му (зам.) - свирне (гл.)

Чекам да му свирнат од другиот крај на ходникот па да продолжиме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Првин ме кренал Коле, ама само што ме префрлил преку рамена и еден куршум — фрп — да му свирне в теме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Откако му свирнаа глогов кол во срце неговиот дух и понатаму телепатски комуницира со мене.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тој ме научи да правам чуда.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Боге му свирна да се тргне од патот, но јарецот не се ни мрдна - само ја проследи со главата колата како го одминува, со поглед потценувачки ако не и пцувачки, па дури и не затупка со копитата по асфалтот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Свртувајќи се кон Кејтеновиот син, му рече: - Кој си ти, ѓаволе? - и, не чекајќи одговор, му свирна една преку уши. Мислеше со десната рака.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Чудно е дека јас му го исплазив јазикот, му свирнав, а тој мене - бонбонче!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Тој не сака да погледне во неа, дури ни кога таа ќе му свирне.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Оваа птица овде најверојатно ќе ја надживее Сани.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Информацијата напишана на кафезот вели дека златниот орел може да живее триесет години, подолго од многу филмски ѕвезди, подолго од Хендрикс и Џенис и Џим Морисон и Џејмс Дин.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)