ме (зам.) - создаде (гл.)

И гледам: една безлична, хаотична глинена маса одново како се обликува во еднаш веќе обликуван израз и како еден видлив бог го надополнува својот невидлив и строг претходник, кој одамна беше ме создал.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Наслушнувам „смрт“ и „семе“ во иста реченица, два збора чија близина вознемирува, а што сега го гребат грлото на човекот што ме создаде.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
„Капетане!“ „Да продолжам. Кој ме создал мене? Градот. Луѓето што ме создадоа умреа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)