле, морав да се соочам со очите. Ме меркаа исто онака подбивно како јас моите клиенти, со истата надмоќ.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)