некој (зам.) - пајажина (имн.)

Пред рововите, на голината, онде- овде имаше по некоја грмушка или горница и многу тенки патеки што се преплетуваа по ридот како некоја пајажина.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ама одозгора еднозадруго ми слегуваат некакви заплеткани конци, некои пајажини ми паѓаат вака право, како голема сенка и јас се барам со рацеве и се бранам со рацеве... Ја кинам сенката со нокти и веќе почнувам да викам, не се додржува гласот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)