некој (зам.) - потаен (прид.)

Бевме целосно предадени еден на друг со некоја потајна желба да ги одбегнеме сите можни претпоставки за развојот на нештата во текот на денот што доаѓаше.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И наспроти чувството на недофатлива празнина, сè уште се насетува по некоја потајна истовремено во карактеристичниот гест, движење или во говорот кај другиот, што само ја потенцира дистанцата меѓу некогашното и сегашното.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Па ние се знаеме речиси од моето доаѓање тука, во Париз.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Некои урнатини, обраснато камење, оброчиште и еден темен напев што се издига во залезот: три жолти цветови, наведнати над каменот, секое нивно потреперување – некој потаен збор, се нишаат и се молат во летниот припек.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)