него (зам.) - тој (зам.)

Од негоните ветувања Миша се успокои и остави на него тој да се грижи за времето и местото кога и каде ќе бегаат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Еден студен ден во декемри поминувајки покрај католичката црква во градот на ограда од истата забележав голем плакат, на него тој Оливие...
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
По матурата Марсел Дишан заминува за Париз кај братот Гастон.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Од него тој на 11 годишна возраст научил да игра шах.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ама никој пред него тој прекар не го изговорува.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Но, за него тој човек отсекогаш бил еден од оние, со кои што тој најмалку можеше да разговара.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Го гледаа како се слеа со полето, како потона во таа ноќ, како се спушти и над него тој нејзин плашт од сината месечина; гледаа кон таму се додека беше возможно да се забележи барем некое најмало движење на она место, каде што се искри од нивните погледи во темното зеленило, а после сите молчејќи се враќаа во своите легла, изморена и претепани.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Последното, што го чу, беше еден страшно наближен писок, веднаш крај него, но ни него тој не успеа да го дослуша докрај.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Па се одеше во друга крајност.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Само кога бевме со него тој беше спокоен.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ако почекаш уште малку наместо ти него тој ќе те исфрли тебе. Овој стан е на оној што ќе се избори за него.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Всушност кога се качивме во Кулата, без да ни раскажува за замомчувањето и за тајните поврзани со него тој побрза да ни ја покаже својата срамота.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
За него тој ги означува онаа нелагода и страв на човекот коишто настануваат кога ќе се сретне со нему туѓите и непријателски сили, чиишто извори, меѓутоа, ги чувствува длабоко во себе. Das Unheimliche е она што еднаш било блиско и сосем присно, но е потиснато, па сега предизвикано од некој впечаток се враќа од таа потиснатост во ликот на тајновитото и туѓото.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)