ме (зам.) - успива (гл.)

Седам на моето столче, лактите цврсто потпрени на маса, главата цврсто потпрена врз дланките.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Понеделник Декември Ноќта е прекратка за вртење страници, копнежот премал, не ме успива некое бесречие во допирот.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
Ја гледам како рамномерно се движи низ кујната, без брзање, без нервоза.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Се чувствувам наполно заштитен овде во кујната и мирисот на колачот дури ме успива.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)