некој (зам.) - недефиниран (прид.)

Почекував капките да се исцедат од моето тело; ги гледав и ги чувствував како ми се тркалаат по кожата и таа глетка и тоа чувство ме релаксираа, ме ослободуваа од некоја недефинирана тежина која сакав да ја свлечам од себе како износена кожа, излитена и веќе неупотреблива за животот што ми преостануваше.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Погледот и беше загрижен, очите насолзени, ама зрачеше со некоја недефинирана енергија...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
И во моментот кога бев, мерено со микрони, сосем близу целта, одеднаш отпозади, за околу вратникот перверзно ме зграпчи некоја недефинрана сирова атмосферска сила, ме издигна од столицата и едновремено влакнестата горилска шепа ме лансира меѓу ѕвездите.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Имаше обичај да ги поднаместува очилата на носот, што беше необично обезоружувачки - на некој недефиниран начин необично цивилизирано.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Уште ја памети вечерта кога ѝ беше пришол и начинот што го беше применил за да ја освои! (Инаку, на ова приоѓање му претходеа приличен број денови на приближување, на загатнување, на искажување некои недефинирани чувства).
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Умре ли некој?
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)