некаков (зам.) - човек (имн.)

Пред Велета сега не стоеше оној страшен Аргир, семоќниот башмајстор, којшто ги растураше тулите и само пцуеше, туку друг некаков човек се топеше овде во ноќта и лееше тешка мака, неискажана и нечуена дотогаш.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
По него како петел што напаѓа, распердушен, се зададе некаков човек, облечен градски.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
А сега, како да не беше тој, како друг некаков човек да говореше со неговата уста: - Ти, Веле, започна полека стариот мајстор, - ти добро рече, аџамија.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)