некој (зам.) - конкретен (прид.)

Сега веќе знаете, станува збор за Марлборо и за славната “Marlboro Country” имиџ кампањата која трае еве веќе 40 години!
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Принципиелно, имиџот се користи секогаш кога производот од ист вид го има многу на пазарот и кога меѓу нив е невозможно да се направи некоја конкретна и битна разлика. 3.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Барнет тоа успеал да го направи во спотот за келлог*с сувото грозје; на продавачот ненадено му пристига нова, мамутска нарачка што треба да се подготви за неверојатно кусо време.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Навистина не беше препорачливо да се биде виден на вакви места, особено без некоја конкретна работа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кога размислуваме за некоја конкретна инстанца од било кое дејствување, откриваме дека е скоро невозможно да најдеме чист пример 66 Margina #22 [1995] | okno.mk на изолирана операција.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Е, па, тие претерале! Тој никогаш не се заземаше за работите заради пари, ниту да добие некоја конкретна власт.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тие полека одеа, без некоја конкретна цел.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Зашто она што го подразбира хетеронормативноста не е само нормативноста на некоја конкретна сексуална практика туку и нагледноста и очигледноста на стилот на општественото постоење што со себе носи неприкосновена престижност и нормативна моќ. ‌Хетеронормативноста го претставува повластувањето на нормативниот хоризонт на очекувања за човечки процут.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа нуди естетика на општествено суштествување кое се приврзува за обликот на еден прав живот и му дава убавина и вредност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ова е граѓа за народскиот стереотип. ‌Можеби баш затоа, ако со безизразно лице тврдите дека машката хомосексуалност подразбира збир нестандардни културни практики, а не само некои нестандардни сексуални практики; ако приречете дека постои некаква машка геј- култура, ако навестите дека мора да има некаква поврзаност помеѓу некоја конкретна сексуална определба и некаква наклонетост кон извесни културни облици, веројатно луѓето веднаш ќе ви се побунат, ќе наведат илјада и една разни причини зошто такво нешто е невозможно или бесмислено или навредливо и зошто секој што мисли поинаку е заблуден, сосема старовремски, морално сомнителен и политички неодговорен.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Како предмет за естетска наслада го зема она што другите го создале чисто заради употреба – случајно убави нешта првобитно создадени со некоја конкретна, практична, навидум вредна намена: прекрасни тела обликувани без умисла благодарејќи на спортски натпреварувања или на тешка физичка работа, величествени згради изѕидани во текот на националните или индустриските соперништва, отмена облека наменета за задоволување на потребите на високосталешкото фалбаџиство.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Како што бргу објаснува Бартлет, нагорната општествена подвижност и самата е метафора.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Може да добие облик на копнеж за богатство и за општествена повластеност, но нејзин белег е стремежот да се оствари позадоволителен начин на живеење, живот во префинетост, во углед и во задоволство; не се стреми кон општествена надмоќ заради самата општествена надмоќ. ‌Ако машкиот геј-естетизам поттикнува идентификација со повисоките сталежи, тоа е затоа што машката геј-култура го претпочита задоволството повеќе од употребноста.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто со ослободување на фантазијата од стегите на некоја конкретна, буквална претстава на машкиот геј-идентитет, фигурацијата полесно е во состојба да го пренесе она што Д. А. Милер го нарече „хомосексуална склоност на светот“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Долго ми беше бесмислена претпоставката дека геј-маж, маж кого сексуално го привлекуваат мажи, маж кој полово општи со мажи, не е „навистина“ геј само затоа што нема некое конкретно внатрегрупово знаење или зашто не му е позната некоја конкретна работа од тривиите на геј-културата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Исто како што можеш да учествуваш во геј-културата без да бидеш хомосексуалец, така можеш да учествуваш во хетеронормативноста без да бидеш стрејт.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Геј-луѓето денес честопати учествуваат во хетеронормативноста токму во таа смисла – било затоа што многу сакаат, било затоа што се под притисок да се сообразат со единствениот модел на достоинствена човечка интимност кој го крепи хетеронормативноста.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ниту во едниот ниту во другиот случај не се работи за прашање на секс; во обата случаја се работи за прашање на културни норми.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)