некој (зам.) - коска (имн.)

Поземаа дè од едни, дè од други, вадејќи со прстите по некоја коска што им застануваше в уста.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Кочење на вилицата. Се изместила некоја коска.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Вака не ми е лезет чикнфрајд пиле зашто можам да згрешам некоја коска да фрлам во јардот и смокот да ми се задави и на самото место дед мртов да остане...“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Мускулен тонус и ... хипертонија. Кочење на вилицата.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Водата, самата вода, неговата вода, го беше поткопала ридот и го отвори минатото, ровко, растресено, со по некоја коска овде-онде.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
— Ќе ви залетне некоја коска од ,рибите", вели Лазор Рогожаров и ние уште толку ќе викнеме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се изместила некоја коска.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)